Arapça

Nesime ismi, Arapça kökenli olup iki farklı anlama sahiptir: 1. Yumuşak esinti, yel. 2. Yumuşak huylu. Ayrıca, Nesime isminin Kuran'da geçmediği bilinmektedir.

Harflerin kökeni, yazı sistemlerinin gelişim sürecine dayanır. Harflerin ortaya çıkış aşamaları: 1. Nesnelere çentik ve oyuk açma: İlk olarak, insanlar çentik ve oyuklarla obje yazısı oluşturmuşlardır. 2. Resim yazısı: Şekiller, varlığın görüntüsüne dönüşerek resim yazısına (hiyeroglif) evrilmiştir. 3. Fikir yazısı: Daha sonra, ideografik (fikir yazısı) aşamasına geçilmiştir. 4. Hece yazısı: İnsanlar, her bir resmin bir heceye karşılık geldiği logografik hece yazısını kullanmışlardır. 5. Ses yazısı: Son olarak, fonografik (ses yazısı) sistemine geçilmiş ve her sesin özel bir sembolü olmuştur. Harflerin ilk gerçek anlamda kullanımı, MÖ 2000 yıllarında Antik Mısır ve Sami dilleri alfabelerinde görülmüştür.

Men kelimesi Arapça kökenli olup, "yasaklama" ve "engel olma" anlamlarına gelir. Menedilmek kelimesi ise "yasak edilmek", "yasaklanmak" ve "önüne geçilmek" anlamlarını taşır. Örnek cümle: "Trafik kurallarına uyulmadığında, araç trafikten men edilebilir".

Habibe ismi, Arapça kökenli olup "sevilen", "sevgili", "seven", "dost" anlamlarına gelir. Ayrıca, "duru, katkısız, saf" ve "çiçekleri ayrı ayrı ya da bir kök üzerinde sarı ve beyaz renkte bir bitki" gibi farklı anlamları da bulunmaktadır. Kur'an'da geçmeyen bir isimdir.

Arapça dersinde işlenen bazı konular şunlardır: Selamlaşma, tanışma ve vedalaşma. Fiiller. Zarflar, yön isimleri ve harf-i cerler. Sıfat tamlaması. İsimlerde irab. Sayısına göre isimler. Kelime ve cinsiyet bakımından kelimeler. Ayrıca, Arapça derslerinde okuma, yazma, dinleme ve konuşma becerileri de geliştirilir.

Abdülehad Serhendi hazretlerinin bir müjdesine göre, 70 kere "Yâ Allah, Yâ Rahman, Yâ Rahîm, Yâ Kavî, Yâ Kâdir" okunup dua edildiğinde, kişi ne isterse istesin, Allah duasını kabul eder ve ne muradı varsa verir. Bu duanın Allah rızası için okunması gerektiği belirtilmiştir. Duaların kabulünün Allah'ın takdirinde olduğu unutulmamalıdır. Ayrıca, dilek dualarının kabul olması için ısrarla dua edilmesi, abdest alınarak ve mümkünse kıbleye dönülerek dua edilmesi, dua cümlelerinin üç defa tekrar edilmesi tavsiye edilmektedir.

Ehven-i şer, "kötünün iyisi" anlamına gelir. Bu deyim, zarar ve fenalık bakımından diğerlerine kıyasla daha hafif olan kötülük için kullanılır. Ayrıca, görünüşte şer gibi olsa da sonunda hayırla neticelenen ve baştaki zararı kat kat telafi edecek olan iyi sonuçlar doğuran eylemler için de kullanılabilir. Bu terim, Mecelle'de de yer alır; iki zararlı şeyden birini tercih etmek gerektiğinde, daha az zararlı olanın seçilmesi gerektiği şeklinde bir genel kural olarak kabul edilir.

Arapça'da hafta sonu, Cumartesi (السبت) ve Pazar (الأحد) günleridir.

İyi kelimesi, TDK'ye göre dokuz farklı anlama sahiptir: 1. İstenilen, beğenilen nitelikleri taşıyan, beğenilecek biçimde olan, kötü karşıtı. 2. Bol, çok, aşırı. 3. Uğurlu, hayırlı, iyilik getiren. 4. Esen, sağlıklı. 5. Yerinde, uygun. 6. Doğru olan. 7. Yeterli, yetecek miktarda olan. 8. Öğrencinin değerlendirilmesinde kullanılan orta ile pekiyi arasındaki not. 9. Geniş anlamında; işe yarar, ereğine, özüne uygun, doğru yapılmış; doğasına uygun. Ayrıca, iyi kavramı ahlak felsefesinde "ahlaksal değer" anlamında da kullanılır.

Arapçanın en zor konusu olarak birkaç unsur öne çıkmaktadır: Alfabe ve yazı sistemi: Arap alfabesi, Latin alfabesinden farklıdır ve harflerin şekli, kelimenin içinde kullanım yerine göre değişiklik gösterir. Lehçeler: Arap dünyasında birçok farklı lehçe bulunur ve bu lehçeler arasında büyük farklılıklar vardır. Dilbilgisi: Arapça dilbilgisi, çok sayıda ek ve kural içerir. Sesler: Arapçadaki bazı sesler, Türkçede karşılığı olmayan boğazdan veya genizden çıkan seslerdir.

Rana ismi, Arapça kökenli olup "güzel", "hoş", "zarif" ve "parlak" anlamlarına gelir. Ayrıca, Farsça kökenli olarak "soylu" veya "asil" anlamına da gelir. Rana ismi, Türk kültüründe de yaygın olarak kullanılan ve sevilen bir isimdir.

Abi kelimesi, Türkçe bir sözcük olup, "yaşça büyük erkek kardeş, ağabey" anlamına gelir. Kelimenin kökeni, Moğolca "aka" sözcüğüyle eş kökenlidir; "aka" sözcüğü "bir saygı unvanı" ve "büyük erkek kardeş" anlamlarına gelir. Türk Dil Kurumu'na göre, kelimenin en eski yazılı kaynağı 1940 yılı ve sonrasıdır.

Zülal ismi, Arapça kökenli olup "temiz su", "saf su", "saf, tatlı, hafif, güzel, soğuk su" anlamlarına gelir. Bu isim, temizliği, saflığı ve berraklığı temsil eder. Zülal ismi, hem ses uyumu hem de yazılış kolaylığı bakımından tercih edilen, kültürel ve tarihsel bağlamda da derin bir anlama sahip bir isimdir.

Muhittin ismi Arapça kökenlidir. "Muhittin" ismi, "Mu-" (genellikle "biri" anlamına gelen bir ön ek) ve "Hittin" (hayat kelimesinden türetilmiş) kelimelerinin birleşiminden oluşur. Ayrıca, "her şeyi kuşatan" veya "çevreleyen" anlamlarına da gelir.

Nas kelimesi farklı anlamlara gelebilir: İslam'da nas, açık ve belirgin olan demektir. Türk Dil Kurumu'na göre nas, "açıklık, açık ve kesin yargı" ve "dogma" anlamlarına gelir. Anatomi terimi olarak nas, burun anlamına gelir.

Baki kelimesi, Arapça kökenli olup "sonsuz", "kalıcı", "ebedi" anlamlarına gelir. Ayrıca, "bir şeyden artan miktar" ve "öteki" anlamlarını da taşır. Baki, aynı zamanda Allah'ın 99 isminden biridir ve sonu olmayan, ölümsüz olan anlamını içerir.

Senem ismi, farklı anlamlara gelebilir: Türkçe kökenli: "güzel, hoş" anlamına gelir. Arapça kökenli: "çok güzel kadın", "tapılası kadın", "put", "yaş ve yeşil" anlamlarına gelir. Kars yöresi: Kadınlı erkekli oynanan bir halk oyununun adı. Senem ismi, genellikle kadınlar için kullanılır.

Nehir ismi, Arapça kökenli olup "akarsu", "ırmak" anlamına gelir. Nehir isminin diğer anlamları: Yaşam ve hareketi temsil eder. Bereket ve canlılık kaynağıdır. Sürekli değişim ve adaptasyonu simgeler. Nehir ismi, genellikle kız çocuklarına verilir, ancak nadiren erkek ismi olarak da kullanılır.

İta kelimesi, Arapça kökenli olup "verme, ödeme" anlamına gelir. Ayrıca, halk ağzında "üzerinde un elenen pamuklu dokuma" anlamında da kullanılır. Bunun yanı sıra, Osmanlıca bir terim olarak "kafiyenin bir manada olarak aynen tekrar edilmesi" anlamında da kullanılır.

"Ya el yelil" şarkısı Arapça dilinde söylenmiştir.