Cümle

20 tane çekimli fiil cümlesi: 1. Havalar ısınınca sokaktaki çeşmeden daha çok su içmeye başladık. 2. Öğretmenimiz "çocukluk" konusunda bir şiir yazmamızı istemiş. 3. İşler kötü gidince babam başka bir işe başlamaya karar verdi. 4. Keloğlan arkadaşlarını kaybedince köye doğru yürümeye başlar. 5. Verdiğim ödevleri yarın getireceksiniz. 6. En sevdiği elbisenin düğmesini kopartmışlar. 7. Mahallenin girişindeki yola asfalt döküyorlar. 8. Yarın arkadaşımızın düğünü için Sivas'a gideceğiz. 9. Kafasını duvara çarpınca çok ağrımış. 10. Öğretmenimiz konuşurken onu çok iyi dinlemeliyiz. 11. Bugünkü ödevlerimizi hep beraber yapalım. 12. Yarın söylediğim yere gecikmeden gitsin. 13. Gelecek hafta marketten aylık alışverişimizi yapacağız. 14. Yaralılar ambulansla en yakın hastaneye kaldırıldılar. 15. En sevdiğim dizinin yeni bölümünü izliyorum. 16. Geçen sezon ligde gol kralı o olmuş. 17. Sana olan güvenimi boşa çıkardın. 18. Güneş doğudan doğar. 19. Her yıl bu zamanlarda memleketimizi ziyarete gideriz. 20. Gelecek yıl yaz tatilinde Antalya'ya gidecekler.

Üç öğeli cümle, temel olarak yüklem, özne ve nesne olmak üzere üç ana ögeyi içeren cümledir.

Öğe ve ögeler terimleri, cümle bağlamında farklı anlamlar taşır: - Öğe: Cümleyi oluşturan sözcük veya sözcük gruplarının her birine denir. - Ögeler: Cümlenin daha spesifik sınıflandırmalarıdır ve temel ögeler (yüklem, özne) ile yardımcı ögeler (nesne, dolaylı tümleç, zarf tümleci) olarak ikiye ayrılır.

Aşağı doğru zarf cümlesi, "aşağı" kelimesinin zarf olarak kullanıldığı bir cümledir. Örnek cümle: "Pencereden aşağı bakıyor".

En uzun basit cümle olarak değerlendirilebilecek bir örnek, Dün akşam gökyüzünde parlayan yıldızları izledin mi? cümlesidir içermekte olup, uzun olmasına rağmen yan cümlecik içermediği için basit cümle olarak kabul edilir.

Yakın anlamlı cümle, aynı özü ve ruhu taşıyan, birebir aynı anlamı karşılamasa da benzer bir yaklaşımla ortaya konmuş cümledir.

8. sınıf Türkçe cümlenin ögelerinde ele alınan konular şunlardır: Temel ögeler: Yüklem. Özne. Yan ögeler: Nesne. Dolaylı tümleç (yer tamlayıcısı). Zarf tümleci (zarf tamlayıcısı). Ara sözler.

Cümle yerine şu ifadeler kullanılabilir: 1. Yüklem: Cümlenin temel unsuru olan yüklem, fiil veya isim olabilir. 2. Tümce: Özellikle resmi dilde cümle yerine "tümce" terimi de kullanılabilir. 3. Öge: Cümlenin öğeleri olan özne, nesne, tümleç gibi unsurlar da cümle yerine geçebilir.

İçinde "pul" geçen bir cümle: "Mektuplarına kendi pullarını yapıştırırlar, kendi memurlarıyla sevk ederlerdi".

Fiilin yapılış amacı, cümlede gerçekleşen eylemi, durumu veya oluşu ifade etmektir.

Hayır, ara söz ve ara cümle aynı şey değildir. Ara söz, cümle içerisinde yer alan ve cümlenin anlam bütünlüğünü bozmadan çıkarılabilen, açıklayıcı veya tamamlayıcı bilgiler veren kelime grubu veya tek bir kelimedir. Ara cümle ise, bir cümle yapısında olup, cümle içerisinde iki virgül veya iki kısa çizgi ile ayrılan, açıklama, istek gibi amaçlarla kullanılan cümledir. Özetle, ara söz daha çok kelime veya kelime grubu düzeyindeyken, ara cümle tam bir cümle yapısıdır.

Söz ve cümle arasındaki fark şu şekildedir: - Söz, dilin en küçük yapı taşı olup, tek başına anlamı olan veya bir anlam ilgisi kuran anlatım birimidir. - Cümle ise bir düşünceyi, duyguyu veya durumu tam olarak ifade eden dil birimidir.

Cümlenin ögeleri ve yardımcı ögeler arasındaki fark şu şekildedir: 1. Temel Ögeler: Cümlenin temel ögeleri, yüklem ve öznedir. 2. Yardımcı Ögeler: Cümlenin yardımcı ögeleri, nesne, dolaylı tümleç ve zarf tümlecidir. - Nesne: Öznenin yaptığı işten etkilenen öğedir. - Dolaylı Tümleç: Yüklemin anlamını yer, bulunma ve yönelme açısından tamamlayan ögedir. - Zarf Tümleci: Yüklemde belirtilen iş ve oluşun ne zaman, neden, nasıl, ne kadar ve ne vasıtasıyla gerçekleştiğini belirtir.

Cümlede anlam karışıklığı, bir cümlenin birden fazla anlama gelebilmesi veya anlam bakımından açık olmaması durumudur. Bu karışıklığa yol açan bazı nedenler şunlardır: - Tamlayan eksikliği: Tamlayan durumundaki kişi zamirlerinin (senin, onun) açıkça belirtilmemesi. - Noktalama eksikliği: Virgülün kullanılmaması veya yanlış yerde kullanılması. - Karşılaştırma yanlışlığı: Cümleden iki farklı karşılaştırma anlamının çıkması. Anlam karışıklığını gidermek için cümlelerin açık, kesin ve basit bir şekilde kurulması önemlidir.

Özne ve yüklemde vurgu, cümlede farklı anlam ve anlatım özelliklerine göre değişen iki tür vurgudur. 1. Özne Vurgusu: Cümlede öznenin diğerlerinden daha baskılı ve kuvvetli söylenmesi durumudur. 2. Yüklem Vurgusu: Cümlede yüklemin öne çıkarılması ve diğer kelimelerden daha belirgin olmasıdır.

İngilizce cümlelerde cümleleri bulmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekir: 1. Özne ve yüklem kontrolü: Bir cümlenin cümle olabilmesi için özne (kim veya ne bir eylem yapıyor) ve yüklem (eylem) içermesi gerekir. 2. Bağlaçların aranması: "And", "but", "because", "although" gibi bağlaçlar cümlenin başladığını gösterebilir. 3. Bağıl zamirlerin aranması: "Who", "whom", "whose", "which" ve "that" gibi bağıl zamirler genellikle bağımlı cümlelerin başında yer alır. 4. Alt bağlaçların aranması: "When", "while", "because" gibi alt bağlaçlar da bağımlı cümlelerin başlangıcını işaret eder. Bir cümle, tek bir cümle veya birden fazla cümlenin birleşimi olabilir.

Paragrafa son nokta (nokta) cümlenin tamamlandığını ve yeni bir cümleye geçileceğini belirtmek için kullanılır.

Noktalı virgül (;) birden fazla cümleyi birbirinden ayırmak için kullanılır.

Aktarma cümlelerin başında ve sonuna virgül (,) veya iki nokta (:) kullanılır. Virgül: Tırnak içine alınmamış aktarma cümlelerinin başına ve sonuna konur. İki nokta: Aktarılan yazı ya da sözlerde, tırnak işaretinden veya konuşma çizgisinden önce kullanılır. Örnekler: "Unutmam, diyordun, unuttun işte." "Adam arkaya dönüp: 'Biraz sessiz olursanız sevinirim.' dedi."

Çekimli fiil ve fiil cümlesi aynı şeyler değildir. Çekimli fiil, kip ve şahıs ekleri almış, yani zaman, yapılış şekli ve eylemi gerçekleştiren şahıs belirtilmiş fiillere denir. Fiil cümlesi ise, yüklemi çekimli bir fiilden oluşan cümlelere verilen addır.