Botanik

Tohum taslağı mikropil açıklığı, tohum taslağının (ovül) üzerindeki örtüyü oluşturan tabakalar arasındaki açıklıktır. Mikropil açıklığı, polen tüpünün tohum taslağına girdiği yerdir.

Oak (meşe), Quercus cinsine ait, kayıngiller familyasında yer alan, sert odunsu bir ağaç veya çalılıktır. Özellikleri: Yapraklar: Genellikle loblu kenarlara sahip, spiral şeklinde düzenlenmiş yapraklar. Çiçekler: Erkek çiçekler kedicik şeklinde, dişi çiçekler ise küçük ve sivri uçludur. Meyve: Acorn (meşe palamudu) adı verilen bir tür fındık. Dağılım: Kuzey Yarımküre'de yaygın olarak bulunur ve hem yapraklarını döken hem de her zaman yeşil kalan türleri içerir. Kullanım Alanları: Mobilya, döşeme, inşaat ve şarap fıçısı yapımında kullanılır.

Sumak ağacı en çok Güneydoğu Anadolu, Akdeniz ve Ege bölgelerinde yetişir. Türkiye'de sumak yetiştiriciliğinin yoğun olduğu iller arasında Adana, Mersin, Antalya, Gaziantep, Şanlıurfa ve İzmir bulunur. Ayrıca, Karaman’ın kuzeyindeki sönmüş volkanik Karadağ gibi özel bölgelerde de endemik sumak cinslerine rastlanabilir. Sumak, dünyada ise özellikle Güney Avrupa, Kuzey Afrika, Orta Doğu ve Batı Asya coğrafyalarında varlık gösterir.

Terofitik ve kamefitik hayat formları, bitkilerde görülen iki farklı yaşam formudur. Terofitler: Tüm tek yıllık otsu bitkileri içerir. Kamefitler: Büyüme noktası yerden 25 cm yüksekte olan otsu veya odunsu çok yıllık bitkilerdir. Hayat formu, bitkilerin büyüklük, şekil, dallanma, çeşitli organların dış görünüşleri ve ömürlerinin uzunluğuna göre aldıkları şekli ifade eder.

Galium globuliferum türünün Türkçe ismi "kıyı iplikçiği" veya "kıyı yapışkanotu" olarak çevrilebilir. Bu tür, Türkiye'de sadece Antalya alt bölgesinde yayılış gösteren, endemik bir bitkidir.

Bitki anatomisi, yapısal kategorilere göre klasik olarak şu şekilde ayrılır: Çiçek anatomisi. Yaprak anatomisi. Gövde anatomisi. Tohum anatomisi. Dal anatomisi. Kök anatomisi. Ayrıca, bitki anatomisi meristem doku ve sürekli doku olmak üzere iki ana gruba ayrılan bitkisel dokular üzerinden de incelenebilir.

Ceviz ağacının hafızası yoktur. Ancak, ceviz ağacı çevresel koşullara uyum sağlama kapasitesine sahiptir ve bu sayede yaşadığı olayları "kaydeder".

Evet, canavar otu tam parazittir. Tam parazit bitkiler, klorofil içermedikleri ve fotosentez yapamadıkları için yaşamlarını konukçu bitkiden alacakları su ve besin maddeleri ile sürdürürler.

Yabani ıspanağın diğer adları şunlardır: Sirken otu; Ak pazı; Kazayağı; Yalancı ıspanak; Tel ıspanak.

Kav mantarının Türkçe adı kav mantarı veya toynak mantarıdır. Ayrıca, "Buz Adam Mantarı" (Ice Man Fungus) olarak da bilinir.

Gövde, dil bilgisi terimi olarak, isim ve fiil köklerine yapım ekleri getirilerek oluşturulan yeni kelimeleri ifade eder. Gövde çeşitleri: İsim gövdeleri: İsimden yapılan isim gövdeleri ve fiilden yapılan isim gövdeleri olarak ikiye ayrılır. Örnekler: İsimden yapılan isim gövdeleri: "tuz" (isim kökü) + "-luk" (yapım eki) = "tuzluk". Fiilden yapılan isim gövdeleri: "bak" (fiil kökü) + "-ıcı" (yapım eki) = "bakıcı". Fiil gövdeleri: İsimden yapılan fiil gövdeleri ve fiilden yapılan fiil gövdeleri olarak ikiye ayrılır. Örnekler: İsimden yapılan fiil gövdeleri: "garip" (isim kökü) + "-se-" (yapım eki) = "garipse-". Fiilden yapılan fiil gövdeleri: "gez" (fiil kökü) + "-dir-" (yapım eki) = "gezdir-". Bitkilerde gövde çeşitleri: Otsu gövdeler: Tek yıllık bitkilerin, ince, zayıf ve yeşil renkli gövdeleridir. Odunsu gövdeler: Çok yıllık bitkilerin, kalın, sert ve dayanıklı gövdeleridir. Özelleşmiş gövdeler: Rizom, stolon, yumru, diken gövde, soğan, sukkulent gövde, sarılıcı gövde gibi.

Tropik kelimesi, dönenceye ait anlamına gelir. Türk Dil Kurumu'na göre kelimenin tam tanımı şu şekildedir: "Dönence (zamanı)". Ayrıca, "tropik" kelimesi "meyve yetişen" veya "Güney Kutbu çevresinde olan" anlamlarına gelmez.

Tohumlu bitkilerin beş temel özelliği bulunmaktadır: 1. Tohum oluşumu: Embriyonik bir bitki, besin rezervleri ve koruyucu bir dış yapı içeren tohumlar üretirler. 2. Çiçeklenme ve üreme: Çiçekleri, polinasyon ve tohum oluşumu için erkek ve dişi üreme organlarını barındırır. 3. Fotosentez ve beslenme: Klorofil pigmentleri sayesinde fotosentez yaparak enerji üretirler. 4. Kök, gövde ve yaprak yapıları: Su, besin ve ışık alımını optimize eden kök, gövde ve yaprak gibi farklı organlara sahiptirler. 5. Çeşitlilik ve habitat: Farklı iklimlerde ve habitatlarda yaşayabilirler. Bu özellikler, tohumlu bitkileri diğer bitki gruplarından ayırır ve ekosistemlerdeki önemli rollerini belirler.

Evet, gündüzsefası ve kahkaha çiçeği aynıdır, çünkü kahkaha çiçeği, gündüzsefası veya sabah sefası olarak da bilinen, Convolvulaceae ailesine ait 1000’den fazla çiçekli bitki türünün ortak adıdır.

Chandan ağacı, diğer adıyla sandal ağacı (Santalum album), Hindistan yarımadası, Avustralya ve Doğu Endonezya'ya özgüdür. Türkiye'de ise genellikle Toros dağlarının eteklerinde yetişir.

Kabsar bitkisi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bazı bitkilerin yetiştiği bölgeler hakkında bilgi verilebilir: Karabaş Otu: Türkiye'de Akdeniz bölgesinde, özellikle Batı Anadolu'da yetişir. Safran: Türkiye'de en çok Karabük ilinin Safranbolu ilçesinde yetişir. Karpuz: Türkiye'de en çok Ege, Akdeniz, Güneydoğu Anadolu ve Marmara bölgelerinde yetiştirilir. Hardal: Ilıman iklimlerde ve güneşli veya kısmen gölgeli alanlarda yetişir.

3 A botanik hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, botanik bahçelerinin kökenleri antik çağlara dayanmaktadır. İlk botanik bahçesi, M.Ö. 350 yıllarında Atina'da bulunan ünlü filozof Aristoteles tarafından kurulduğu kabul edilmektedir. Türkiye'deki en eski botanik bahçesi ise 1935 yılında İstanbul Üniversitesi bünyesinde kurulan Alfred Heilbronn Botanik Bahçesi'dir.

Ağaçların yaprak döktüğü mevsim sonbahar veya güz olarak adlandırılır. Kuzey yarım kürede sonbahar, eylül, ekim ve kasım aylarına denk gelirken, güney yarım kürede mart, nisan ve mayıs aylarında görülür.

Labada bitkisi, sulak çayır alanları ve bataklık gibi yerlerde kendiliğinden yetişir. Türkiye'de bu bitki, İstanbul, Gaziantep, Çanakkale, İzmir, Tunceli, Konya, Kars, Kastamonu, Diyarbakır, Çoruh, Ankara ve Bolu gibi çeşitli bölgelerde bulunmaktadır. Ayrıca, ormanlık arazilerin yakınında ve nehir kıyılarında da görülebilir.

Gümüş köknar ağacı 500 yıldan fazla yaşayabilir.