Botanik

Akasya çiçeklerinin özellikleri şunlardır: 1. Bilimsel Adı: Akasya çiçeklerinin bilimsel adı "Acacia"dır. 2. Aile: Baklagiller ailesine aittir. 3. Renkler: Genellikle sarı, kırmızı, mor ve beyaz renklerde olabilir. 4. Yapı: Küçük, düz ve simetrik çiçeklerden oluşur, yoğun şekilde gruplandırılmıştır. 5. Koku: Hafif ve tatlı bir kokuya sahiptir. 6. İklim: Nemli ve ılıman iklimleri sever, soğuk iklimi sevmez. 7. Kullanım Alanları: Dekorasyon, parfüm, sabun, kozmetik ve diğer kişisel bakım ürünlerinde kullanılır. 8. Faydaları: Solunum yollarını temizler, zihni açar, doğal bal üretimi için önemlidir.

Sekoya ağacı ortalama 2000-3000 yıl kadar yaşar.

Çınar ağacı, kışın -20°C dereceden daha fazla soğuk olan yerlerde don olaylarına dayanamaz.

U harfi ile başlayan bazı bitkiler şunlardır: 1. Uyuz Otu (Scabiosa arvensis). 2. Uludağ Göknarı (Abies bornmuelleriana). 3. Udumbara Çiçeği. 4. Uçkun (Rheum ribes). 5. Uyku Çiçeği.

Dünyadaki başlıca bitki toplulukları şunlardır: 1. Ağaç Formasyonu: - Ekvatoral Yağmur Ormanları: Yıl boyunca yeşil kalan, geniş yapraklı ağaçlardan oluşur. - Muson Ormanları: Yazın yeşillenen, kışın yapraklarını döken ağaçlardan oluşur. - Tayga Ormanları: Sert karasal iklimin iğne yapraklı ağaçlarından oluşur. 2. Çalı Formasyonu: - Maki: Akdeniz ikliminin bitki örtüsü, daima yeşil yapraklı bodur ağaç ve çalılardan oluşur. - Garig: Akdeniz iklim bölgelerinde maki bitkilerinin tahrip edilmesiyle oluşan bodur çalı topluluğudur. 3. Ot Formasyonu: - Savan: Subtropikal iklim bölgelerindeki yaz yağışlarına bağlı olarak yeşeren, kış kuraklığıyla sararan uzun boylu otlardır. - Bozkır (Step): İlkbahar yağışlarıyla yeşerip, yaz kuraklığıyla sararan kısa boylu otlardır. - Çayır: Orta kuşağın yarı nemli karasal iklim bölgelerinde görülen, yaz boyu yeşil kalan gür ot topluluklarıdır. 4. Tundra: Soğuğa dayanıklı otsu bitki topluluklarıdır, genellikle Kuzey Kutup bölgelerinde görülür.

Tuya ve ardıç ağaçları aynı değildir. Tuya ağacı, servigiller (Cupressaceae) familyasının Thuja cinsinden ağaç türlerine verilen addır. Ardıç ağacı ise servigiller familyasından Juniperus cinsine ait iğne yapraklı ağaç ve çalı formundaki taksonların ortak adıdır.

Evet, "T" harfi ile başlayan birçok bitki vardır. İşte bazıları: Taflan; Tarçın; Tere; Turp; Tarhun; Tatula; Tavşankulağı; Tilkiüzümü; Turunç; Tütün.

Evet, manolya ağacı Türkiye'de yetişir. Özellikle Karadeniz kıyıları ve Marmara bölgesinde ılıman iklim koşulları nedeniyle yaygın olarak bulunur.

Üldeviz bitkisi (udi hindi) özellikle Doğu Asya bölgesinde sıklıkla yetişir. Ayrıca, Türkiye'de sıcak iklimlere sahip bölgelerde, özellikle Antalya ve Akdeniz illerinde de yetiştirilmektedir.

Tavşan memesi bitkisi (Ruscus aculeatus) genellikle batı ve güney Avrupa, Akdeniz çevresi ve İran civarında doğal olarak yetişir. Türkiye'de ise Marmara Bölgesi ve özellikle İstanbul, Bursa, Yalova, Kocaeli gibi şehirlerde bu bitkiyi görmek mümkündür. Ayrıca, ormanlarda ve süs bitkisi olarak bahçelerde ve parklarda da bulunabilir.

Kutsal incir (Ficus religiosa) tohumu, genellikle Hindistan'da yetişir. Ayrıca, bu tohum dünya genelinde Akdeniz ikliminin hakim olduğu bölgelerde de yetiştirilebilir.

Leylak ve üzüm aynı şeyler değildir. Leylak, zeytingiller (Oleaceae) familyasından, 20'ye yakın türü bulunan, bahçe ve parkların süslenmesinde çok kullanılan soğuklara oldukça dayanıklı bir ağaççıktır. Üzüm ise, genellikle üzüm salkımını andıran, mor, pembe, lila ve nadiren beyaz renklerde çiçekleri olan bir bitkidir.

Herbaryum örnekleri, çeşitli bitki türlerinin kurutulmuş ve düzenlenmiş koleksiyonlarıdır. Bu örnekler genellikle aşağıdaki türleri içerir: Ağaç yaprakları. Çalı çiçekleri. Ot ve çiçekler. Yosun ve likenler. Ayrıca, herbaryum örnekleri arasında bitki tohumları, meyveleri, kökler ve bitki kısımları da bulunabilir.

Darıca Faruk Yalçın Hayvanat Bahçesi ve Botanik Parkı, 80 dönüm alan üzerine kurulmuştur.

Sedir ve çam ağaçları aynı familyadan (Pinaceae) gelse de aynı ağaç türü değildir. Sedir ağacı, Cedrus cinsini oluşturan iğne yapraklı ağaç türlerine verilen addır.

Paşa kılıcına kılıç çiçeği denmesinin nedeni, yapraklarının kılıca benzer uzun ve sert yapıda olmasıdır.

Carlina bitkisi, genellikle Avrupa, Kuzey Afrika ve Avrasya bölgelerinde doğal olarak yetişir. Türkiye'de ise Çatalca-Kocaeli, Ergene, Güney Marmara, Batı Karadeniz, Asıl Ege, İç Batı Anadolu, Yukarı Sakarya, Orta Kızılırmak, Yukarı Kızılırmak, Antalya ve Adana alt bölgelerinde bulunur. Yetişme ortamı olarak kızılçam ormanları, kuru tepeler ve tarlalar gibi yerleri tercih eder.

Filizle bitkisi farklı türlere göre farklı bölgelerde yetişir: 1. Çitlembik filizi: Ege ve Akdeniz bölgelerinde, özellikle makilik alanlarda yabani olarak yetişir. 2. Lotus (nilüfer) çiçeği: Doğal ortamında sulak ve çamurlu batak ortamlarda yetişir. 3. Aslan pençesi: Dağlık alanlarda ve kaya yarıklarında yetişmeyi sever. 4. Soya filizi: Asya ülkelerinde (Japonya, Çin, Kore) ve dünyanın birçok sıcak ve nemli iklim bölgesinde yetişir.

Çemen otu, anavatanı Ortadoğu olan bir bitkidir. Türkiye'de ise Akdeniz bölgesinde ve özellikle Yozgat, Tokat ve Kayseri yörelerinde yaygın olarak bulunur.

Çayır kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Üzerinde gür ot biten düz ve nemli yer. 2. Tarım bakımından, çayır ve benzeri ot bitkilerinin yetiştiği, biçildiği bir çeşit otluk.