Botanik

Kormus, soğana benzeyen, ancak yapısı itibarıyla soğanların aksine yaprak yerine bitkinin gövde kısmından oluşan, bitkinin şişkin, toprakaltı kısmıdır. Kormusun ana görevleri arasında kış için besin depolamak veya yazın bitkileri kuraklık ve sıcaklıktan korumak yer almaktadır. Kormus ihtiva eden bitkilere örnek olarak taro ve çiğdem verilebilir. Ayrıca, "kormus" kelimesi, Türkçede dilbilgisel bir terim olarak belirli bir durumu veya eylemi ifade eden fiilin geçmiş zaman kipinde kullanılan bir şekil de olabilir.

Gümüşkavak adıyla bilinen iki farklı yerleşim yerinin meşhur olduğu şeyler şunlardır: Yozgat'ın Sorgun ilçesine bağlı Gümüşkavak köyü, helle aşı, mercimekli pilavı, arabaşı, kuru fasulyesi, madımak, işleme, sıkmaç gibi yöresel yemekleriyle ünlüdür. Antalya'nın Alanya ilçesine bağlı Gümüşkavak mahallesi, 8.Kızılova Yayla Şenliği gibi etkinliklerle tanınmaktadır.

Evet, "begonvil" ve "bougainvillea" aynı bitkiyi ifade eder. "Begonvil" halk arasındaki Türkçe adı, "bougainvillea" ise Latince adıdır.

Gündüz sefası çiçeğinin diğer adları şunlardır: kahkaha çiçeği; sabah sefası; yıldız sarmaşığı; çit sarmaşığı. Ayrıca, global olarak bu bitki "petunya" olarak da bilinir.

Kutmun bitkisi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, kimyon bitkisinin yetiştiği yerler hakkında bilgi verilebilir. Kimyon, sıcak ve kuru iklimleri seven bir bitkidir. Genellikle şu bölgelerde yetişir: Orta Doğu; Güney Asya; Afrika; Akdeniz Bölgesi; Güney Avrupa. Türkiye'de ise Ege ve Karadeniz bölgelerinde kültür olarak yetiştirilir.

Yaban ağaçlarının neden dikilmediğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, meyve ağaçlarının neden orman alanlarına dikilmediğine dair bazı sebepler şunlardır: Bakım gereksinimi: Meyve ağaçları, su, gübre, ilaçlama ve budama gibi düzenli bakım ister. Ekolojik uyum: Meyve ağaçları, yaban hayatında insan olmaksızın yetişemez ve hayatta kalamaz. Sürdürülebilirlik: Meyve ağaçlarının uzun vadede toprakta bozulmalara ve arazi verimliliğinde azalmaya yol açması riski vardır.

Pinus Succinifera, çamgiller (Pinaceae) familyasından bir çam türüdür ve kehribar olarak bilinen fosilleşmiş reçinesinden elde edilir. Kehribar, milyonlarca yıl önce bu ağaç türünün salgıladığı reçinenin fosilleşmesiyle oluşur.

Şebboy ve karanfil aynı değildir. Şebboy, Brassicaceae familyasına ait, otsu ve iki yıllık bir bitkidir. Karanfil, Liliaceae familyasına ait bir çiçek türüdür. Şebboyun kokusu karanfile benzese de, bu iki çiçek farklı familyalara ve özelliklere sahiptir.

Doğada kendiliğinden yetişen bitkilere "yabani bitkiler" veya "otlar" denir. Türkiye'de doğada kendiliğinden yetişen bazı bitki türleri şunlardır: adaçayı; kekik; şevketi bostan; madımak; kantaron; eşek marulu.

Kökte iletim demetleri, kökün en iç kısmında, merkezi silindirde bulunur. Monokotil bitkilerde merkezi silindirin ortasında öz bölgesi vardır ve bu bölge parankima hücrelerinden oluşmuştur. Dikotil bitkilerin kökünde ise öz bulunmaz ve iletim demetleri halka şeklinde dizilmiştir. İletim demetleri, ksilem (odun boruları) ve floem (soymuk boruları) olmak üzere iki kısımdan oluşur.

Maca bitkisi, Güney Amerika'nın And Dağları bölgesinde, özellikle Peru'da yetişen bir bitkidir.

Cupressus (servi) ve Cupressocyparis (melez servi) arasındaki temel fark, Cupressocyparis'in iki farklı servi türünün (Cupressus macrocarpa ve Cupressus nootkatensis) doğal olarak çaprazlanmasıyla oluşmuş bir melez cins olmasıdır. Cupressus türleri genellikle daha çeşitli olup, farklı iklim ve toprak koşullarına uyum sağlayabilirler. Özetle: - Cupressus: Çeşitli türler, farklı koşullara uyum sağlar. - Cupressocyparis: Melez, hızlı büyüyen, çit bitkisi olarak kullanılır.

Leptospermum scoparium, yani manuka ağacı, Latince bir terimdir. Türkçe karşılığı ise "manuka ağacı" veya "Yeni Zelanda çay ağacı" olarak çevrilebilir.

Ligustrum texanum (geniş yapraklı kurtbağrı), ılıman iklimleri sever. Bu bitki, soğuk havalara karşı dayanıklıdır. Güneş ve yarı gölge yerleri seven ligustrum texanum, çit olarak kullanılır ve makasla şekil verilebilir.

Avu bitkisi, Türkiye'de Karadeniz Bölgesi'nin bol yağış alan dağlık kısımlarında yetişir. Ormangülleri olarak da bilinen avu bitkisinin doğal olarak yetişen 5 türü vardır. Avu bitkisinin yetiştiği bazı bölgeler: Batı, Orta ve Doğu Karadeniz; Ordu'nun Korgan ilçesi yaylaları.

Viola menekşe, menekşegiller (Violaceae) familyasına bağlı Viola cinsini oluşturan, çoğunlukla saksılarda yetiştirilen bitki türlerinin ortak adıdır. Özellikleri: Çiçek renkleri: Mor, beyaz, pembe, mavi ve karışık renklerde çiçekleri vardır. Yapraklar: Kalp şeklini andıran, düzensiz ve asimetrik yaprakları bulunur. Yaşam süresi: Genellikle uzun ömürlüdür, ancak bazen mevsimlik de olabilir. Kullanım alanları: Gıda: Salatalara eklenebilir, taze yaprakları çiğ veya pişirilerek sebze yemeği olarak yenebilir. Tıp: Geleneksel halk tıbbında kan temizleyici, idrar söktürücü ve iltihap giderici olarak kullanılmıştır. Süs bitkisi: Bahçelerde ve peyzajda yetiştirilen birçok melez menekşe türünün genetik temelini oluşturur.

İbreliler ve yapraklılar, orman envanterinde farklı sembollerle gösterilir: İbreliler: Ağaç türü ve karışımı: Meşcere tipinde karışıma giren en çok iki ağaç türünün ismi yazılır. Gelişme çağları: "a" ile gençlik ve sıklık, "b" ile sırıklık ve direklik, "c" ile ince ağaçlık, "d" ile orta ağaçlık, "e" ile kalın ağaçlık çağları belirtilir. Tepe kapalılığı: %11-40 gevşek kapalı için "1", %1-10 boşluklu kapalı için "B", %41-70 orta kapalı için "2", %71-100 tam kapalı için "3" sembolü kullanılır. Yapraklılar: Ağaç türü ve karışımı: Benzer şekilde, karışıma giren ağaç türleri belirtilir. Gelişme çağları: İbrelilerde olduğu gibi "a", "b", "c", "d", "e" sembolleriyle ifade edilir. Örnek semboller: Çzc3II: 36-51,9 cm çapa sahip, %41-70 tepe kapalılığına sahip kızılçam meşcere tipi. Çkd1/b3: 1,30 m çapları 8-19,9 cm arasında olan, üst tabakası "Çk", alt tabakası "b" çağındaki meşcere. İbreliler ve yapraklılar, peyzaj düzenlemelerinde de farklı şekillerde gösterilebilir: İbreliler, genellikle dikine büyüme gösterir ve piramit formludur. Yapraklılar, çizgisel formları ve her mevsim yeşil kalabilme özellikleriyle dikkat çeker.

Yaprak dökmeyen manolya, genellikle ılıman iklimlerde yetişir. Türkiye'de en çok Marmara ve Karadeniz bölgesinin kıyı kesimlerinde bulunur. Yaygın yetiştiği bölgeler: Kuzey Amerika'nın doğusu. Orta Amerika. Batı Hindistan. Doğu ve Güneydoğu Asya. İyi drenajı olan toprakları tercih eder ve tam güneş ışığı veya hafif gölge altında en iyi şekilde büyür.

Evet, at kuyruğu damarlı bir bitkidir. At kuyruğu bitkisinin yaprakları üzerinde belirgin damarlar bulunur.

Evet, bahar dalı ve Japon ayvası aynıdır, çünkü bu bitkilerin botanik adı Chaenomeles japonica'dır.