Pestisitler

Karıncaların eve gelmesinin bazı nedenleri: Yiyecek arayışı: Karıncalar, özellikle tatlı ve nişastalı ürünlere ilgi duyar. Su ihtiyacı: Nemli ortamlar karıncaları çeker. Giriş noktaları: Karıncalar, duvarlardaki çatlaklar, pencere boşlukları ve kapı altları gibi küçük açıklıklardan eve girebilir. Koku izleri: Bir karınca yiyecek bulduğunda bıraktığı feromon izleri, diğer karıncaların da aynı yolu izlemesine neden olur. İlkbahar ve yaz ayları: Havaların ısınmasıyla karıncaların yiyecek arayışı artar ve bu dönemlerde evlere girme olasılıkları yükselir.

En tehlikeli pestisit olarak kabul edilen madde, organofosfatlar ve karbamatlar gibi kimyasal gruplardır. Bu pestisitler, yüksek toksik etkileri nedeniyle ani ölümlere neden olabilir. Bazı tehlikeli pestisitler: Organofosfatlar: Böceklerin sinir sistemini etkileyerek öldürür. Karbamatlar: İnsektisit ve herbisit olarak kullanılır. Neonicotinoidler: Böcek popülasyonlarını kontrol altında tutmada kullanılır, ancak uzun vadeli sağlık etkileri olabilir. Uluslararası Kanser Araştırmaları Ajansı (IARC), bazı pestisitleri "muhtemel kanserojen" veya "olası kanserojen" olarak sınıflandırmıştır. Pestisitlerin kullanımı ve etkileri konusunda dikkatli olunması, koruyucu önlemlerin alınması ve alternatif yöntemlerin değerlendirilmesi önemlidir.

At sineklerini kaçırmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Sinek tuzakları: Fly Relief Fly Traps gibi böcek ilacı içermeyen tuzaklar, sinekleri cezbedip yakalayarak at sineklerini azaltabilir. Kovucular: Pyranha Equine Spray & Wipe gibi kovucular, atları ve çevreyi sineklerden korumak için kullanılabilir. Doğal yöntemler: Lavanta yağı, nane yağı ve okaliptüs yağı gibi doğal yağlar, at sineklerini uzak tutabilir. Çevre düzenlemesi: Çalılıkların ve düzensiz ormanlık alanların temizlenmesi, nemli ve ıslak alanların ıslah edilmesi at sineği kontrolünü sağlayabilir. Profesyonel ilaçlama: At sineği ilaçlama hizmetleri, özellikle yoğun sineklerin olduğu alanlarda etkili olabilir. At sineklerinden kurtulmak için en uygun yöntemi belirlemek için bir uzmana danışılması önerilir.

Yaprak bitleri, aşağıdaki kokulara karşı hassas olup bu kokular yayan bitkilerden ve ürünlerden uzak dururlar: Sarımsak ve soğan: Doğal antibakteriyel özellikleri nedeniyle yaprak bitlerini uzaklaştırır. Lavanta: Yaprak bitleri, lavantanın yoğun kokusu nedeniyle o bölgelerden uzak durur. Nane: Kokuları yaprak bitlerini iter. Biberiye: Uçucu yağları, yaprak bitlerini uzaklaştırır. Kekik: Kokuları, yaprak bitleri üzerinde kovucu bir etki yapar. Pelin: Yoğun kokusu, yaprak bitlerini uzaklaştırır. Çördük: Kokuları, yaprak bitlerini iter. Isırgan otu: Yaprak bitleriyle savaşta etkili bir doğal yöntemdir. Ayrıca, arap sabunu ve elma sirkesi gibi ürünler de yaprak bitlerini uzaklaştırmak için kullanılır ve bu ürünlerin kokuları da bitler için rahatsız edicidir.

Tahtakuruları, kan emerek beslenmek için ısırır. Isırılan yerde şu belirtiler görülebilir: Kaşıntı ve kızarıklık. Hassasiyet ve yanma. Şişlik. Çizgi şeklinde dizilmiş ısırıklar. Nadir durumlarda alerjik reaksiyonlar, döküntüler, nefes darlığı gibi belirtiler görülebilir ve tıbbi müdahale gerekebilir. Tahtakurusu ısırıkları bulaşıcı değildir, ancak kaşıma nedeniyle enfeksiyon riski ortaya çıkabilir.

Elma kurtlarına karşı kesin çözüm için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: Kültürel önlemler: Elma bahçelerini, elma iç kurdunun konukçusu olan armut, ayva ve ceviz gibi meyve ağaçları ile karışık olarak kurmaktan kaçınılmalıdır. Ağaçların altına dökülen meyveler ve kabuk altına saklanan larvalar toplanıp imha edilmelidir. Ağaçların düzenli olarak budanması, meyve seyreltmesi ve hava sirkülasyonunun artırılması önemlidir. Kimyasal mücadele: Kışlayan ve yazlık döllerin ergin çıkış ve uçuş süresi ile yumurtaların bırakılması ve açılışları takip edilerek, uygun dönemlerde ilaçlama yapılmalıdır. Feromon içeren tuzaklar kullanılarak ergin güvelerin popülasyonu kontrol edilebilir. Doğal düşmanlar: Trichogramma türü parazitoit arılar, elma iç kurdu yumurtalarını hedef alarak biyolojik mücadele sağlayabilir. Kimyasal ilaçlamanın bilinçsiz kullanımı çevreye ve insan sağlığına zarar verebileceğinden, doğal mücadele yöntemleri daha fazla tercih edilmektedir. Herhangi bir bitki koruma ürününü kullanmadan önce mutlaka etiketi ve ürün bilgileri okunmalıdır.

Pestisitlerin yasaklanma nedenleri arasında şunlar yer alır: İnsan ve hayvan sağlığı riskleri: Pestisitler, insan sağlığı açısından riskli olabilir ve arı gibi hedef dışı organizmaları tehdit edebilir. Çevre kirliliği: Pestisitler, toprak, su ve hava kirliliğine yol açabilir. Kanser ve nörolojik bozukluklar: Pestisitlere maruz kalmak, kanser türleri ve nörolojik bozukluklarla ilişkilendirilmiştir. Biyolojik çeşitlilik kaybı: Pestisitler, biyoçeşitlilik kaybına neden olabilir. Türkiye'de, Dünya Sağlık Örgütü'nün "son derece tehlikeli", "yüksek seviyede tehlikeli" ve "muhtemel kanserojen" olarak belirlediği bazı pestisitler yasaklanmıştır. Ayrıca, Avrupa Birliği'nde kullanımı yasaklanan pestisitler, Türkiye'de de benzer şekilde yasaklanmaktadır.

Bal arılarını en çok korkutan unsurlar arasında şunlar bulunmaktadır: Hastalıklar ve parazitler: Varroa destructor adlı parazit, arıların kanını emerek gelişimlerini ve çalışma aktivitelerini zayıflatır. Eşek arıları: Yavru yetiştirme dönemlerinde bal arılarını besin toplarken yakalayarak yuvalarına götürürler ve bu durum arılara ciddi zararlar verir. İklim değişikliği: Aşırı hava olayları, özellikle erken ilkbaharda az çiçek bulunması, arıların yeterli besin almasını engeller. Tarım ilaçları: Pestisit adı verilen kimyasallar, arılar için ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Habitat kaybı ve parçalanma: Bol çiçekli geniş alanlara ve güvenli yuvalama alanlarına ihtiyaç duyan arılar, yaşam alanlarının kaybolması durumunda zorlanır.

Tahtakurusu ısırığının bazı belirtileri: Küçük, kırmızı ve kabarık noktalar. Yoğun kaşıntı. Çizgi şeklinde sıralı ısırıklar. Ciltte ödem ve sıcaklık hissi. Nadir alerjik reaksiyonlar. Tahtakurusu ısırıkları genellikle birkaç gün içinde kendiliğinden iyileşir. Tahtakurusu ısırığı şüphesi durumunda bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Toz böceklerinden kurtulmak için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: Derin temizlik: Elektrikli süpürge kullanarak halıları, perdeleri ve yatakları düzenli olarak süpürmek gerekir. Yüksek ısı kullanımı: Yatak çarşaflarını, yastık kılıflarını ve diğer tekstil ürünlerini 60°C'de yıkamak, toz böceklerini öldürmenin etkili bir yoludur. Havadar ortamlar: Evin sık sık havalandırılması, nem oranını azaltarak toz böceklerinin üremesini engeller. Doğal yöntemler: Beyaz sirke, çay ağacı yağı ve karbonat gibi doğal ürünler, toz böceklerini öldürmeye yardımcı olabilir. Profesyonel ilaçlama: Toz böceklerinden kurtulmak için güvenilir bir ilaçlama firmasıyla iletişime geçmek etkili bir çözüm olabilir. Toz böcekleri, doğrudan tehlikeli olmasa da dışkıları ve ölü kalıntıları, özellikle alerjik bünyeler için tehlike oluşturabilir.

Tahta kuruları, doğrudan gelen güneş ışığından nefret eder. Tahta kuruları, yüksek sıcaklıklara dayanamaz ve sıcakta gücünü kaybederek ölür.

Tahta kuruları geceleri daha aktif oldukları için gece ortaya çıkarlar. Bunun nedeni, karanlık ve sessizliğin, tahta kurularının hareket etmesini ve beslenmesini kolaylaştırmasıdır.

Pendimetalin, çeşitli tarımsal bitkilerde yabancı ot kontrolü için kullanılır: Mısır, soya fasulyesi, fıstık, pamuk ve sebzeler gibi mahsullerin toprak ön ekiminde. Tahıllar: Buğday, arpa. Baklagiller: Nohut, soya fasulyesi. Endüstriyel bitkiler: Ayçiçeği, pamuk. Çim ve çim türleri: Bermudagrass, St. Augustine otu. Pendimetalin, pirinç tarlalarında da kullanılabilir, ancak çok yıllık yabani otlar üzerindeki etkisi zayıftır. Pendimetalin kullanmadan önce, ürünün etiketindeki talimatları ve güvenlik önlemlerini dikkatlice incelemek önemlidir.

Sirkeler, uygun koşullar altında yumurtalarından 8-9 gün içinde çıkar ve 9-12 gün sonra olgunlaşır. İnsan vücudu dışında 10 gün canlı kalabilirler.

Ceviz iç kurduna karşı etkili ilaçlar arasında chlorpyrifos-ethyl içerikli Dursban 4 ve benzeri ilaçlar bulunmaktadır. İlaçlama zamanlaması, geçen yıldan kalan kurtlu cevizlerin gözlemlenmesiyle belirlenebilir. İlaçlama yapmadan önce bir tarım uzmanına danışılması önerilir.

Pestisit (zirai ilaç) kullanılmasının bazı nedenleri: Tarımsal üretimde verimliliğin artırılması. Ürün kayıplarının önlenmesi. Hastalık kontrolü. Gıda kalitesinin artırılması. Ancak pestisitlerin aşırı ve bilinçsiz kullanımı çevreye, insan sağlığına ve diğer faydalı organizmalara zarar verebilir.

Çiçekteki karıncalar ve sinekleri yok etmek için bazı doğal yöntemler: Aspirinli su: Birkaç aspirinle su karıştırıp aspirinin erimesini sağlayın, ardından çiçeğinizin toprağına dökün. Sirke: Elma sirkesi, beyaz sirke veya toz biber ile karıştırılmış sirkeyi bitkinin tüm yapraklarına püskürtün. Kuru toprak ilavesi: Eğer çiçek nemli olduğu için sinekleniyorsa, üzerine kuru toprak ilave edin. Soğan kabuğu: Soğanın kahverengi kabuklarını bitkinin toprağına yerleştirin veya soğan kabuğu suyunu kullanın. Tarçın: Toz tarçını bitkinin kenarlarına serpiştirin. Diyatomlu toprak: Saksının tabanına ve toprağına diyatomlu toprak serpin. Toprak değişimi: Saksı toprağını tamamen değiştirerek hem mevcut karıncaları hem de gelecekte yuva yapmalarını önleyin. Kimyasal ilaçlar kullanmaktan kaçınarak bitkilerin sağlığını koruyabilirsiniz. Eğer bu yöntemlerle sorun çözülmezse, bir uzmana danışılması önerilir.

Pestisitler, etki ettikleri organizmalara ve kimyasal yapılarına göre çeşitli türlere ayrılır. Etkiledikleri canlı türlerine ve kullanım alanlarına göre pestisit türleri: İnsektisitler. Herbisitler. Fungusitler. Rodentisitler. Nematisitler. Akarisitler. Bakterisitler. Kimyasal yapılarına göre pestisit türleri: Organik klorlu pestisitler. Organik fosforlu pestisitler. Karbamatlı pestisitler. Piretroit grubu pestisitler. Ayrıca, pestisitler doğal (organik sertifikalı) ve sentetik (kimyasal) olarak da sınıflandırılabilir.

Süne, doğrudan insanlara zarar vermez. Süne, tahıllara, özellikle buğday, arpa, çavdar ve yulaf gibi ürünlere zarar veren bir böcektir. Süne, tahılların sapını, gövdesini, başak ve tanelerini sokup emerek zarar verir. Süne ile mücadelede, kimyasal ve biyolojik yöntemler kullanılır.

Pestisitlerin "d.y." olarak raporlanmasının nedeni, belirsizliğin (uncertainty) %50 olarak kabul edilmesi ve bu değerin raporlamada kullanılmasıdır. Türkiye'de pestisit analizi yapan kamu ve özel laboratuvarlara, 2015 yılında Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğü tarafından verilen talimata göre, ölçüm sonucu raporlanırken genişletilmiş belirsizlik değerlerinin %50'nin altında olduğunu göstermek kaydıyla, %50 belirsizlik değeri kullanılır. Bu uygulama, laboratuvarlarda uygulama birliğini sağlamak amacıyla yapılmıştır.