DevletPolitikaları

Ulusların refahını belirleyen bazı faktörler şunlardır: Ekonomik göstergeler: Gayrisafi Yurtiçi Hasıla (GSYİH), kişi başına düşen GSYİH, işsizlik oranı gibi ekonomik veriler refahın belirlenmesinde kullanılır. Sosyal faktörler: Eğitim, sağlık, sosyal güvenlik, gelir dağılımı adaleti, sosyal hizmetler gibi alanlar refah üzerinde etkilidir. Çevresel sürdürülebilirlik: Çevresel faktörlerin dikkate alınması, sürdürülebilirlik tahminleri refah ölçümlerinde önemlidir. Alternatif ölçümler: İnsani Gelişme Endeksi, Legatum Refah Endeksi gibi farklı ölçümler de refahın değerlendirilmesinde kullanılır. Refah, sadece ekonomik büyümeye değil, aynı zamanda gelir dağılımı, işsizlik, eğitim, sağlık ve çevresel sürdürülebilirlik gibi sosyal ve çevresel faktörlere de odaklanan bir ekonomik yaklaşım olan refah ekonomisi ile ölçülür.

Sarıkeçililer, hayvanlarının otlayabilmesi için göçer bir yaşam sürerler. Göç yollarının belli özellikleri: Göç yolları bellidir. Göç sırasında güneşe bakarak saat tespiti yaparlar. Kendilerince geliştirilen takvimlere bakarak ve geceleyin yıldızların durumuna göre hava tahmini yaparlar. Göç süreci: Sabah gün doğmadan çadırlar sökülür ve develere sarılır. Öğleye yakın müsait bir alana çadırlar kurulur. Ertesi sabah aynı uygulama yenilenir. Bazı konaklamalar iki günü bulabilir. Sarıkeçililerin göçer yaşamları, tarım alanlarının genişlemesi, devletin orman dikim çalışmaları ve çağın gereksinimleri gibi nedenlerle tehdit altındadır.

Atatürk'ün eğitime önem vermesinin bazı nedenleri: Ulusal bağımsızlık: Atatürk, ulusal bağımsızlığın silahla değil, eğitimle sağlanabileceğine inanmıştır. Çağdaş uygarlık: Türkiye'yi çağdaş uygarlık düzeyinin üstüne çıkarmayı hedeflemiştir. Halk eğitimi: Halkın bilinçli ve toplum sorunlarına duyarlı olabilmesi için eğitilmesi gerektiğini düşünmüştür. Fırsat eşitliği: Eğitimde fırsat eşitliğini sağlamayı amaçlamıştır. Bilimsel eğitim: Eğitimi bilimsel temellere oturtmak istemiş, medreseleri kapatarak modern eğitim modellerini benimsemiştir. Yeniden inşacılık: "Yeniden İnşacılık" eğitim felsefesini uygulayarak yeni bir toplum düzeni oluşturmayı hedeflemiştir. Demokrasi bilinci: Cumhuriyetçiliğin halka öğretilmesi ve demokrasi bilincinin yerleştirilmesi için eğitimi önemli görmüştür. Milli birlik: Ulusal birlik ve beraberliği sağlayacak bir eğitim sistemi oluşturmayı amaçlamıştır.

1930 yılında Türkiye'de alınan bazı ekonomik tedbirler şunlardır: Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası'nın kurulması. Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Kanun'un çıkarılması. Ticarette Tağşiş'in Men-i ve İhracatın Murakabe ve Korunması Hakkında Kanun'un çıkarılması. Sanayi Teşvik Kanunu'nun çıkarılması. Millî İktisat ve Tasarruf Cemiyeti'nin kurulması. İktisadi Buhran Vergisi'nin yürürlüğe girmesi. Ayrıca, aynı yıl içinde Sanayi Kongresi düzenlenmiş ve "İktisadi Program" başlıklı bir belge hükümet tarafından TBMM'ye sunulmuştur.

Birinci Dünya Savaşı'na katılan devletlerin bazı politikaları: İtilaf Devletleri: Fransa ve İngiltere: Ekonomik hakimiyet alanlarını koruma ve Almanya'nın bu alanları ele geçirmesini engelleme amacı taşıyordu. Rusya: Balkanlar ve Doğu Avrupa'da Panslavizm politikası ile Almanya'nın Pan-Cermen politikası karşıtlığı temelinde yer aldı. ABD: 1917'de savaşa katılarak İtilaf Devletleri'nin lehine çevirdi. İttifak Devletleri: Almanya ve Avusturya-Macaristan: 1879'da İkili İttifak ve 1882'de Üçlü İttifak gibi antlaşmalarla karşılıklı yardım sözü verdiler. Osmanlı Devleti: Almanya'nın jeopolitik konumundan faydalanmak, yeni cepheler açmak ve halifelik sıfatından yararlanmak için savaşa katıldı. Savaşın genel nedenleri arasında Fransız İhtilali'nin getirdiği milliyetçilik düşüncesi, Sanayi İnkılabı'nın sömürgecilik anlayışı, devletlerin bağımsızlık düşüncelerinin artması ve devletler arası silahlanma yarışı yer alıyordu. Görünürdeki sebep ise Avusturya-Macaristan veliahtı Franz Ferdinand'ın 28 Haziran 1914'te bir Sırp milliyetçisi tarafından öldürülmesiydi.

Ulusal Siber Güvenlik Stratejisi ve Eylem Planı (2024-2028), 7 Eylül 2024 tarihinde yayımlanan Cumhurbaşkanlığı Genelgesi ile yürürlüğe girmiştir. Planın tam olarak ne zaman uygulamaya konulacağına dair spesifik bir tarih verilmemiştir, ancak genelgede tüm kurum ve kuruluşların belirlenen görev ve sorumlulukları hassasiyetle yerine getirmesi gerektiği belirtilmiştir.

Türkiye'nin Ulusal Döngüsel Ekonomi Stratejisi ve Eylem Planı'nın (UDESEP) 2025 yılı içerisinde açıklanması beklenmektedir. Planın uygulanması için Avrupa Birliği IPA III Fonları'ndan destek sağlanacak ve öncelikli sektörlere yönelik döngüsel ekonomi yol haritaları hazırlanacaktır.

Tarım teorisi ve tarım politikası farklı kavramlardır: Tarım Teorisi: Tarım ürünleri için olan talep ve arz ile bunları etkileyen faktörlerin anlaşılmasını sağlar. Tarım Politikası: Çiftçilerin ekonomik yaşantılarını iyileştirmek, tarımsal üretimi kamu yararına düzenlemek, kırsal toplumların refahını yükseltmek ve tüketicileri aşırı fiyat artışlarından korumak amacıyla uygulanan devlet önlemleridir. Tarım politikası, yerli tarım ile ilgili bir dizi yasayla yabancı tarım ürünlerinin ithalatını açıklar ve hükûmetler, yerli tarım ürünü pazarında belli bir hedefe ulaşmak için tarım politikaları uygular. Tarım politikalarının bazı amaçları şunlardır: Garantili arz seviyesi sağlamak; Fiyat istikrarı sağlamak; Ürün kalitesini artırmak; Ürün seçimini iyileştirmek; Arazi kullanımını ve istihdamı düzenlemek.

Sosyal devlet ve sosyal politika kavramları sıklıkla karıştırılır, ancak aralarında önemli farklar vardır: Sosyal Devlet: Devletin, vatandaşların refahını korumak ve iyileştirmek amacıyla sosyal politikalar uyguladığı bir devlet modelidir. Sosyal Politika: Devletin toplumda refah ve sosyal koruma sağlamak amacıyla uyguladığı politikalar bütünüdür. Dolayısıyla, sosyal devlet sosyal politikanın uygulayıcısı, sosyal politika ise devletin uyguladığı politikaların bütünüdür.

Türkiye'de devlet kontrolünde üretilen tarım ürünlerinin önemli olmasının bazı nedenleri: Gıda güvenliğinin sağlanması. Piyasa dengesinin korunması. Stratejik önem. Kalite ve standartların artırılması. Çevresel sürdürülebilirliğin sağlanması.

2025 yılı hurda teşviki ile ilgili hükümetin yaptığı açıklamalara göre, MHP Kayseri Milletvekili İsmail Özdemir ve Kırıkkale Milletvekili Halil Öztürk tarafından TBMM’ye sunulan tekliflerle, hurda teşviki kapsamında ÖTV’siz araç alımı mümkün hale gelebilir. Özellikle ticari araç sahipleri ve düşük gelir grupları için cazip fırsatlar sunan bu düzenleme, yerli otomobil üretimini desteklemeyi ve ikinci el araç piyasasındaki dalgalanmaları dengelemeyi hedefliyor. Ayrıca, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı tarafından yürütülmesi planlanan “İlk Arabam Yerli Otomobil Aile Destek Programı” ile 3 veya daha fazla çocuğu olan ailelere ÖTV indirimi, uzun vadeli kredi ve düşük faizli ödeme seçenekleri sunulacak. Hurda teşviki uygulamasının hangi tarihte başlayacağı konusunda kesin bir tarih söylenebilmesi mümkün değildir. Daha fazla bilgi için resmi kaynakların incelenmesi önerilir.

Neoliberal politikaların temel ilkeleri şunlardır: Özelleştirme: Devlet işletmelerinin özelleştirilmesi. Serbest ticaret: Ticaret engellerinin kaldırılması ve serbest dış ticaret uygulanması. Deregülasyon: Devletin piyasa üzerindeki kontrollerinin kaldırılması. Mülkiyet haklarının güvence altına alınması: Mülkiyet haklarının sağlam bir şekilde korunması. Faiz oranlarının piyasa tarafından belirlenmesi: Faiz oranlarının serbest piyasa tarafından belirlenmesi. Tek tip döviz kuru anlayışı: Dalgalı döviz kuru politikasının uygulanması. Vergi tabanının genişletilmesi: Artan oranlı vergilerden vazgeçilmesi ve vergi tabanının genişletilmesi. Doğrudan yabancı sermaye yatırımlarının özendirilmesi. Kamu harcamalarının azaltılması: Kamu projelerine harcamaların azaltılması ve bütçe açıklarının keskin bir şekilde azaltılması. Neoliberalizm, ekonomik faktörlerin kontrolünü kamu sektöründen özel sektöre devreden bir sosyoekonomik politika modelidir.

2024-2028 Tütün Kontrolü Strateji Belgesi ve Eylem Planı, 30 Mayıs 2018 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Yeni bir tütünle mücadele eylem planının ne zaman yürürlüğe gireceğine dair güncel bilgi bulunamamıştır. Tütünle mücadele ile ilgili en güncel bilgilere ulaşmak için T.C. Sağlık Bakanlığı'nın "havanikoru.saglik.gov.tr" web sitesini ziyaret edebilirsiniz.

Fatih Sultan Mehmet'in ekonomik politikaları şunlardır: Para ve inhisarlar: Yeni akçe çıkartma ve eskisinin tedavülünü yasaklama; tuz, sabun, mum gibi zaruri tüketim mallarının mukataaya verilmesi. Toprak siyaseti: Vakıf ve mülk topraklarının büyük bir kısmını devlet toprakları haline getirme ve tımar olarak askeri sınıfa tahsis etme. Gümrük tarifeleri: Gümrük vergilerini artırma; kapitülasyon ile ticaret yapma izni verilen yabancılar için vergi oranını belirleme. Sanayi ve ticaret: Bursa, İstanbul, Edirne gibi şehirlerde pamuklu, ipekli ve çuha gibi sanayi kollarının gelişimini destekleme; ağaç, tahta ve demir ihracatını artırma. Şehir imarı: İstanbul'un imar faaliyetlerine başlama, sur içindeki mahalleleri yeniden düzenleme, Ayasofya'yı camiye çevirme ve Kapalıçarşı'yı inşa etme. Fatih'in ekonomik politikaları, Osmanlı Devleti'nin büyük askeri ve siyasi teşebbüslerini mümkün kılan önemli bir etken olmuştur.

Etil Alkol Takip Sistemi (EATS), 2024 yılının ilk çeyreğinde tamamen devreye alınmıştır. Sistemin devreye alındığına dair resmi duyuru, 18 Temmuz 2024 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan "Etil Alkol, Metanol ve Suma Üretim Miktarı ile Etil Alkol ve Metanol Depolarındaki Stok Hareketlerinin Tespitine, Ürünlerin Ticaretine İlişkin Yöntemin Belirlenmesine, Verilerin Toplanmasına ve Ürünlerin Nakline İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Tebliğ (No: 2024/14)" ile yapılmıştır.

Yeniden Refah Partisi'nin sosyal yardım politikasına dair bazı bilgiler şunlardır: Adil ve etkin dağıtım: Parti, sosyal yardım sisteminin daha etkin, adil ve ulaşılabilir hale getirilmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Artırılmış destekler: Alt gelir gruplarındaki ailelere yönelik ayni ve nakdi sosyal desteklerin artırılarak devam ettirilmesi planlanmaktadır. İstihdama yönlendirme: Sosyal yardım alan kişilerin işgücü piyasasına dahil olarak kendi başlarına hayatlarını sürdürebilmeleri hedeflenmektedir. Manevi kalkınma: Maddi kalkınmaya paralel olarak, toplumsal ahlakın ve manevi hayatın korunması ve güçlendirilmesi için adımlar atılması öngörülmektedir. Yeniden Refah Partisi'nin sosyal yardım politikasına ilişkin daha detaylı bilgiler, partinin resmi internet sitesi olan yenidenrefahpartisi.org.tr üzerinden incelenebilir.

Türkiye Gıda Okuryazarlığı Stratejisi ve Eylem Planı, 14 Aralık 2022 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Türkiye'de eğitim eşitsizliğini gidermek için aşağıdaki çözümler önerilmektedir: 1. Eğitim Altyapısının Geliştirilmesi: Kırsal ve dezavantajlı bölgelerdeki okulların fiziksel koşullarının iyileştirilmesi, yeterli derslik ve teknolojik donanım sağlanması. 2. Öğretmen Kalitesinin Artırılması: Nitelikli öğretmenlerin yetiştirilmesi ve mevcut öğretmenlerin sürekli mesleki gelişim programlarına katılması. 3. Eğitim Fırsatlarının Yaygınlaştırılması: Burs programları, ücretsiz eğitim materyalleri ve ulaşım destekleri gibi uygulamalarla eğitime erişimin kolaylaştırılması. 4. Ailelerin Eğitime Katılımının Artırılması: Ailelere yönelik bilgilendirme seminerleri ve destek programları düzenlenerek eğitimdeki eşitsizliklerin azaltılmasına katkı sağlanması. 5. Teknolojinin Eğitimde Kullanımı: Dijital eğitim materyalleri ve online platformlar aracılığıyla öğrencilere farklı öğrenme fırsatları sunulması. 6. Toplumsal Farkındalık: Eğitimde eşitlik konusunun toplumda daha fazla konuşulması ve ailelerin çocuklarını okula göndermeleri için teşvik edilmesi. Bu adımların uygulanması, eğitimde fırsat eşitliğini sağlayarak sosyal ve ekonomik alanlarda olumlu etkiler yaratacaktır.

Devlet, sulama kanallarını tarımda verimliliği artırmak ve su kaynaklarını etkin kullanmak amacıyla yapar. Bu kanallar sayesinde: Kuraklık dönemlerinde mahsullerin su ihtiyacı karşılanır ve çiftçiler yıl boyunca ürün yetiştirebilir. Toprak erozyonu azaltılır ve suyun kontrollü şekilde dağılması sağlanır. Su israfı önlenir ve tarımsal sulamada etkinlik artırılır. Kırsal ekonominin sürdürülebilirliği desteklenir.

İşçi bloklarının ucuz olmasının nedeni, 1950'li yıllarda düşük gelirli işçi sınıfına yönelik hızlı ve ekonomik konut üretimi politikalarının bir parçası olmasıdır. Ayrıca, gecekondu sorununa çözüm arayışı ve konut projelerinin devlet ve sivil inisiyatifler tarafından desteklenmesi de işçi bloklarının maliyetini düşüren faktörler arasında yer almaktadır.