Canlılar

Deniz zambakları (Crinoidea), deniz ekosistemlerinde çeşitli işlevler üstlenir: 1. Besin Kaynağı: Deniz zambakları, plankton gibi küçük organizmaları süzerek beslenir ve bu nedenle diğer deniz canlıları için önemli bir besin kaynağıdır. 2. Yaşam Alanı: Deniz tabanında ve kayaların üzerindeki çukurlarda yaşayarak diğer canlılar için yaşam alanı oluştururlar. 3. Ekolojik Denge: Kıyı erozyonunu azaltarak sahil habitatının korunmasına katkıda bulunurlar. 4. Kimyasal Maddeler: Bazı deniz zambağı türlerinin kimyasallarının farmakolojik etkileri olduğu bilinmektedir.

Metagenez, yani eşeyli ve eşeysiz üremenin ard arda gerçekleşmesi, aşağıdaki canlılarda görülür: Plasmodium türleri (sıtma mikrobu); Çiçeksiz bitkiler; Mantar türleri; Deniz anaları.

Üreme içgüdüsü, canlıların türlerini devam ettirme amacı taşıyan temel bir içgüdüdür.

Bizler canlıyız çünkü biyolojik işlevlere sahip organizmalarız. Canlıların ortak özellikleri şunlardır: 1. Hücresel yapı: Tüm canlılar, temel biyolojik birim olan hücrelerden oluşur. 2. Beslenme: Canlılar, enerji üretmek için besin alır veya üretirler. 3. Solunum: Besinlerdeki enerjinin açığa çıkarılması, canlıların hayatta kalması için gereklidir. 4. Boşaltım: Vücutta oluşan atık maddelerin vücuttan atılması sağlanır. 5. Hareket: Canlılar, belirli ihtiyaçlara bağlı olarak hareket ederler. 6. Üreme: Canlılar, kendilerine benzer bireyler meydana getirirler. Ayrıca, biyoçeşitliliğin bir parçası olarak, ekosistemlerin dengesinin korunmasına ve yaşamın devam etmesine katkıda bulunuruz.

Yalancı ayak, aşağıdaki canlılarda bulunur: 1. Amip ve diğer tek hücreli canlılar. 2. Foraminifer ve Radiolaria gibi deniz ortamlarında yaşayan bazı protistler. 3. Bağışıklık sistemi hücreleri (makrofajlar ve nötrofiller). 4. Bazı bitki ve mantar hücreleri.

Mitoz ile üreyen canlılar şunlardır: Tek hücreli canlılar: Amip, paramesyum, öglena, bakteri ve bira mayası gibi canlılar mitoz bölünme ile ürer. Çok hücreli canlılar: Bu tür canlılarda mitoz bölünme, büyüme, gelişme, yenilenme ve yaraların onarılmasını sağlar.

Tek gözlü canlılar arasında şunlar bulunur: 1. Cyclops: Suda yaşayan ve sadece bir gözü olan küçük bir kopepod cinsi. 2. Tuatara: Yeni Zelanda'da bulunan, doğal olarak üç gözü olan kertenkele benzeri bir hayvan. 3. Ahtapot: Gelişmiş kamera tipi gözlere sahip olup, bu gözler sayesinde yakın veya uzak mesafeye göre görüş netliğini ayarlayabilir. 4. Psoglav: Slav mitolojisinde yer alan, tek gözlü köpek başlı bir canavar. 5. Hitotsume-kozō: Japon folklorunda, yüzün ortasında tek bir dev gözle tasvir edilen bir yaratık.

Yakamoz, iki ana işleve sahiptir: 1. Deniz Ekosistemi İçin Önemi: Yakamoz, deniz ekosisteminin bir parçasıdır ve deniz besin zincirinin bir halkasını oluşturur. 2. Savunma Mekanizması: Yakamoz yapan tek hücreli canlılar, saldırı altında kaldıklarında ışık saçarak daha büyük avcıların kendilerini fark etmelerini sağlar.

Alem — canlıların sınıflandırılmasında en büyük sınıflandırma basamağıdır.

Oksolojik büyüme ve gelişme terimleri, canlıların yaşam sürecindeki değişimlerini ifade eder: 1. Büyüme: Organizmadaki hücre sayısının ve büyüklüğünün artması, hücrelerin yapı, fonksiyon ve öğelerindeki değişimdir. 2. Gelişme: Genç bir bireyden ergin birey oluşuncaya kadar geçen süreçtir.

Evet, farklı cins canlıların gen sayısı farklıdır. Canlıların gen sayısı, kromozom sayısından çok daha fazladır çünkü aynı kromozom üzerinde farklı karakterleri belirleyen çok sayıda gen bulunabilir.

Evet, DNA tüm canlılarda bulunur.

Donmuş pire canlanmaz, çünkü ölü bir şeyi canlandırmak imkansızdır.

Ekosistemdeki canlı bileşenler üç ana gruba ayrılır: 1. Üreticiler (Ototroflar): Kendi besinlerini üreten canlılardır. 2. Tüketiciler (Heterotroflar): Kendi besinlerini üretemeyen, diğer canlıları yiyen organizmalardır. 3. Ayrıştırıcılar (Saprofitler): Ölü organizmaları ve atıkları parçalayarak inorganik maddeye dönüştüren canlılardır.

En bakımlı hayvan olarak kabul edilen canlılar arasında hamam böcekleri ve baykuşlar bulunmaktadır. - Hamam böcekleri, kendi kendilerini temizleyebilen tek canlı olarak bilinmektedir. - Baykuşlar ise tüylerindeki özel doku sayesinde kendilerini temiz tutarlar.

Su ayısının (tardigrad) üç temel özelliği şunlardır: 1. Dayanıklılık: Su ayıları, aşırı sıcaklıklara, radyasyona ve kuruluğa karşı son derece dirençlidirler. 2. Metabolizma Yavaşlaması: Çevre koşulları elverişsiz olduğunda, metabolizmalarını kriptobiyoz adı verilen yöntemle askıya alarak "tun" durumuna geçerler ve bu sayede uzun süre hayatta kalabilirler. 3. Geniş Yaşam Alanı: Su ayıları, denizler, tatlı sular ve karalar dahil olmak üzere dünyanın hemen hemen her yerinde yaşayabilirler.

Heterotrof, kendi besinini üretemeyen ve dışarıdan hazır olarak alan canlılara verilen isimdir. Heterotrof canlılar, beslenme şekillerine göre üç grupta incelenir: 1. Holozoik Beslenme: Katı besin maddelerini büyük parçalar halinde tüketirler (örnek: insanlar, hayvanlar). 2. Simbiyoz Beslenme: Farklı türden iki veya daha fazla canlının birlikte yaşamasına denir (örnek: termit karıncaları ve sindirim sistemindeki tek hücreli canlı). 3. Saprofit Beslenme: Ölü canlıları ve canlı atıklarını çürüterek beslenirler (örnek: bazı bakteriler, cıvık mantarlar).

Biyolojide uyarılara tepki, canlıların iç ve dış ortamdan gelen uyaranlara karşı gösterdikleri cevaptır. Uyaran, canlılarda durum değiştirmeye veya harekete sebep olan her türlü faktördür. Örneğin, ayçiçeği bitkisinin güneşe yönünü çevirmesi, insanın yanan elini sobadan çekmesi veya aç bir hayvanın besine doğru hareket etmesi, uyarılara tepki olarak örneklendirilebilir.

Çok hücreli canlılara örnek olarak şunlar verilebilir: Hayvanlar: İnsanlar, kediler, balıklar, kuşlar. Bitkiler: Çam ağaçları, güller, yonca. Mantarlar: Şampiyon mantarı, küfler, mayalar. Protistler: Kahverengi algler, yeşil algler, kırmızı algler.

Sineklerin 9 kalbi olduğu bilinmektedir.