Canlılar

Tek karakter çaprazlamaları, eşeyli üreyen canlılarda tek bir karakter yönüyle heterozigot olan iki bireyin çaprazlanmasıdır. Bu tür çaprazlamalarda şu sonuçlar elde edilir: - Genotip çeşitliliği: Üç çeşit genotip oluşur (AA, Aa ve aa). - Fenotip çeşitliliği: İki çeşit fenotip oluşur (A ve a). - Fenotip oranı: 3 : 1 (üç baskın, bir çekinik).

Sof canlılarının (yani, tüm canlıların) ortak özellikleri şunlardır: 1. Hücresel Yapı: Tüm canlılar hücrelerden oluşur. 2. Beslenme: Canlılar, enerji ve besin maddelerini almak için beslenirler. 3. Solunum: Besinlerin oksijenle yakılarak enerji elde edilmesi sürecidir. 4. Boşaltım: Metabolizma atıkları vücuttan uzaklaştırılır. 5. Hareket: Canlılar, çeşitli ihtiyaçlarını gidermek için hareket eder. 6. Uyarılara Tepki Verme: Çevresel uyarılara karşı tepki gösterirler. 7. Metabolizma: Canlıda gerçekleşen yapım ve yıkım olaylarının toplamıdır. 8. Homeostazi: İç dengeyi koruma yeteneğidir. 9. Adaptasyon: Çevreye uyum sağlama sürecidir. 10. Üreme: Neslin devamlılığı için yeni canlılar oluşturma yeteneğidir.

Holozoik ve saprofit beslenme arasındaki fark, beslenme şekillerinin farklı organik maddeleri içermesidir. Holozoik beslenme, canlıların besinlerini katı parçalar halinde alarak sindirmesi anlamına gelir. Saprofit beslenme ise organik atıkları parçalayarak inorganik maddelere dönüştüren ayrıştırıcı canlılar tarafından gerçekleştirilir.

Hermafroditlik en çok solucanlarda görülür. Bunun yanı sıra, tenya, bazı çiçekli bitkiler ve deniz salyangozları gibi canlılarda da hermafroditlik özelliği bulunmaktadır.

Kurbağalarda ve balıklarda sinir sistemi iki ana bölüme ayrılır: 1. Merkezi Sinir Sistemi: Beyin ve omurilikten oluşur. 2. Çevresel Sinir Sistemi: Beyin ve omurilik dışındaki sinirler ve gangliyonlardan oluşur.

Solunum olayı, 8. sınıf düzeyinde önemlidir çünkü canlıların yaşamsal faaliyetlerini sürdürebilmeleri için enerjiye ihtiyaç duyarlar ve bu enerji solunum yoluyla elde edilir. Solunumun önemi şu şekilde özetlenebilir: Enerji üretimi: Solunum, hücrelerin enerji ihtiyacını karşılar, böylece büyüme, hareket ve gelişim için gereken enerjiyi sağlar. Metabolizma: Solunum, metabolizmanın temel bir parçasıdır ve besin maddelerinin enerjiye dönüştürülmesi, hücrelerin sağlıklı bir şekilde çalışabilmesi için gereklidir. Atık ürünlerin ortadan kaldırılması: Solunum süreci, karbondioksit gibi atık ürünlerin oluşumuna neden olur ve bu atıkların vücuttan atılması, organizmanın sağlıklı bir şekilde işlemesi için önemlidir. Çevresel denge: Bitkiler, fotosentez yoluyla oksijen üretirken, solunum yoluyla karbondioksit salarak ekosistem dengesinin korunmasına yardımcı olurlar.

En tehlikeli 7 hayvan şu şekilde sıralanabilir: 1. Sivrisinek: Sivrisinekler, taşıdıkları hastalıklar nedeniyle yılda yaklaşık 830 bin insanın ölümüne sebep olur. 2. Yılan: Zehir potansiyelleriyle korkutucu olan yılanlar, özellikle piton ve anakonda türleri avlarını boğarak öldürür. 3. Çeçe sineği: Uyku hastalığı olarak bilinen bir hastalığı taşır ve ısırığıyla insanlara bulaştırır. 4. Timsah: Timsahlar, yılda yaklaşık 1000 insanın ölümünden sorumludur. 5. Hipopotam: Agresif ve saldırgan yapısıyla tehlikeli olan hipopotamlar, insan hızına yetişerek ölümcül olabilirler. 6. Aslan: Hızları ve keskin dişleriyle avlarına şans tanımayan aslanlar, her yıl 200 insanın ölümüne neden olur. 7. Komodo ejderi: Güçlü ve zehirli ısırıklarıyla insanlar için tehlikeli olan komodo ejderinin zehrinde kanın pıhtılaşmasını engelleyen toksinler bulunur.

Mikroskobik canlı ve hayvanların ortak özellikleri şunlardır: 1. Hücre Yapısı: Hem mikroskobik canlılar hem de hayvanlar ökaryot hücreli canlılardır. 2. Beslenme: Her ikisi de besin maddelerine ihtiyaç duyar ve tüketici (heterotrof) veya üretici (ototrof) olarak beslenebilirler. 3. Solunum: Tüm canlılar hücresel solunum yaparak enerji elde ederler. 4. Boşaltım: Metabolizma atıklarını hücreden uzaklaştırırlar. 5. Hareket: Bazı mikroskobik canlılar ve hayvanlar yer değiştirme hareketi yapabilirler. 6. Uyarılara Tepki Verme: Çevrelerindeki uyaranlara tepki verirler.

Akarlar, genellikle insanların yaşadığı yerlerde bulunur. Akarların yaşayabileceği bazı yerler: yatak, yastık, yorgan ve nevresim takımları gibi tekstil ürünleri; halı ve kilimler; kumaş kaplı mobilyalar; doldurulmuş oyuncaklar; perde ve pencere kolları. Akarlar, 20-30°C sıcaklık ve %60-70 nem seviyesinde en yoğun şekilde ürerler.

Fen Bilimleri ders kitabı sayfa 70'te "Canlıların Temel Özellikleri" konusu işlenmektedir. Bu sayfada yer alan bazı başlıklar şunlardır: Büyüme ve gelişim: Canlıların doğduktan sonra geçirdikleri değişim süreci. Üreme: Canlıların türlerini devam ettirebilmeleri için gerekli olan süreç, aseksüel ve seksüel üreme. Adaptasyon: Canlıların bulundukları çevreye uyum sağlamak için geliştirdikleri özellikler.

Hem üretici hem tüketici olan canlılara "miksotroflar" veya "hem ototrof hem heterotrof canlılar" denir.

İtme kuvveti, cansız varlıkların hareket etmesine sebep olan etkidir. Canlı varlıklar ise kendi başlarına hareket edebilirler ve bu hareket için dışarıdan bir itme kuvvetine ihtiyaç duymazlar.

Evet, kurbağalar başkalaşım geçirerek çoğalır. Kurbağaların yaşam döngüsünde, yumurtadan çıkan larvalar başkalaşım geçirerek ergin kurbağaya dönüşür.

Ekosistem, canlı ve cansız varlıkların bir arada bulunduğu, birbirleriyle etkileşim içinde olan doğal veya yapay bir ortamdır.

Yarasa ve fare, aynı atadan evrimleşmiştir. Bu iki türün de ortak atası, dört ayaklı bir canlıdır ve bu özellik, her iki türde de bulunan dört üye ile kanıtlanmaktadır.

7. sınıf fen bilimleri kazanım kavrama testi 6, 7. sınıf fen bilimleri dersinde yer alan ve 6. ünite kapsamında olan "Enerji Dönüşümleri" konulu kazanım testidir. Bu teste şu kaynaklardan ulaşılabilir: odsgm.meb.gov.tr; fenusbilim.com.

Oksijenli solunum yaparken oksijen tüketen canlılar şunlardır: Memeliler: İnsanlar, memeliler, kuşlar ve diğer bazı hayvan türleri. Bitkiler: Fotosentez yoluyla ürettikleri glikozu oksijenli solunumda kullanarak enerji üretirler. Protistler: Amipler ve bazı alg türleri gibi tek hücreli organizmalar.

İngilizce'de canlılar, bilimsel sınıflandırma yöntemine göre şu şekilde sınıflandırılır: 1. Alem (Realm): En geniş grup olup, bitkiler ve hayvanlar gibi ana grupları içerir. 2. Şube (Phylum): Alemler, omurgalılar ve omurgasızlar gibi daha küçük gruplara ayrılır. 3. Sınıf (Class): Şubeler, memeliler, kuşlar ve balıklar gibi sınıflara ayrılır. 4. Takım (Order): Sınıflar, etçiller ve otçullar gibi takımlara ayrılır. 5. Aile (Family): Takımlar, kedigiller ve köpekgiller gibi ailelere ayrılır. 6. Cins (Genus): Aileler, aslan ve kaplan gibi cinslere ayrılır. 7. Tür (Species): En küçük sınıflandırma birimidir ve aynı türe ait canlılar birbirleriyle çiftleşerek verimli döller oluşturabilirler.

Tardigrad (su ayısı) 10 yıl boyunca susuz kalabilir.

Bayır domuzları (yaban domuzları) tehlikeli olabilir çünkü: 1. Saldırganlık: Özellikle yavrularını korurken saldırganlaşabilirler. 2. Hastalık Taşıyıcısı: Çeşitli hastalıkları taşıyabilir ve bu hastalıklar insanlara geçebilir. 3. Tarım Zararı: Tarım alanlarına zarar vererek ürünlerin kaybolmasına neden olabilirler. 4. Yaralama Riski: Büyük ve güçlü hayvanlar oldukları için kendilerini tehdit altında hissettiklerinde ciddi yaralar verebilirler. 5. Trafik Kazaları: Yol kenarlarında dolaşarak trafik kazalarına yol açabilirler. Bu nedenlerle, yaban domuzlarıyla karşılaşıldığında dikkatli olmak ve gerektiğinde profesyonel yardım almak önemlidir.