Biyoloji

İnek ve at, genetik, anatomik ve davranışsal farklılıklar nedeniyle doğal olarak çiftleşemezler. Genetik farklılıklar: Atlar (Equus ferus caballus) tek tırnaklılar (perissodactyla) sınıfına, inekler (Bos taurus) ise çift tırnaklılar (artiodactyla) sınıfına aittir. Anatomik farklılıklar: Üreme organları ve yapıları farklıdır, bu da çiftleşmeyi fiziksel olarak imkansız hale getirir. Davranışsal farklılıklar: Çiftleşme davranışları ve ritüelleri birbirinden farklıdır.

Hayvanlar ve insanlar arasında çiftleşme olamaz çünkü farklı türlerin genetik yapıları ve üreme sistemleri birbirinden farklıdır. Farklı türler arasında üreme olabilmesi için, sperm ve yumurtanın birleşebilmesi ve sağlıklı bir embriyo oluşturabilmesi gerekir. Ayrıca, insanlar ve hayvanlar arasındaki çiftleşmeye etik ve yasal açıdan da izin verilmez.

2020 yılında yayımlanan listeye göre, Türkiye'de tür ve alt türler olmak üzere 362 farklı çeşit karınca bulunmaktadır. Ancak, karınca türlerinin sınıflandırılması konusunda taksonomik çalışmalar devam etmektedir.

Otonom ve somatik sinir sistemi arasındaki temel farklar şunlardır: Kontrol: Somatik sinir sistemi, istemli faaliyetleri yönetir ve bilinçli bir şekilde yapılan hareketlerde görev alır. Otonom sinir sistemi, istem dışı süreçleri kontrol eder; nefes alma, sindirim gibi yaşamsal faaliyetler bu sistem tarafından yönetilir. Organlar: Somatik sinir sistemi, deri ve kaslarla ilişkilidir. Otonom sinir sistemi, iç organları, düz kasları ve bezleri kontrol eder. Nöronlar: Somatik sinir sisteminde, motor nöronlar doğrudan kaslara gider, gangliyona uğramaz. Otonom sinir sisteminde, aksonlar bir gangliyona uğrar; pregangliyonik nöronlar miyelinli, postgangliyonik nöronlar ise miyelinsizdir. Fonksiyonel Farklılıklar: Somatik sinir sistemi yaralanırsa, ilgili kaslar işlevini kaybeder. Otonom sinir sistemi yaralanırsa, organın işlevi tamamen durmaz, ancak düzenleme bozulur.

Fermantasyon (mayalanma) ve mayalanma aynı şey değildir, ancak birbiriyle ilişkili süreçlerdir. Fermantasyon, genel anlamda mikroorganizmaların (maya veya bakteriler) besin maddelerini metabolize ederek enerji üretmesi sürecidir.

Ölü bir insanın kokmasının temel nedeni, ölüm sonrası bozunma süreçleridir. Bu süreçte: Canlı organizmaların metabolik aktiviteleri durur. Ölü dokularda bakteri aktivitesi başlar. Bağırsak ve iç organlardaki bakteriler, ölü hücreleri ve dokuları besin kaynağı olarak kullanmaya başlar. Bakterilerin enzimleri ve diğer metabolik ürünleri, proteinlerin parçalanması ve çeşitli kimyasal bileşenlerin serbest bırakılmasına neden olur. Amonyak, sülfür ve putrescin gibi kötü kokulu maddeler açığa çıkar ve bu da çürüme sürecini tetikler. Çevresel koşullar, örneğin sıcaklık ve nem, bu bozunma sürecini etkileyebilir, bu da kokunun şiddetini ve hızını artırabilir.

Lizozomu en çok kullanan hücreler hayvan hücreleridir. Lizozomlar, özellikle vücut savunmasında görev alan akyuvarlar ve makrofajlar gibi hücrelerde daha fazla bulunur. Bitki hücrelerinde ise lizozomlara eşdeğer görevleri vakuoller üstlenir.

Lizozomu en çok kullanan hücreler hayvan hücreleridir. Lizozomlar, özellikle vücut savunmasında görev alan akyuvarlar ve makrofajlar gibi hücrelerde daha fazla bulunur. Bitki hücrelerinde ise lizozomlara eşdeğer görevleri vakuoller üstlenir.

Yaşlanmanın kaçınılmaz olmasının birkaç nedeni vardır: Kas kaybı: 30 yaşından sonra başlayıp 60 yaşından sonra hızlanan iskelet kası kütlesi ve kuvveti kaybı, metabolizmanın yavaşlamasına ve yorgunluğa yol açar. Hücresel yaşlanma: Hücrelerin bölünmeyi durdurup senesans adı verilen bir duruma girmesi, yaşlanmayı tetikler. Evrimsel süreçler: Yaşlanma, gençlik döneminde sağkalım ve üremeyi artıran genetik varyantların, ileri yaşlarda zararlı etkiler yaratması sonucu evrimleşmiş olabilir. Ancak, yaşlanma sürecini yavaşlatmak mümkündür; düzenli egzersiz ve yeterli protein alımı kas kaybını ve metabolizma yavaşlamasını geciktirebilir.

Hücre zarının bazı görevleri: Hücreyi dış ortamdan ayırır ve hücre içi ile hücre dışı ortamlar arasında seçici bir şekilde madde alışverişini sağlar. Hücreye şekil verir ve dış etkilere karşı korur. Metabolizma atıklarının dışarı atılmasını sağlayarak iç ortamı düzenler. Hücredeki uyarılma ve cevap işlerini düzenler. Hücrede biyoelektrik olayların gerçekleşmesini sağlar. Hücrenin beslenmesine yardımcı olur. Hücreyi alınacak hormonları tanır ve immunokimyasal olaylarda rol oynar. Hücrenin yıpranan kısmını onarır. Endositoz, ekzositoz, pinositoz ve fagositoz gibi mikro ve makrotransport faaliyetlerini gerçekleştirir.

Evet, kalamar ve sübye aynı anda avlanabilir. Kalamar ve sübye, farklı deniz canlıları olmalarına rağmen, aynı yöntemlerle avlanabilirler. Kalamar avında kullanılan zokalar ve takımlar, sübye avında da kullanılabilir. Avlanma Yöntemleri: - Zoka Kullanımı: Kalamar ve sübye için aynı zokalar kullanılabilir. - Takım Yapısı: Uzun köstekli dip sürütmesi, ortası kıstırmalı takım gibi yapılar her iki tür için de uygundur. Önemli Noktalar: - Renk Seçimi: Farklı renklerde zokalar kullanarak, her iki türün de ilgisini çekebilirsiniz. - Mevsim ve Mera: Avlandığınız bölge ve mevsim, her iki türün de bulunma olasılığını etkiler.

Substrat düzeyinde fosforilasyon ve oksidatif fosforilasyon, canlılarda ATP sentezinde kullanılan yollardan ikisidir. Substrat düzeyinde fosforilasyon. Oksidatif fosforilasyon. Ayrıca, fotofosforilasyon ve kemofosforilasyon gibi ATP sentezinde kullanılan başka yollar da vardır.

Atlar ve inekler akraba değildir, ancak ortak bir ataya sahip olabilirler. Balinalar ve inekler, "Artiodactyla" adı verilen bir grup toynaklı hayvana dahildir ve moleküler incelemeler, bu hayvanların "kuzen" olabileceğini göstermektedir. Atlar ise "Perissodactyla" adı verilen tek parmaklı toynaklılar grubuna dahildir.

Karadul örümceği, Akdeniz ülkeleri başta olmak üzere, ılıman bölgelerde daha çok bulunur. Türkiye'de ise Akdeniz karadul örümceği (Latrodectus mactans) daha yaygındır ve İstanbul, Ankara, Adana, Mardin, Van ve Kars gibi illerde kaydedilmiştir. Karadullar, genellikle karanlık ve tenha bölgeleri tercih eder; evlerde garajlar, bodrum katları ve dolaplar gibi korunaklı yerlerde saklanırlar.

Evet, Türkiye'de "katil arı" olarak bilinen gal arıları bulunmaktadır. Ana vatanı Çin olan gal arıları, ilk kez 2014 yılında Yalova ve Bursa bölgesinde ortaya çıkmıştır. Gal arıları, kestane ağaçlarının tomurcuklarına yerleşerek çiçek açmalarını engeller ve bu durum, özellikle kestane balı üretimini olumsuz etkiler.

19 Ocak 2025 tarihli haberlere göre, Hacı Sabancı'nın DNA testi sonucu %99,99 oranında 4 yaşındaki Uzay D.'nin biyolojik babası olduğunu ortaya koymuştur. Bu gelişme, İstanbul 16. Aile Mahkemesi'nin Hacı Sabancı'nın Adli Tıp Kurumu'na DNA örneği vermesine hükmetmesinin ardından yapılan testin sonucudur. Dava süreci devam etmekte olup, mahkemenin Hacı Sabancı’nın babalığını resmen tanıması ve çocuğun nüfus kaydında değişiklik yapması beklenmektedir.

Evet, arılar ve eşek arıları aynı familyadan, yani Apidae familyasındandır. Ancak, arılar ve eşek arıları farklı türlere aittir.

Niş kelimesi, Farsça kökenli olup "işaret, iz, nişan" anlamına gelir. Niş kelimesi şu anlamlara da gelebilir: Mimari terim: Duvar içinde bırakılan oyuk. Ekolojik terim: Bir organizmanın toplum içindeki yeri ve fonksiyonunu gösteren faktörler. Pazarlama terimi: Küçük kapsamlı pazarlama, niş pazar.

10. sınıf biyoloji kalıtım, canlıların sahip oldukları özellikleri aktarma şekillerini ve bu yöntemlerin olasılıklar dağılımını ifade eder. Bu konuda ele alınan bazı konular: Mendel genetiği. Eş baskınlık. Soyağaçları. Modern genetik. Genetik varyasyonlar. Kalıtımla ilgili kavramlar arasında gamet, genotip, fenotip, monohibrit ve dihibrit çaprazlama, kontrol çaprazlama, çok alleliklik ve mutasyon yer alır. Kalıtım konusu, 10. sınıf biyoloji dersinin "Hücre Bölünmeleri", "Üreme Çeşitleri" ve "Ekoloji" üniteleri kapsamında işlenir.

Hücre duvarı (hücre çeperi), hücre zarının hemen dışındaki bazı hücre tiplerini çevreleyen yapısal bir tabakadır. Özellikleri: Cansızdır ve seçici geçirgen değildir. Hücreyi dış etkenlerden korur ve yapısal dayanıklılık sağlar. Bitki hücrelerinde selüloz, mantar hücrelerinde selüloz veya kitin, bakteri hücrelerinde ise peptidoglikandan oluşur. Canlının aktif hareket etmesini engeller. Hücre duvarı, hayvan hücrelerinde bulunmaz.