Bağlar

Zayıf ve güçlü etkileşimler arasındaki temel fark, çekme-itme kuvvetlerinin birbirine olan yakınlığıdır. Güçlü etkileşimler. Zayıf etkileşimler. Zayıf etkileşimlerin bazı türleri şunlardır: Van der Waals kuvvetleri; dipol-dipol etkileşimleri; hidrojen bağı. Güçlü etkileşimlerin bazı türleri ise şunlardır: iyonik bağ; kovalent bağ; metalik bağ.

Bonding çeşitleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Diş bondingi. Kimyasal bonding.

İyonik karakter, bir bileşik içindeki atomlar arasındaki elektronegatiflik farkı ile belirlenen bir özelliktir. İyonik karakterin artmasına veya azalmasına etki eden iki önemli unsur vardır: İyonların yüklerinin çarpımının mutlak değeri. İyonların yarıçapı. İyonik karakter, genellikle periyodik cetvelin sol tarafında yer alan metaller ile sağ tarafında bulunan ametaller arasında oluşan bağlarda görülür.

Ayak bileğindeki üç ana bağ şunlardır: 1. Lateral (Dış) Bağ Kompleksi: Anterior Talofibular Bağ (ATFL). Kalkaneofibular Bağ (CFL). Posterior Talofibular Bağ (PTFL). 2. Medial (İç) Deltoid Bağ Kompleksi: Yüzeyel ve derin deltoid bağlardan oluşur. Ayağın içe doğru aşırı hareketini önler. 3. Sindesmotik Bağlar (Yüksek Bağlar): Kaval ve kamış kemiğinin alt uçlarını birbirine bağlar. Eklemin çatısını oluşturur. Ayak bileği, bu bağların yanı sıra birçok başka bağ ve kas tarafından da desteklenir.

En yüksek entalpi, üçlü bağlarda bulunur. Üçlü bağlar, ikili bağlardan ve ikili bağlar da tekli bağlardan daha yüksek bağ enerjisine sahiptir. Bağ enerjisi (entalpi) sıralaması: 1. Üçlü bağlar 2. İkili bağlar 3. Tekli bağlar Bu nedenle, en yüksek entalpi değeri üçlü bağlarda kırılmak için gereken enerji ile ilişkilidir.

O2 (oksijen molekülü) apolardır çünkü aynı tür oksijen atomlarından oluşur ve ortaklaşa kullanılan elektronlar her iki atom çekirdeği tarafından eşit oranda çekilir. Bu şekilde meydana gelen moleküllere element molekülü adı verilir. Aynı ametal atomları arasında oluşan bağda elektronegatiflik değerleri eşit olduğundan (+) ve (-) kutuplar oluşmaz ve bağ kutupsuz olur.

Protein katlanmasında önemli olan bağlar şunlardır: Hidrojen bağları; İyonik bağlar; Van der Waals kuvvetleri; Hidrofobik etkileşimler. Ayrıca, protein katlanmasını sağlamlaştıran disülfür bağları da bulunmaktadır. Bu bağlar, proteinin yapısını stabilize eder ve doğru üç boyutlu şeklini almasını sağlar.

Atomlar arası bağlar üç ana kategoriye ayrılır: 1. İyonik Bağ: Zıt elektrik yüküne sahip iyonlar arasındaki elektrostatik çekim kuvvetidir. 2. Kovalent Bağ: Atomların bir veya birkaç çift elektronu ortaklaşa kullanması sonucu oluşur. 3. Metalik Bağ: Metal atomlarının en dış elektronlarının serbest bir şekilde hareket ederek atomları birbirine bağlamasıdır. Ayrıca, van der Waals bağı gibi daha zayıf etkileşimler de atomlar arasında bulunabilir.

Diyarbakır Bağlar'da bulunan bazı mahalleler: 5 Nisan Mahallesi; Ağaçgeçit Mahallesi; Alipınar Mahallesi; Bağcılar Mahallesi; Batıçanakçı Mahallesi; Batıkarakoç Mahallesi; Buçuktepe Mahallesi; Buyuransu Mahallesi; Çiçekliyurt Mahallesi; Çiftlik Mahallesi. Ayrıca, ilçede Fatih Mahallesi, Gömmetaş Mahallesi, Kabahıdır Mahallesi, Kaynartepe Mahallesi, Kırkıncık Mahallesi, Kolludere Mahallesi, Körhat Mahallesi, Körtepe Mahallesi, Mevlana Halit Mahallesi, Muradiye Mahallesi, Özdemir Mahallesi, Pınaroğlu Mahallesi, Sarıdallı Mahallesi, Selahattin Eyyubi Mahallesi, Şeyh Şamil Mahallesi, Tavşantepe Mahallesi, Tellikaya Mahallesi, Topraktaş Mahallesi, Topyolu Mahallesi, Uzunbahçe Mahallesi, Yeniköy Mahallesi, Yeşildallı Mahallesi, Yiğityolu Mahallesi, Yukarıakdibek Mahallesi ve Yunus Emre Mahallesi de bulunmaktadır.

"Ana-Oğul" (Honeymoon Crasher) filmi, düğün gününde nişanlısı tarafından terk edilen Lucas adlı bir adamın, balayına annesiyle çıkmak zorunda kalmasını konu alır. Film, aile bağlarını, kişisel gelişimi ve beklenmedik durumların hayatımıza kattığı anlamları mizahi bir dille ele alır. Ayrıca, 2003 yapımı "Ana ve Oğul" (Mat i syn) adlı bir başka "ana-oğul" filmi daha vardır. Bu film, annesinin ölümünden sonra babasıyla aynı evde yaşamaya başlayan Aleksei'nin hikayesini anlatır.

Evet, grafitte tabakalar arasında güçlü kovalent bağlar bulunur. Her bir grafit katmanında, karbon atomları birbirleriyle güçlü kovalent bağlar oluşturur ve bu da sert ve kararlı bir altıgen kafes yapısıyla sonuçlanır. Ancak, tabakalar arasındaki bağlar oldukça zayıftır.

Bağ üçgeni modeli, adını Anton Eduard van Arkel ve JAA Ketelaar'dan alan ve 1941 yılında van Arkel tarafından oluşturulan bir modeldir. Bağ üçgeni modelinin özellikleri: Üçgenin köşeleri: İyonik, metalik ve kovalent bağların en belirgin bileşik türlerini temsil eder. Kenarlar: Metalik, iyonik ve kovalent bağlardaki değişim derecelerini ifade eder. X ekseni: Elektronegatiflik ortalamasını, y ekseni ise elektronegatiflik farkını temsil eder. Bu model, kimyasal bağların tek tip olmadığını, farklı bileşiklerin farklı derecelerde farklı bağlanma karakterlerine sahip olabileceğini gösterir.

BH3 (trihidridoboron, boran veya borin) molekülü apolardır. Bunun sebebi, bağ açılarının hepsinin 120 derece olması ve B ve H atomları arasında oluşan polar kovalent bağların dengeli bir şekilde dağılmasıdır.

Kimyasal bağlar arasında en güçlü olanlar sıralaması: 1. İyonik bağ. 2. Kovalent bağ. 3. Metalik bağ. Açıklama: İyonik bağ, elektron alışverişi ile oluşur ve zıt yüklü iyonlar arasındaki elektrostatik çekim kuvvetine dayanır. Kovalent bağ, atomların elektronlarını ortaklaşa kullanarak soy gaz dizilimine ulaşma çabasıyla meydana gelir. Metalik bağ, metal atomlarının değerlik elektronlarının serbest hareket ederek "elektron denizi" oluşturması ve bu elektronların katyonlarla oluşturduğu çekim kuvveti ile ortaya çıkar.

Nişastada glikozit bağı ve hidrojen bağı bulunur. Glikozit bağı, iki monosakkarit birleştiğinde oluşur. Hidrojen bağı, amiloz sarmalları arasında oluşur ve nişasta molekülleri arasında güçlü moleküller arası bağlar sağlar.

Bağ ve etkileşim arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Bağ, atomlar veya moleküller arasında oluşan güçlü bir etkileşimdir. Etkileşim ise atomlar veya moleküller arasında meydana gelen, ancak bağ oluşturacak kadar güçlü olmayan kuvvetlerdir.

Toryumda bulunan bazı bağlar şunlardır: İyonik bağlar: Toryum, perklorat, sülfat, sülfit, nitrat, karbonat, fosfat, vanadat, molibdat ve kromatlar gibi çok atomlu anyonlara sahip inorganik bileşikler oluşturur. Kovalent bağlar: Toryumun kükürt, selenyum ve tellür ile çeşitli ikili kalkojenit ve oksikalkojenitleri bilinmektedir. Metalik bağlar: Toryum, yüksek erime noktası nedeniyle gaz lambalarında, kamp lambalarında ve sinemalarda yer alan projektörlerde kullanılır. Toryum atomunun kendisi, tetrapozitif su iyonu olarak [Th(H2O)9]4+ şeklinde, üç başlıklı trigonal prizmatik moleküler geometriye sahip bir yapı oluşturur.

Van Arkel-Ketelaar üçgeni, 1941 yılında Anton Eduard van Arkel ve JAA Ketelaar tarafından çeşitli derecelerde iyonik, metalik ve kovalent bağ gösteren farklı bileşikleri görselleştirmek için oluşturulan bir modeldir. Bu üçgende: Sağ kenar, elektronegatiflik farkına göre iyonik ve kovalent bağ arasındaki geçişi ifade eder. Alt kenar, metalik ve kovalent bağdaki değişim derecesine göre sınıflandırılan bileşiklerin bulunduğu yerdir. Sol kenar, iyonik ve metalik bağ derecesindeki değişimi gösterir. Günümüzde, üçgen çoğunlukla kimyasal bağ türünü derecelendirmek için kullanılmaktadır.

Metaller, kendi aralarında bağ yapamazlar çünkü pozitif yük taşıyan maddeler oldukları için aralarında bileşik oluşturamazlar. Metaller, pozitif yük (katyon) alan elementlerdir. Metaller, kendi aralarında alaşım yaparlar.

Hidrojen bağı fiziksel bir bağ değildir. Kimyasal türler arasında ortaya çıkan zayıf etkileşimlerden biri olan hidrojen bağı, bir kimyasal bağ türü değildir.