İzostatik denge, yerkabuğunu oluşturan levhaların manto üzerinde dengede durması durumudur. Bu denge, şu şekilde oluşur: Yoğunluk farklılıkları: Yerkabuğunun farklı yoğunluktaki büyük parçaları, belirli bir derinlikte, yoğunluğun her tarafta eşit olduğu bir denge düzeyi üzerinde sıralanır. Yüzme benzetmesi: Kabuk, mantoya göre daha az yoğun olduğu için, dağlar ve yüksek kara parçaları, büyük ve derin köklere sahip olup, yeraltında yüzer gibi durur. Dengeyi bozan etkenler: İklim değişikliği, buzul erimesi veya oluşumu, erozyon, sel, akarsu gibi dış kuvvetler ve volkanizma hareketleri dengeyi bozabilir. Sonuçlar: Denge bozulduğunda, kara ve deniz seviyelerinde oynamalar meydana gelir; transgresyon (deniz ilerlemesi) ve regresyon (deniz gerilemesi) oluşur.