Botanik

Biberiyenin ana vatanı Akdeniz bölgesi'dir.

"Tree" ve "tree trunk" arasındaki fark şu şekildedir: - "Tree" genel olarak ağacın tamamını ifade eder. - "Tree trunk" ise ağacın ana gövdesini, genellikle kabukla kaplı olan ve ticari olarak kereste için kullanılan kısmını belirtir.

Dut ağacı, Türkiye'nin her bölgesinde yetişebilen bir ağaçtır. Ayrıca, dut ağacı Akdeniz bölgesi ve Doğu Anadolu bölgesinde de yaygın olarak yetiştirilmektedir.

Bodur dağ çamı (Pinus mugo), 20-25 metreye kadar büyüyebilir.

Arum euxinum türünün Türkçe ismi "ayımarlı" olarak geçmektedir.

Apiaceae, kapalı tohumlu bitkiler arasındaki en geniş ve kozmopolit familyalardan biridir. Bazı özellikleri: Çokluk: Tek ya da çok yıllık bitkilerden ya da nadiren çalılardan oluşur. Aromatiklik: Çoğunlukla aromatik bitkilerden oluşur. Gövde: Dik, yükselici, yatık-yükselici, yatık, sürünücü ve genellikle düğümlerarası boştur. Yaprak: Almaşlı, nadiren gövdeye sarılıcı; basit ya da bölünmüştür. Çiçek durumu: Genellikle birleşik şemsiye ya da nadiren şemsiye halindedir. Meyve: Kuru, yarılan meyve (şizokarp) formundadır. Bazı örnekler: havuç, maydanoz, çakşır, kişniş, kimyon, rezene, anason, kereviz, dereotu, baldıran, subaldıranı, delimaydanoz.

Gazanya (Gazia) bitkisi, ılıman iklimlerde, özellikle Akdeniz bölgesi, Marmara ve Karadeniz kıyılarında yetişir. Ayrıca, Afrika'da da doğal olarak yetişen gazanya, Etiyopya ve Yemen gibi ülkelerde de yaygın olarak bulunur.

Sarıçamın diğer adı "Pinus sylvestris"dir.

Ekmek ağacı, dutgillerden, sıcak ülkelerde yetişen ve bol meyve veren bir ağacı temsil eder. Bu ağaç, kolonizasyon dönemlerinde köleleştirilmiş insanları beslemenin ucuz bir yolu olarak görülmüştür. Ekmek ağacının diğer kullanım alanları arasında kağıt yapımı, odunundan inşaat ve mobilya üretimi yer alır.

Çenek ve endosperm farklı yapılardır. Çenek, tohumlu bitkilerde embriyoyu kaplayan etli kısımdır ve endospermden aldığı besini embriyoya aktarır. Endosperm ise, çift döllenmeden sonra polar çekirdeklerin döllenmesi ile oluşan triploid (3n) hücrelerden oluşan bir dokudur.

Eşeyli üreyen bitkiler, çiçekleri ve tohumları olan çiçekli bitkilerdir. Bu tür bitkilerde eşeyli üreme, polen ve yumurtanın döllenme yoluyla birleşmesi sonucu gerçekleşir.

Parçalı yaprak ve ağsı damarlanma terimleri, bitkilerin yaprak yapısı ve damarlanma sistemleriyle ilgilidir. 1. Parçalı Yaprak: Yaprak ayasının (lamina) kenarlarının derin girintiler halinde içe doğru girmesiyle oluşan yaprak türüdür. 2. Ağsı Damarlanma: Yaprakta ana ve orta damarların belli olmadığı, ağ yapısında gelişen damarlanma biçimidir.

X harfiyle başlayan meyveler şunlardır: 1. Xigua - Afrika kökenli bir kavun, daha çok karpuz olarak bilinir. 2. Xylocarp - Odunsu bir dış katmana sahip herhangi bir meyveyi ifade eder, örnek olarak hindistancevizi verilebilir. 3. Ximenia - Afrika ximenia ağacında yetişen, sarı, turuncu veya kırmızı renkte yenilebilir bir meyve.

Kokina bitkisinin İngilizce'deki kullanımı "butcher's broom" olarak ifade edilir.

Kenger otu, papatyagiller (Asteraceae) familyasına aittir.

Terofit bitki, tohum veya sporlarla üreyen ve kış gibi zorlu çevre koşullarında tohum olarak hayatta kalabilen yıllık bitkidir.

Bitkilerde terleme ve buharlaşma aynı sürecin farklı aşamalarıdır. Terleme, bitkilerin kökleriyle topraktan aldıkları suyu, gövdeden yapraklarına iletip, yapraklarda bulunan stomalar aracılığıyla su buharını atmosfere salmaları sürecidir. Buharlaşma ise, suyun katı veya sıvı halden gaz haline geçmesi anlamına gelir ve terlemenin bir parçası olarak, bitkilerin yapraklarından çıkan su buharının atmosfere karışmasını ifade eder.

Dişi organ (pistil), bitkinin çiçeğindeki üreme organlarından biridir. Dişi organ üç kısımdan oluşur: 1. Yumurtalık (ovaryum): Dişi organın alt kısmında bulunan genişlemiş yapıdır ve içinde tohum taslakları bulunur. 2. Dişicik borusu (stilus): Yumurtalığın tepeciğe kadar uzanan boyun kısmıdır. 3. Tepecik (stigma): Dişicik borusunun üstünde bulunan, polenlerin tutunduğu ve çimlendiği nemli, yapışkan kısımdır.

Meşe ve "pıynar" aynı şeyi ifade eder.

Mavi süsen çiçeği, ılıman ve subtropikal bölgelerde yetişir. Türkiye'de ise mavi süsen çiçeğinin doğal olarak yetiştiği yerler Ege, Akdeniz ve Güney Anadolu bölgeleridir.