Atom

6 katmanlı bir atomda, her katmanda en fazla 8 elektron bulunabileceğine göre, toplam elektron sayısı 48'dir.

Atomda bulunan 3 temel parçacık (proton, nötron ve elektron) farklı şekillerde hareket eder: 1. Protonlar ve Nötronlar: Atom çekirdeğinde bulunurlar ve yavaş hareket ederler. 2. Elektronlar: Çekirdek etrafında çok hızlı hareket ederler ve belirli enerji seviyelerinde (katmanlarda) dolanırlardır.

Elektronlar 4s orbitaline, 3d'den önce yerleşir çünkü Aufbau ilkesine göre elektronlar, orbitalleri en az enerjili olandan başlayarak doldururlar. 4s orbitalinin enerjisi, 3d'den daha düşüktür ve bu nedenle önceliklidir.

Atom orbitallerinin bağıl enerjilerine ilişkin veriye dayalı tahminde bulunabilme, atom orbitallerinin enerji seviyeleri hakkında deneysel gözlemlere dayanarak öneriler oluşturma sürecidir. Bu süreçte: 1. Veriler analiz edilir: Atomların kimyasal bağlama eğilimleri gibi, aynı enerji seviyesindeki orbitallerin enerji dağılımına dair veriler incelenir. 2. Önermeler oluşturulur: Atom orbitallerinin enerjileri ile ilgili önermeler, elde edilen verilere dayanarak oluşturulur. 3. Önermeler karşılaştırılır: Oluşturulan önermeler, veriye dayalı olup olmadıkları açısından karşılaştırılır. 4. Geçersiz çıkarımlar ayıklanır: Orbital enerji diyagramlarından elde edilen veriler kullanılarak geçersiz çıkarımlar belirlenir. 5. Yargı oluşturulur: Geçerli tahminler temelinde, atom orbitallerinin bağıl enerjileri hakkında bir yargıya varılır.

Proton, elektrondan yaklaşık 1836 kat daha ağırdır.

S orbitalinin özellikleri şunlardır: 1. Şekil: Küresel bir şekle sahiptir. 2. Kapasite: Bir s orbitalinde en fazla 2 elektron bulunabilir. 3. Enerji Seviyesi: Elektronların çekirdeğe en yakın olduğu orbital türüdür ve enerji seviyesi arttıkça s orbitalinin büyüklüğü ve enerjisi de artar. 4. Bulunduğu Enerji Düzeyleri: Her enerji seviyesinde sadece bir s orbitali bulunur.

Evet, nötron sayısı farklı olan atomlar aynı olabilir, bu tür atomlara izotop denir.

112'nin amblemi, Kopernik'in atom numarası olan 112'dir.

Bir atomun kaç katmanı olduğunu, elektronların bulunduğu küresel yapıdaki yerlerin sayısına bakarak anlayabiliriz. Atomun katman sayısı, atomun periyodik tablodaki periyot numarasını verir.

Molekülü oluşturan atomlar, aynı cins veya farklı cins atomlar olabilir. Bazı örnekler: Aynı cins atomlardan oluşan moleküller: Hidrojen, oksijen, iyot, klor. Farklı cins atomlardan oluşan moleküller: Su, şeker, protein, yağ, karbonmonoksit, hidroklorik asit.

Elementler, kararlı elektron dizilişine sahip olmak ve düşük enerjili hale gelmek için bileşik oluştururlar. Bu süreçte: - Metaller, soy gazların elektron dizilişine ulaşmak için elektron verme eğilimindedir. - Ametaller ise aynı amacı gerçekleştirmek için elektron alma eğilimindedir. - İki ametal arasında bağ oluştuğunda ise elektron alışverişi değil, elektron ortaklaşması gerçekleşir.

A metalin tanecikleri arasındaki mesafeye "boşluk" denir.

Demir atomu 2 elektron verir.

Evet, aynı periyottaki atomların elektron dizilimi aynıdır. Periyodik tabloda yatay sıralar periyotları temsil eder ve bu periyotlar, elementlerin katman sayısını gösterir.

Atomun en net görüntüsü, taramalı tünelleme mikroskobu (STM) ile elde edilir.

1. iyonlaşma enerjisi ve 2. iyonlaşma enerjisi arasındaki fark, bir elektronu koparmak için gereken enerjinin farklı olmasıdır. - 1. iyonlaşma enerjisi, nötr hâldeki bir atomun son katmanındaki bir elektronu koparmak için harcanan enerjidir. - 2. iyonlaşma enerjisi, ilk elektron koparıldıktan sonra ikinci elektron için, yani +1 iyonunu +2 yapmak için gereken enerjidir. Genel olarak, 2. iyonlaşma enerjisi her zaman 1. iyonlaşma enerjisinden daha yüksektir, çünkü pozitif yükler elektronları daha güçlü bağlar.

Evet, ilk 20 elementte elektron sayısı proton sayısına eşittir.

Atomun kütlesini protonlar ve nötronlar oluşturur.

Dublet kuralı, atom numarası düşük olan elementler için geçerlidir.

Atomda bulunan üç temel parçacık şunlardır: protonlar, nötronlar ve elektronlar.