BitkiÜretimi

Diyarbakır'da gül üretiminin geçmişi 4600 yıl öncesine, Akad İmparatorluğu dönemine kadar uzanmaktadır. Ayrıca, İngiliz Arkeolog Sir Leonard Wooley’in bilim dünyasına tanıttığı Mezopotamya kil tabletlerinde yazıldığına göre, MÖ 2684-2630 yılları arasında Asur kralı I. Sargon, gülfidanlarını kendi ülkesine Diyarbakır civarından götürmüştür. Osmanlı döneminde ise 1895 yılından itibaren gülistanlıklar tesisi için çalışmalar başlatılmış, 1899 yılında 130 dönüm gül bahçeleri tesis edilmiştir.

Yayılıcı taflan bitkisinin çelikleri yaklaşık 45 günlük sürede köklenir ve saksılara veya tüp poşetlere dikilecek duruma gelir. Çeliklerin köklenme süresi, çevresel koşullara ve bitkinin türüne bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Gedeli, bağ çubuklarını toprağa daldırarak çoğaltma yolu, çelikleme anlamına gelir. Bu terim, Niğde yöresinde ve Mersin’in Tarsus ilçesinde halen kullanılmaktadır. "Gedelli" isminin kökeni de "gedeli, gedeli yatırmak, gedeli yapmak" sözcüklerine dayanır.

Kofçaz Belediyesi Tarım Arazisi'nin ne iş yaptığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, Kofçaz İlçe Tarım ve Orman Müdürlüğü'nün bazı görevleri şunlardır: İlçenin tarımsal envanterini çıkarmak ve üretim potansiyelini belirlemek. Her türlü tarımsal yayım faaliyetlerini yürütmek. Gıda üretim ve tüketim yerlerini denetlemek. Tarımla ilgili her türlü istatistiksel bilgilerin zamanında toplanmasını sağlamak. Hayvan sağlığı ile ilgili çalışmaları yürütmek. Çiftçilerin teşkilatlanmasını ve kooperatifçiliği teşvik etmek. Tohum, gıda ve yem kontrollerini yapmak. Kofçaz İlçe Tarım ve Orman Müdürlüğü'nün iletişim bilgileri: Adres: Fevzi Çakmak Caddesi, Yeni Mahalle, Hükümet Konağı Binası Kat:3, Kofçaz/Kırklareli. Telefon: 0288 762 20 14. Müdür: Yalçın Acar (Veteriner Hekim). Telefon: 0288 762 20 11.

Kuru mahsul, genellikle kurutulmuş veya işlenmiş tarım ürünlerini ifade eder. Bu terim, buğday, arpa, mısır, pamuk, ayçiçeği gibi tahıllar ve meyve, sebze gibi ürünleri kapsar. Mahsul kelimesi, genel olarak topraktan veya ağaçtan elde edilen her türlü tarım ürününü ifade eder. Kuru mahsul ifadesi, özellikle kurutulmuş veya işlenmiş haliyle bu ürünlerin saklanmasını ve taşınmasını kolaylaştırmak için kullanılır. Örneğin, buğday unu veya kurutulmuş meyve gibi ürünler kuru mahsul olarak kabul edilir.

Yapraktan sukulent köklendirmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Yaprak Seçimi: Sağlıklı bir yaprak, gövdeye en yakın bölümden dikkatlice koparılır. 2. Kurutma: Yaprak, 2-7 gün boyunca güneşsiz, havadar ve kuru bir yerde bekletilir. 3. Dikim: Yaprak, drenajlı toprak içine, küçük bir saksıya gömülür. 4. Bakım: Saksı, doğrudan güneş görmeyen, havadar ve aydınlık bir köşeye alınır. 5. Köklenme ve Ekimi: Kökler kendini belli edene kadar beklenir, yavrular 2-3 cm olduğunda daha büyük bir saksıya aktarılır. Suda köklendirme yöntemi de şu şekilde uygulanabilir: 1. Ayırma ve Kurutma: Yaprak veya gövde, steril bir şekilde ana gövdeden ayrılır ve 2 gece kurumaya bırakılır. 2. Dikim: Cam bir bardak veya kavanoz içine su konur, yaprağın sadece dip kısımları suya gelecek şekilde yerleştirilir. 3. Bakım: Bardak, güneşi doğrudan görmeyen ve havadar bir alana alınır, su her 3 günde bir değiştirilir. 4. Köklenme ve Ekimi: Ortalama 6 hafta sonra köklenme gerçekleştiğinde, sukulent uygun bir saksıya ve toprağa dikilir. Sukulent çoğaltma işlemi için en uygun aylar, hava sıcaklığının 20 derecenin üzerinde olduğu haziran ve eylül aylarıdır.

Şeker pancarında şeker oranını artırmak için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: Gübreleme: Potasyum sülfat gibi gübreler, pancarın şeker oranını artırabilir. Toprak Analizi: Gübreleme programı, toprak analizine göre belirlenmelidir. Hasat Zamanı: Pancar, şeker oranı düşmeden vaktinde hasat edilmelidir. Şeker pancarında en uygun gübreleme ve hasat zamanı, bölgesel iklim koşullarına göre değişiklik gösterebilir. Bu nedenle, uzman bir tarım danışmanından destek alınması önerilir.

Kalanşo bitkisinin yavruları, ana bitkinin çevresinde gelişip kök saldıktan sonra ayrılabilir. Kökten ayırma yöntemiyle çoğaltma için, aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Bitkiyi saksıdan çıkarın. 2. Yavruları belirleyin. 3. El veya steril bir bıçakla yavruları ana gövdeden nazikçe ayırın. 4. Ayrı saksılara dikin. Bu işlem, genellikle ilkbahar veya yaz aylarında, bitki aktif büyüme halindeyken yapılır.

Ağaçlara yapılan aşılar genellikle göz aşısı ve kalem aşısı olarak ikiye ayrılır. Göz aşısı, küçük fidanlarda kullanılır ve yapıldığı zamana göre üç türe ayrılır: 1. Sürgün göz aşısı: Mart-Nisan aylarında yapılır, göz anaca takıldığı yıl uyanır ve aynı yıl sürgün verir. 2. Haziran göz aşısı: Mayıs sonu veya Haziran başında yapılır ve Temmuza kadar devam edilir. 3. Durgun göz aşısı: Yaz sonlarında (Ağustos-Eylül) yapılır, anaç üzerine takılan göz aynı yıl tutar ancak kışa girildiği için uyanmayıp ertesi ilkbaharda sürer. Kalem aşıları, göz aşısı yapılamayacak kadar kartlaşmış meyve ağaçlarına uygulanır. Bazı kalem aşı türleri şunlardır: Kakma aşı: Başparmak kalınlığındaki anaçlara uygulanır. Çoban aşısı: Kalınlaşmış anaçlara tatbik edilir. Yarma aşı: Bilek kalınlığındaki yumuşak çekirdekli meyve türlerinde yapılır. Ayrıca, farklı türlerin birbirine aşılanması da mümkündür, örneğin erik, şeftali, kayısı gibi Prunus cinsine ait ağaçlar aynı ağaca aşılanabilir.

Ağaçlarda hangi aşının daha verimli olduğu, yapılan aşılama türüne ve kullanılan yöntemlere bağlıdır. En yaygın kullanılan aşı teknikleri göz aşısı ve kalem aşısıdır. Göz aşısı: Genellikle genç ağaçlarda tercih edilir ve hızlı sonuç verir. Kalem aşısı: Olgun ağaçlarda yaygın olarak kullanılır. Her iki aşı türü de doğru uygulandığında başarılı sonuçlar verebilir. Hangi aşının daha verimli olduğu, spesifik ağaç türü ve aşılama amacı gibi faktörlere göre değişiklik gösterebilir.

Anaç-kalem uyuşmazlığını önlemek için şu adımlar izlenebilir: Anaç ve kalemin botanik akrabalığını artırmak: Aynı klon veya aynı alt tür içinde yapılan aşılamalarda başarı şansı daha yüksektir. Kambiyumların çakışmasını sağlamak: Kalem ve anacın kambiyum bölgelerinin karşılıklı gelmesi kaynaşma için önemlidir. Anacın gelişme durumunu uygun tutmak: Özellikle T göz aşısı ve kabuk kalem aşılarında anacın kabuk vermesi için kambiyum hücrelerinin aktif olması gerekir. Uygun aşılama zamanını seçmek: İlkbaharda anaçta kök faaliyeti başlayıp kalemde gözler uyku hâlindeyken aşılama yapılabilir. Aşı sonrası bakımı doğru yapmak: Aşı sonrası anaçtan çıkan sürgünler azaltılmalı ve özsu sirkülasyonu desteklenmelidir. Hastalıksız malzeme kullanmak: Virüs ve benzeri hastalık taşımayan kalem ve anaçlar seçilmelidir. Ayrıca, gerektiğinde ara anaç kullanarak uyuşmazlığı gidermek mümkündür.

En kolay çelikle üretilen bitkilerden bazıları şunlardır: Nane. Biberiye. Sardunya. Fesleğen. Ortanca. Begonvil. Çam. Çelik ile çoğaltma yöntemi, bitki türüne göre değişiklik gösterebilir ve doğru tekniklerin uygulanması önemlidir.

Hoya Kerrii variegata'nın köklendirilmesi için şu adımlar izlenebilir: 1. Çelik Alımı: Steril bir makasla, en az bir bitki düğümü ve birkaç yaprak içeren 10 cm'lik bir dal kesin. 2. Suda Köklendirme: Kesilen dalı, en az bir düğüm suyun altında kalacak şekilde oda sıcaklığında suya bırakın. Aydınlık, direkt güneş almayan bir yerde tutun. Haftada bir suyu değiştirin. 3. Toprakta Köklendirme: Nemli bir toprak karışımı hazırlayın. Kesilen dalı, bitki düğümü toprağa gelecek şekilde dikin. Toprakta yaprak olmamasına dikkat edin. Kök verene kadar toprağı nemli tutun. Köklerin 7-8 cm uzunluğa ulaşması beklenir. Alternatif olarak, köklendirme işlemi için sphagnum moss da kullanılabilir. Köklendirme sırasında ortamın neminin yüksek tutulması, başarı oranını artırabilir. Köklendirme için en uygun zaman, ilkbahar başıdır.

En iyi kalem aşısı, kullanım amacına ve koşullara bağlı olarak İngiliz aşısı veya dilcikli aşı olabilir. İngiliz aşısı, kış aylarında kapalı ortamda yapılan bir aşıdır ve anaç ile aşı kaleminin aynı kalınlıkta olmasına dikkat edilir. Dilcikli aşı ise, 6 mm ile 1.2 cm çapında küçük anaçların aşılanmasında kullanılır ve kalem ile anacın aynı kalınlıkta olması gerekir. Her iki aşı yöntemi de pratikte sıkça kullanılmaktadır ve hangisinin daha iyi olduğu, spesifik duruma göre değişiklik gösterebilir. Aşı yaparken, bu konuda deneyimli bir kişiden yardım almak önemlidir.

Tıbbi ve Aromatik Bitkiler bölümü mezunları, çeşitli alanlarda çalışabilirler: Tarım ve Orman Bakanlığı gibi kamu kurumları. İlaç fabrikaları, eczaneler ve kozmetik sanayisi gibi özel sektör işletmeleri. Araştırma merkezleri ve üniversiteler. İthalat ve ihracat firmaları. Laboratuvarlar. Mezunların yapabileceği bazı işler: Bitki yetiştirme uzmanı: Tıbbi bitki üretimi yapar. Ürün işleme teknikeri: Bitkilerden yağ, çay veya ekstrakt üretir. Kalite kontrol sorumlusu: Bitki ürünlerinin standartlara uygunluğunu denetler. Doğal ürün satış temsilcisi: Tıbbi bitki ürünlerini pazarlar. Ar-Ge destekçisi: Yeni bitki bazlı ürünler geliştirir.

Dilcikli aşı yapmak için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Tomurcuklu dalı hazırlama. 2. Anacı hazırlama. 3. Uçların kesilmesi. 4. Parçaların birleştirilmesi. 5. Aşının korunması. Dilcikli aşı, genellikle kış sonu veya erken ilkbahar döneminde uygulanır. Aşılama işlemi yapılırken bir uzmandan yardım alınması önerilir.

Çobanoğlu Çiçekçilik, dış mekân süs bitkileri üretimi yapmaktadır. Firma, 1988 yılında İzmir'in Ödemiş ilçesinde ticari olarak ilk bitkisini üretmeye başlamış ve 2003 yılında kurumsal kimlik kazanmıştır. Ayrıca, 16 ülkeye doğrudan ihracat yapmaktadır.

Kapalı tohumlularda (Angiosperm) yapılan aşılamalar: Kalem aşıları: Üzerinde 3-4 göz ihtiva eden dal parçalarıyla yapılır. Göz aşıları: Tek bir büyüme noktası ihtiva eden organlarla yapılır. Kapalı tohumluların sürekli kambiyum dokusuna sahip olmayan tek çenekli bitkileri aşılanmaz. Bazı kapalı tohumlu bitki türleri: şeftali; kayısı; badem; elma; armut. Aşılama, bitkilerin botanik akrabalık durumuna göre başarı oranı değişir; anaç ve kalem ne kadar yakın akraba ise aşının kaynaşma şansı o kadar yüksektir.

Kaktüs yavrularını ayırmak için şu adımlar izlenmelidir: 1. Uygun zaman: İlkbahar sonu veya yaz başı en uygun dönemdir. 2. Yavru kontrolü: Yavru, ana gövdeden belirgin şekilde ayrılmış olmalı ve köklenmiş olmalıdır. 3. Ayırma: Temiz bir bıçak veya steril makas yardımıyla yavru, ana bitkiden dikkatlice kesilir. 4. Kuruma süreci: Kesilen bölge, birkaç gün havadar ve gölge bir yerde kurutulur. 5. Toprağa dikme: Geçirgen, kuru bir sukulent toprağına ekilir ve ilk sulama 5-7 gün sonra yapılır. Yavruların erken ayrılması, büyümelerini engelleyebilir veya çürümelerine neden olabilir.

Uzda fidesi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, genel olarak fide kullanmanın bazı faydaları şunlardır: Erkencilik: Fideler, tohumdan çıkan bitkilere göre daha hızlı gelişerek 30-50 gün arasında daha erken ürün verir. Zaman ve arazi tasarrufu: Fide ile üretimde, arazinin boşta kaldığı dönemler artar ve bu dönemlerde başka ürünler yetiştirilebilir. Tohumdan tasarruf: İhtiyaç duyulan fide kadar tohum kullanıldığı için tohum maliyetleri azalır. Homojen üretim: Fidelerin tamamı aynı büyüklükte olur ve alanların boş kalması söz konusu olmaz. Enerji tasarrufu: Seranın ısıtılma süresi kısalır.