DenizHayvanları

Deniz atının bir tane kalbi vardır.

"Hamsiyi palamut yedi" ifadesi, palamudun bol olduğu yıllarda hamsi avcılığının azalması durumunu açıklamak için kullanılır. Bu durumun nedeni, palamudun beslenme alışkanlıklarıdır; palamut, doğduktan sonra 1 kilograma ulaşana kadar ortalama 20-25 kilogram balık yer ve bunun büyük kısmı hamsiden oluşur. Bu bilgi, bilimsel bir kanıttan ziyade balıkçıların gözlemlerine ve deneyimlerine dayanan bir açıklamadır. Hamsinin az olmasının diğer nedenleri arasında havaların sıcak gitmesi ve çinakopun bol olması da gösterilmektedir.

Japon hamsisinin bazı farkları: Görünüm: Japon hamsisi, Avrupa hamsisine benzer ancak daha ince ve uzun bir yapıya sahiptir. Yaşam Alanı: Japon hamsisi, Japonya yakınlarındaki Pasifik Okyanusu'nda, özellikle Japonya, Sarı ve Doğu Çin Denizleri ile Japonya'nın Pasifik kıyılarında bulunur. Beslenme: Planktonlar ve küçük deniz organizmalarıyla beslenir. Besin Değeri: Omega-3 yağ asitleri açısından zengindir, bu da kalp sağlığını destekleyici özellikler sunar. Kullanım Alanı: Asya mutfağında önemli bir yere sahiptir; sushi, salatalar, çorbalar ve ramen gibi yemeklerde kullanılır.

Doğal süngerler, genellikle deniz canlılarından elde edilir. Bitkisel lifli doğal süngerler, kabak lifi gibi lifli bitkilerden üretilir. Hayvansal elyaflı doğal süngerler ise deniz süngerlerinden yapılır.

Deniz çayırlarını yiyen bazı canlılar şunlardır: Uzun dikenli deniz kestanesi Diadema setosum. Yeşil kaplumbağa Chelonia mydas. Ayrıca, deniz çayırları, birçok balık türü için önemli yumurtlama ve üreme alanlarıdır.

Farklı okyanuslardaki balıkların çiftleşme yöntemleri, türlerine ve özelliklerine bağlı olarak çeşitlilik gösterir. Bazı balık türleri: Doğrudan temasla çiftleşme: Bazı balık türleri, çiftleşmek için birbirlerini sarar ve doğrudan temasla ürer. Suda döllenme: Dişi balık yumurtalarını serbest bırakır, erkek balık ise bu yumurtaları döller. İç döllenme: Balıklar yumurtalarını vücutlarında taşır ve erkek balık spermlerini içlerine bırakır. Bazı örnekler: Köpek balıkları: Çiftleşme sırasında, avlanmak için kullandıkları çeneleri, iki hayvanın birbirine tutunmasını sağlar. Deniz kaplumbağaları: Erkek deniz kaplumbağaları, dişileriyle kabuklarının altından yakınlaşır ve cinsel birliktelik yaşar. Balıkların çiftleşme davranışları, türlerine ve çevresel faktörlere bağlı olarak farklılık gösterir.

Kranç balığı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bazı balık türlerinin yaşam alanları hakkında bilgi verilebilir: Tral (Trakun, Travilya). Mezgit. Uskumru. Somon. Barbun. Balıkların yaşam alanları, türlerine ve mevsimlere göre değişiklik gösterebilir.

Tetis kolajen, denizde doğal ortamda avlanmış Barramundi ve/veya Red Snapper gibi küçük cins balıkların derilerinden elde edilen Tip 1 kolajenden üretilir. Üretimde kullanılan balıkların, kontrollü yetiştirme ortamlarında büyütülen çiftlik balıkları mı yoksa vahşi doğada serbestçe yaşayan balıklar mı olduğu, ürünün üzerinde belirtilmektedir.

Levrek, deniz balığıdır çünkü tatlı suda yaşayamaz. Levrek hem denizlerde hem de tatlı sularda bulunabilen bir balık türü olan tatlı su levreği olarak da bilinir. Deniz levreği ise Akdeniz ve Ege gibi tuzlu sularda yaşar.

Küçük gerçek balina (Caperea marginata), güney yarıkürenin orta soğuk denizlerinde yaşar. Yayılım alanı: Tazmanya, Yeni Zelanda, Güney Afrika ve Falkland Adaları yakınlarında; Güney Atlantik, Pasifik Okyanusu'nun güneybatısı ve Avustralya'nın güneyindeki Güney Okyanusu. Genellikle deniz yüzeyi sıcaklıklarının 5-20°C arasında değiştiği ılıman ve Antarktik altı bölgelerde bulunur.

Hayır, mırlan ve mezgit aynı değildir. Mezgit, mırlanın da dahil olduğu bir balık türüdür. Mırlan, genellikle Akdeniz ve Ege Denizi'nde yaşayan bir balık türüdür. Ayrıca, açık kahve rengi olan mezgitlere "Karadeniz mezgiti", oldukça koyu renkli ve daha iri olanlarına (1,5-2 kg) ise "mırlan" denilmektedir.

Levrek balıklarının bazı özellikleri: Boyut: Genellikle 30-70 cm uzunluğunda olur, ancak daha büyük bireyler de bulunabilir. Eti: Beyaz ve lezzetlidir. Ağız yapısı: Büyük bir ağza sahiptir, bu da avlanırken avantaj sağlar. Yüzgeçleri: Belirgin sırt ve uzun göğüs yüzgeçleri bulunur. Yaşam alanı: Ilıman ve sıcak denizlerin kıyı suları, sahiller, haliçler ve lagünlerde yaşar. Beslenme: Küçük balıklar, kabuklu deniz ürünleri, yengeçler, midyeler ve planktonlarla beslenir. Üreme: Yumurta dökerek ürer ve yavrular serbest yüzer. Mineral ve vitamin içeriği: Omega-3 ve Omega-6 yağ asitleri, selenyum, magnezyum, kalsiyum, potasyum, iyot, çinko, A, D, E ve B grubu vitaminler açısından zengindir. Faydaları: Kalp sağlığını destekler, iltihaplanmayı azaltır, beyin fonksiyonlarını güçlendirir ve bağışıklık sistemini destekler. Tüketim: Düşük kalorili ve sindirimi kolaydır, ancak yüksek cıva içeriği nedeniyle hamileler ve çocukların sınırlı tüketmesi önerilir.

Mandagöz mercanı, Akdeniz ve Ege Denizi'nde yaygın olarak bulunur. Antalya Körfezi'nde de mandagöz mercanı görülmüştür. Mandagöz mercanı, 30 cm'ye kadar büyüyebilen ve genellikle gri-beyazımsı bir renge sahip olan bir balık türüdür.

Yengeç toplamak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Kepçe ile toplama: Yengeçlerin olduğu düşünülen bölgenin 10-15 cm ilerisine, suyla kumun veya kayanın birleştiği noktaya kepçe bırakılabilir. Elle toplama: Dalganın vurduğu kırma taşlık alanlarda, taşlar yavaşça kaldırılarak yengeçler elle toplanabilir. Yengeçlerin kayaların üzerinden toplanması zahmetli olabilir, çünkü yengeçler kaçabilir. Yengeç toplama ile ilgili daha fazla bilgi için şu kaynaklar kullanılabilir: baliksevdam.com sitesindeki "Yemlik Yengeç Toplamak" konusu; balikavi.net sitesindeki "Ben Yengeç Toplayamıyorum, Nasıl Olacak?" konusu.

Kısırkaya'da deniz atlarının bulunmasının nedeni, binicilik faaliyetleri sunan tesislerin bulunmasıdır. Kısırkaya Deniz Atları, binicilik turları düzenleyerek ziyaretçilere deniz kenarında, orman yollarında ve göl kıyısında at binme imkanı sunmaktadır.

Güney deniz fillerinin ortalama yaşam süresi yaklaşık 9,5 yıldır. Erkekler genellikle 14 yaşına kadar yaşayabilirken, dişilerin yaşam süresi daha uzun olup 20 yıla kadar çıkabilir.

Büyük hamsiye "büyük hamsi" denir. Ayrıca, hamsinin büyüklüğüne göre yapılan diğer isimlendirmeler şu şekildedir: Orta hamsi: 10 cm ile 15 cm arasındaki hamsilere verilir. Küçük hamsi: 10 cm'den daha küçük boyutlardaki hamsilere verilir.

Sprat, Clupeidae familyasındaki Sprattus cinsine ait bir yem balığıdır. Terim aynı zamanda bir dizi diğer küçük balık türlerine benzer yem balıklarına (Clupeoides, Clupeonella, Corica, Ehirava, Hyperlophus, Microthrissa, Nannothrissa, Platanichthys, Ramnogaster, Rhinosardinia, and Stolothrissa) uygulanır. Sprat, genellikle sardalya ile karıştırılır. Sprat, ayrıca hamsi ve anchovy (ançüez) ile de benzerlik gösterir. Sprat, Kuzey Denizi, Kuzeydoğu Atlas Okyanusu ve Baltık Denizi'nde bulunur.

Türkiye'de en yaygın olarak tüketilen kalamar türü, Loligo vulgaris olarak bilinen adi kalamardır. Türkiye sularında yaşayan diğer kalamar türleri ise Todarodes sagittatus (mızraklı kalamar) ve Illex coindetti (kırmızı kalamar) olarak adlandırılır. Türk mutfağında kalamar, çeşitli şekillerde tüketilir: Kalamar tava; Kalamar ve domatesli makarna; Kalamarlı akya sote; Kalamar dolması; Ekşili kalamar; Fırında mercimekli kalamar dolması.

Uskumru ve torik aynı değildir, ancak aynı familyaya (Scombridae) ait göçmen balıklardır. Torik, palamutgillerden bir tür olup, palamut balığının irisidir. Uskumru ise, sırttan karına doğru dalgalar halinde alacalı bantları ve karnında siyah benekleri olan bir balıktır.