Botanik

Evet, Laurus ve defne aynı bitkiyi ifade eder. Akdeniz defnesi (Laurus nobilis), defnegillerden, her mevsim yeşil kalabilen, güzel kokulu ve yapraklarının kullanım alanı oldukça geniş olan bir çalı veya ağaç türüdür.

Alıç, gülgiller (Rosaceae) familyasına ait bir meyvedir. Alıç, aynı zamanda "yemişen", "akdiken" ve "barut ağacı" gibi isimlerle de bilinir.

Zeytin ağacının görsel özellikleri şunlardır: Gövde: Kalın ve dayanıklıdır, kabuğu koyu gri renkte ve çatlaklıdır. Yapraklar: Küçük, dar oval, üst yüzeyi parlak yeşil, alt yüzeyi ise grimsi yeşildir. Çiçekler: Küçük, beyaz veya sarımtırak renktedir ve güzel kokuludur. Meyveler: Yuvarlak, oval veya dikdörtgen şekilli ve yeşil renklidir. Boy: Genellikle 3-10 metre arasında değişir. Dallar: Sık ve yayvan tepelidir, esnektir ve çevresel faktörlere göre şekil alır. Zeytin ağacı, kışın yapraklarını dökmez ve uzun ömürlüdür.

Latin çiçeğinin diğer adları şunlardır: frenkteresi; Tropaeloum; Nasturtium; Capucine.

Eremopoa, Poaceae (buğdaygiller) ailesine ait otsu bitkilerin bir cinsidir. Cinsin adı, Yunanca "eremos" (çöl, ıssız alan) ve "poa" (mera, yem) kelimelerinden türetilmiştir ve bitkilerin genellikle Orta Asya ve batı Himalayalar'daki çöl veya kurak bölgelerde yetiştiğini ifade eder. Eremopoa cinsine ait bazı türler: Eremopoa altaica; Eremopoa capillaris; Eremopoa mardinensis; Eremopoa persica.

Türkiye'de doğal olarak yetişen tek kaktüs türü Opuntia ficus-indica (Hint inciri) olarak bilinir. Dünya genelinde ise yaklaşık 2000 civarında kaktüs türü bulunmaktadır. Dolayısıyla, Türkiye'de bulunan kaktüs türlerinin sayısı dünya genelindeki toplam sayıya kıyasla oldukça sınırlıdır.

Evet, "bark" ve "kabuk" aynı anlama gelir. "Bark" kelimesi, İngilizce'de "kabuk" anlamında kullanılmaktadır. Güncel Türkçe Sözlük'e göre ise "kabuk" kelimesinin anlamlarından biri "ev, mülk, aile, çoluk çocuk" anlamlarındaki "ev bark" birleşik sözünde geçen "bark" kelimesidir.

Akçam ve karaçam aynı değildir, ancak bazı benzer özellikleri vardır. Akçam, dağlık bölgelerde yetişen, dalları düzgün ve düz, iğne yaprakları daha kısa ve düz olan bir çam ağacı türüdür. Karaçam, Uludağ çevresinde sıkça görülen, yaprakları sarıçamdan daha sert olan ve bol miktarda reçine üreten bir çam ağacı türüdür. Dolayısıyla, akçam ve karaçam farklı türlerdir, ancak her ikisi de çamgiller familyasına aittir.

N harfi ile başlayan bazı bitki isimleri: Nane; Nilüfer; Nergis; Narenciye; Nar; Nektarin; Naşhi (Japon armudu); Noni meyvesi; Noel gülü; Nolana. Ayrıca, nevruz otu ve nardin gibi bitkiler de N harfi ile başlar.

Türkiye'ye özgü bazı bitkiler şunlardır: İstanbul Kardeleni. Kapadokya Soğanı. Antalya Çiğdemi. Kazdağı Göknarı. Eber Sarısı (Piyam). Van Ters Lalesi. Datça Hurması. Erzincan Kirazı. Sığla Ağacı.

Lavandula stoechas (karabaş otu), Akdeniz bölgesine özgü bir bitkidir ve genellikle güneşli ve kuru bölgelerde yetişir. Türkiye'de özellikle Ege ve Akdeniz kıyılarında doğal olarak bulunur. Anavatanı ise Batı Akdeniz'dir.

Evet, ahlat ve yaban armudu aynı bitkiyi ifade eder. Ahlat, aynı zamanda çakal armudu veya çördük çöp gibi isimlerle de anılır.

Evet, çuha tüylüdür. Çuhanın tüylü kısımları, özellikle yapraklarının üst yüzeyi hafif tüylüdür.

Tarçın, en çok tarçın ağacında yetişir. Tarçın ağacı, defnegiller familyasına ait, yaprak dökmeyen ve aromatik kokulu bir ağaç türüdür. Dünya genelinde tarçının yoğun olarak yetiştiği bölgeler: Endonezya; Malezya; Madagaskar; Brezilya; Jamaika; Sri Lanka. Türkiye'de ise tarçın, botanik bahçelerde yetiştirilir.

Dactylis glomerata (domuzayrığı) bitkisi, Avrupa, Kuzey Afrika ve Asya'nın ılıman bölgelerinde doğal olarak yetişir. Yaşam alanı örnekleri: çam ormanları; yamaçlar; tarlalar; çayırlar; yol kenarları; seyrek ağaçlıklı yerler; yüksek rakımlı tepeler. Türkiye'nin birçok bölgesinde de yetişebilmektedir.

Türkiye'de mangrov ormanları sınırlı alanlarda bulunmaktadır. Başlıca yerler: Göksu Deltası, Mersin: Türkiye'deki en büyük mangrov ormanlarına ev sahipliği yapar. Çamaltı Tuzlası, Seferihisar, İzmir: Mangrov ormanlarıyla ünlüdür. Kızılırmak Deltası: Türkiye'nin en uzun nehirlerinden biri olan Kızılırmak'ın denizle buluştuğu noktada yer alır. Fethiye Körfezi, Muğla: Mangrov ormanları bulunur. İskenderun ve Gökova Körfezleri: Sınırlı mangrov ormanı izleri görülür. Mangrov ormanları, genellikle Akdeniz ve Ege bölgelerinde yer almaktadır.

Evet, dua çiçeği (Maranta leuconeura) ve maranta aynıdır. Dua çiçeği, Marantaceae (duaçiçeğigiller) ailesinin Maranta cinsine ait bir bitkidir. Bilimsel adı Maranta leuconeura olan bu bitkiye, gece olduğunda yapraklarının dua eden kişilerin ellerini andırır şekilde yukarı doğru dikilmesi nedeniyle dua çiçeği adı verilmiştir.

Sevgi çiçeği (Centaurea tchihatcheffii), Türkiye'nin Ankara ilinin Gölbaşı ilçesi çevresinde, özellikle Hacılar, Kırıklı, Karaoğlan ve İncek yörelerinde doğal olarak yetişir. Bu çiçek, Türkiye'ye özgü bir endemik türdür ve genellikle kırmızı, pembe, mor veya mavi renkte olabilir.

Botanikçi olmak için üniversitelerin biyoloji veya botanik ana bilim dalı bölümlerinde lisans eğitimi almak gereklidir. Bazı üniversitelerde doğrudan botanik bölümü bulunmamakla birlikte, biyoloji bölümü içinde botanik ana bilim dalı üzerinden bu mesleğe yönelmek mümkündür. Eğitimine bu yönde devam etmek, yüksek lisans veya doktora yapmak, araştırma ve akademik kariyer için önemlidir.

Ebegümeci, e harfi ile başlayan bitkilerden biridir. E harfi ile başlayan diğer bazı bitki isimleri: elma; erik; enginar; ekinezya; eğir kökü; efelek. Ebegümecinin bazı özellikleri: Ebegümecigiller familyasındandır. Yaklaşık 1500 türü bulunur. Kutuplar dışında dünyanın her yerinde yetişir. Bataklık, rutubetli ve dere kenarlarında bulunur. Çok yıllık ve otsu bir bitkidir.