Arapça

Eliz isminin kökeni konusunda birkaç farklı görüş bulunmaktadır: İbranice kökenli olarak kabul edilir ve "Tanrı’nın lütfu" veya "Allah’ın hediyesi" anlamına gelir. Türkçe kökenli olarak "güzel, zarif" anlamlarına gelir. Batı dillerinde, özellikle "Elizabeth" isminin kısaltılmış veya sadeleştirilmiş hali olarak kullanılır. Türkiye'de ise bu isim, yerel bir forma dönüştürülerek kullanılmaktadır.

Ali ismi, Arapça kökenli olup "yüce", "yüksek", "ulu" anlamlarına gelir. Tarihi kökeni: İslam kültüründe önemli bir yere sahiptir çünkü İslam peygamberi Muhammed'in damadı ve amcasının oğlu olan Ali bin Ebu Talib'i ifade eder. Hz. Ali dışında, bazı pre-İslam Arap kabilelerinde de (örneğin, Banu Hanifa) kullanılmıştır. Ayrıca, Ali ismi, İbranice "Eli" (yüksek rahip Eli) ismiyle form ve anlam bakımından aynıdır. Kullanım alanları: Günümüzde hem erkek hem de kız çocukları için tercih edilen bir isimdir. İngilizce konuşan toplumlarda, "Alice", "Alison", "Alisha", "Alistair", "Alexander" veya "Alexandra" gibi isimlerle başlayan isimlerin kısaltması olarak kullanılır. Eski İskandinav dilinde, "Áli" ve "Åle" Onela'nın alternatif formlarıdır. Fince'de "Aleksanteri"den türetilmiş bir erkek ismidir.

Arapça öğrenmek için izlenebilecek bazı diziler: Hz. Ömer. Shankaboot. I Have A Script. Jinn. Al Hayba. Selahaddin Eyyubi. Ayrıca, Sünger Bob ve Küçük Prens gibi çizgi diziler de başlangıç seviyesinde izlenebilir. Dizi seçerken, kişinin Arapça seviyesine uygun olanları tercih etmesi önerilir.

Müktesap bilgi, "edinilen, kazanılan bilgiler" anlamına gelir. Hukuk terimi olarak ise müktesep hak, "önceden kazanılmış hak, önceden edinilmiş hak, hukuken verilmiş bir hak" demektir. Müktesep kelimesi, her alanda kullanımı uygun bir kelime olarak da tanımlanmaktadır.

Ayşe ismi, Arapça kökenli olup "yaşayan", "hayat dolu", "sağlıklı ve uzun ömürlü" anlamlarına gelir. Ayrıca, İslam tarihinde önemli bir yere sahiptir çünkü İslam peygamberi Hz. Muhammed'in eşi Hz. Ayşe'yi temsil eder. Ayşe ismi ayrıca şu anlamlara da gelir: rahatlık, bolluk ve bereket; ferahlık ve zenginlik yaşayan kimse.

Pelesek ve pelesenk kelimeleri aynı anlama gelmez. - Pelesenk, bir kelimenin veya ifadenin gereksiz veya gerekli şekilde tekrar tekrar söylenmesi anlamına gelir. - Pelesek ise belgelerde veya kaynaklarda rastlanmayan bir terimdir. Dolayısıyla, pelesenk daha yaygın ve bilinen bir terimdir, pelesek ise daha az kullanılan veya bilinmeyen bir terimdir.

Eyyam-ı bahur, yaz mevsiminin en sıcak ve boğucu günlerini ifade eden Arapça kökenli bir terimdir. Kuzey yarımkürede, eyyam-ı bahur genellikle temmuz ve eylül ayları arasında yaşanır. Güney yarımkürede ise bu dönem ocak ile mart arasına denk gelir. Eyyam-ı bahur, halk arasında "cehennem sıcakları" veya "Afrika sıcakları" olarak da bilinir.

İhvan kelimesi Arapça kökenli olup, "kardeşler ve arkadaşlar" anlamına gelir. TDK'ya göre ihvan kelimesinin iki farklı anlamı vardır: 1. İlk anlamı: Kardeş kadar yakın olan, birbirlerine kin ve haset gütmeyen arkadaşlar, dostlar. 2. İkinci anlamı: Aynı tarikata mensup olan dervişler. Ayrıca, ihvan kelimesi şu anlamlara da gelir: İhvan-ı din: Din kardeşleri, yani Müslümanlar. İhvan-ı savabet: Çocukluk arkadaşları. İhvan-ı İslam: İslam kardeşleri. İhvan-ı kalbi: Kalben arkadaş ve dost olanlar.

Müessir ve müessire arasındaki fark, müessir kelimesinin sıfat, müessire ise bu sıfatın tamlamalarda kullanılan dişil (müennes) şekli olmasıdır. Müessir kelimesi, tesir eden, etkili, etkileyici anlamlarına gelir. Örnek: - Müessir: "Ciddî, müessir, mütefekkir bir çehre". - Müessire: "Eserle müessir birbirlerine hiç benzemeyen ayrı şeylerdi".

Evet, "feyiz" ve "feyz" aynı anlama gelir. Feyiz ve feyz, Arapça kökenli kelimeler olup, genellikle "ilahi rahmetin taşması, bolluk, bereket, manevi haz ve gönül huzuru" gibi anlamlara gelir.

Evet, "mutteki" ve "müttaki" aynı anlama gelir. "Müttaki", İslam'ın kurallarına uygun yaşayan, haramdan kaçınan ve Allah'tan korkan kişi demektir.

Ekrem ismi Arapça kökenlidir. "Ekrem" kelimesi, Arapçada "en yüce", "en cömert" anlamına gelir ve İslam kültüründe önemli bir yere sahiptir.

İmla kelimesi Arapça kökenlidir. "Mlē" kökünden gelen "imlāˀ" sözcüğü, "dikte etme, yazı yazdırma", "dolu" ve "herekeli, yani sesli harfleri bildiren noktaları doldurulmuş yazı" anlamlarına gelir. Kelimenin asıl kökeninin Aramice/Süryanice "#mly" "doldurma" kökünden türetilmiş olduğu düşünülmektedir.

Serhat ismi Farsça kökenlidir. "Serhat" kelimesi, Farsça "ser" (baş) ve "hadd" (sınır) kelimelerinin birleşiminden türemiştir ve "sınır boyu" veya "sınır kalesi" anlamına gelir.

Afakilik, Türk Dil Kurumu'na göre "nesnellik" anlamına gelir. Afaki kelimesi ise Arapça kökenli olup, "gereksiz ve önemsiz", "bir kaynağa dayanmayan", "hayali" anlamlarına gelir. Afaki düşünce hakkında ise bilgi bulunamamıştır.

Fecr kelimesi, Arapça kökenli olup "tan yeri ağarması", "şafak vakti", "sabah aydınlığı" gibi anlamlara gelir. Fecr kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelebilir: Fecr Suresi: Kur'an'ın 89. suresi olup 30 ayetten oluşur. Fecr-i Kâzib: Yalancı fecr olarak bilinir, sabaha karşı doğuda ufuktan göğe doğru dikey olarak yükselen aydınlıktır. Fecr-i Sâdık: Gerçek fecir olarak bilinir, ufukta yatay olarak boydan boya yayılan aydınlıktır.

"Ya Sidi", Arapça bir şarkı olup, "bayım" veya "efendim" anlamına gelir. Şarkının bazı sözleri ve anlamları: "Hislerime zarar vermene izin vermeyeceğim, veya hayatımla o kadar çok dua edeceksin". "Haysiyetimde kalmana izin vermeyeceğim, ifade etmek için ucuz bir yol". "Sadece benim kalbim, çığlık atarsa". "Kalbim seni duymayı reddediyor". Şarkı, özellikle Çukur dizisinin final bölümünde çalınmasıyla Türkiye'de geniş bir dinleyici kitlesine ulaşmıştır.

Arapça günlük hayatta sıkça kullanılan 10 kelime: 1. Sabah el-hayr (Günaydın). 2. Şükran (Teşekkür ederim). 3. Ena (Ben). 4. Ente/Enti (Sen). 5. Hüve/Hiye (O). 6. Keyfe halukum? (Nasılsınız?). 7. Ma ismuka? (Adınız nedir?). 8. La afhem (Anlamıyorum). 9. Arjuka sa'edni (Yardım edin). 10. Eyna? (Nerede?). Ayrıca, bikulli surur (memnuniyetle), yu’tikel afiyeh (kolay gelsin) gibi günlük ifadeler de sıkça kullanılır.

Hülya isminin kökeni Arapçadır. Türkçede uzun süredir kullanılan ve halk arasında kabul görmüş isimlerden biridir.

Refika kelimesi, Arapça kökenli olup "eş, karı" anlamına gelir. Osmanlı döneminde resmi belgelerde ve günlük konuşmalarda sıkça kullanılan bu kelime, eşlerin birbirine olan destek ve dayanışmasını ifade ederdi. Günümüzde daha az yaygın olarak kullanılsa da, taşıdığı duygusal ve sosyal anlamlar unutulmamıştır.