AntikYunan

Mitos ve logos Antik Yunan düşüncesinde iki farklı anlatı biçimini ifade eder. Mitos, tanrıların, yarı tanrıların, kahramanların veya insanüstü varlıkların yaşam hikayelerini anlatan efsanelere denir. Logos ise mitos'un tam zıttıdır ve gerçeğin insan sözüyle söylenmesi anlamına gelir.

Parthenon'un içindeki heykel, Athena Parthenos olarak bilinir ve Fidias tarafından fildişi ve altın kullanılarak yapılmıştır.

Antik Yunan'da şişman kadın heykellerinin ne anlama geldiğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, genel olarak kadın heykellerinin Antik Yunan'daki anlamlarından bazıları şu şekildedir: Güzellik. İdealleşme. Tanrıçalar. Ayrıca, Antik Yunan'da kadın heykellerinin, toplumsal inançlarda değişiklik ve kadın hakları mücadelesi açısından tarihsel bir katkı sağladığı düşünülmektedir. Daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklar incelenebilir: infoldia.com; defineanlami.com; tr.wikipedia.org.

Ares, Zeus ve Hera'nın oğludur. Ares, On İki Olimposlu'dan biridir.

Epikuros'un felsefesi, antik Yunan filozofu Epikuros tarafından geliştirilen ve mutluluğu hayatın nihai amacı olarak gören bir felsefi yaklaşımdır. Temel ilkeleri şunlardır: 1. Tanrılardan korkmamak: Tanrılar insanların yaşamlarına doğrudan müdahale etmezler. 2. Ölümden korkmamak: Ölüm, hissiz bir durumdur ve insan bilinci ölümle sona erer. 3. İhtiyaçların sadeleştirilmesi: Gerçek mutluluk, temel ihtiyaçların karşılanmasıyla elde edilir. 4. Dostluk ve toplum: Dostluk, mutluluğun anahtarıdır ve sağlıklı ilişkiler ruhsal dinginliğin bir parçasıdır. Epikuros'un haz anlayışı ise üç türe ayrılır: doğal ve gerekli hazlar (temel ihtiyaçlar), doğal ama gerekli olmayan hazlar (sanatsal zevkler) ve ne doğal ne de gerekli olan hazlar (lüks, şöhret). Epikuros'un felsefesi, günümüzde minimalizm, meditasyon ve tüketim kültürü eleştirisi gibi alanlarda ilham verici olarak görülmektedir.

John Marshall'ın "Kısa Antik Yunan Felsefesi Tarihi" kitabında anlattığı filozoflar şunlardır: 1. Thales, Anaksimandros, Anaksimenes ve Herakleitos (Milet Okulu). 2. Pythagoras ve Pythagorasçılar. 3. Ksenephanes (Elea Okulu). 4. Parmenides (Elea Okulu). 5. Zeno (Elea Okulu). 6. Anaksagoras, Empedokles, Leukippos ve Demokritos (Atomcular). 7. Protagoras ve Gorgias (Sofistler). 8. Sokrates. 9. Aristippos ve Kyrene Okulu. 10. Anthistenes ve Kynikler. 11. Megaralı Öklid. 12. Platon. 13. Aristoteles.

Antik Yunan'da oligarşik yönetim, birçok şehir devletinde görülmüştür. Öne çıkan örnekler arasında: Atina: M.Ö. 411'de "400 oligarşisi" başa geçmiş, ardından 5000 kişilik bir oligarşi yönetimi devralmıştır. Megara: Oligarşik bir sisteme sahip olan devletlerden biridir. Thebes: Oligarşik yönetimle yönetilen bir diğer şehir devletidir. Ayrıca, Sparta'da da oligarşik unsurlar bulunan bir yönetim yapısı vardır; bu yapıda bir ihtiyarlar heyeti (gerousia) yer alır ve bu heyet 60 yaşından büyük erkeklerden oluşur.

Antik Yunanda mıknatısa magnetos denmesinin nedeni, Magnesia adlı kentte bulunmasıdır. "Magnetos" kelimesi, Yunanca "mıknatıs" anlamına gelen "magnetis" kelimesinden türemiştir.

Zaman felsefesinin kısa tarihi, zamanla ilgili en önemli düşüncelerin tarihsel gelişimini özetler. Bu bağlamda, kitapta ele alınan konular şunlardır: 1. Antik Yunan Felsefesi: Herakleitos'a göre zaman sürekli bir değişim ve akış halindedir, Parmenides ise zamanı bir illüzyon olarak görmüştür. 2. Orta Çağ: Augustinus, zamanı Tanrı'nın yaratma eylemi ve maddi dünyanın geçiciliği ile ilişkilendirmiş, geçmiş, şimdi ve geleceği "anı" ve "beklenti" olarak tanımlamıştır. 3. Modern Dönem: Newton'un zaman kavramı, hareket ve zaman yolculuğu üzerine tartışmaların temelini oluşturmuş, ancak Einstein'ın görelilik teorisi ile zamanın mutlak olmadığı, gözlemciye bağlı olarak değiştiği ortaya konmuştur. 4. Güncel Yaklaşımlar: Zamanın doğrusal mı yoksa döngüsel bir yapıya mı sahip olduğu, zamanın değişim üzerindeki etkisi ve zaman yolculuğu gibi konular felsefi ve bilimsel olarak tartışılmaya devam etmektedir.

Dramatik şiirin ilk örnekleri, Antik Yunan döneminde görülen tragedyalar ve komedyalar olarak kabul edilir.

Chloe ismi, Antik Yunan kökenlidir.

Antik Yunanistan'da hukuk, belirli yasa ve gelenekler çerçevesinde yargı kurumları tarafından yürütülen kurallar bütünü olarak tanımlanmaktadır. Temel özellikler: - İlk yasalar: İki şehir devleti arasındaki anlaşmazlıkların çözümüyle ilgili olarak "jüri" benzeri bir topluluk kurulmasına dayanmaktaydı. - Yazılı yasalar: M.Ö. 7. yüzyılın ilk yarısında çıkmaya başladı. İlk yazılı yasayı M.Ö. 620'de Drakon çıkardı ve bu yasa adam öldürmeyle suçlanan kişilerin şehirden sürülmesini öngörüyordu. - Aile yasaları: Solon, aile işlerine ilişkin yasalar hazırlayarak kadın ve erkeğin birbirlerine ve eve karşı görev ve sorumluluklarını belirledi. - Tarafsızlık: Yasaları hazırlayan kişiler, soylu ailelerden gelen ve tek işleri yasa çıkarmak olan eğitimli kişilerdi ve tarafsız olmaları beklenirdi. Antik Yunanistan'da düzenli bir biçimde bir araya getirilmiş yasa kayıtları bulunmamakla birlikte, konuyla ilgili en eskileri Homeros'un şiirlerinde anlatılanlardır.

Antik Yunan'da en önemli tapınak olarak Parthenon, Akropolis gösterilebilir. MÖ 447-438 yılları arasında inşa edilen Parthenon, Atina Akropolisi'nin en tepesinde yer alır ve akıl tanrıçası Athena'ya adanmıştır. Bunun yanı sıra, Apollo Epicurius Tapınağı, Hephaestus Tapınağı ve Tapınaklar Vadisi gibi yapılar da Antik Yunan'ın önemli tapınakları arasında yer alır.

Prometheus, Antik Yunan mitolojisinde ateşi çalan tanrıdır.

Alkibiades, kişisel düşmanlarının yaptığı suçlamalar nedeniyle Atina'ya ihanet ettiği gerekçesiyle hain ilan edildi. Olayların kronolojisine göre, Alkibiades, Sparta ile barışın bozulmasında etkili olmuş ve Atina'yı Sicilya'ya savaş açmaya teşvik etmişti.

Pandura, Antik Yunan dönemine ait üç telli bir müzik aletidir. Çalınma şekli, tellerin parmaklarla veya pena ile tıngırdatılması yoluyla gerçekleşir.

Homasa adlı karakterin yaşadığı zaman dilimi hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Homeros adında başka bir figür ise, Antik Yunan edebiyatının temel eserleri olan İlyada ve Odysseia destanlarının yazarı olarak kabul edilir ve M.Ö. 9. yüzyılda yaşadığı düşünülmektedir.

Euripidies'in en önemli eserleri arasında şunlar öne çıkmaktadır: 1. "Medea": Kadın karakter Medea'nın trajik hikayesini anlatır ve insan doğasının karmaşıklığını işler. 2. "Hippolytos": Yunan mitolojisindeki Hippolytos'un trajik öyküsünü ve ahlaki çatışmaları ele alır. 3. "Truvalı Kadınlar": Troya Savaşı'nın sonucunda kadınların yaşadığı acıları ve savaşın insanlığa olan yıkıcı etkilerini vurgular. 4. "Bakkhalar": Dionysus'un kültünü konu alır ve tanrıların insanlar üzerindeki etkisini işler.

Pisagor, MÖ 570 civarında Samos Adası'nda doğmuş, Antik Yunan filozofu ve matematikçisidir. İşte onun bazı özellikleri: Bilimsel ve Mistik Yaklaşım: Pisagor, hem bilimsel hem de mistik inançları bir araya getiren bir düşünce sistemine öncülük etmiştir. Seyahatler ve Eğitim: Genç yaşlarda Mısır ve Mezopotamya'ya giderek bu kadim medeniyetlerin ileri düzey bilgilerini öğrenmiştir. Okul Kuruculuğu: Güney İtalya'da Kroton şehrine yerleşerek Pisagor Okulu'nu kurmuştur. Ölümü: Pisagor, Kroton'daki bir ayaklanma sırasında kaçmaya çalışırken okulunda çıkan bir yangında hayatını kaybetmiştir. Pisagor'un en bilinen katkısı ise Pisagor Teoremi'dir; bu teorem, dik üçgenlerde hipotenüsün karesinin diğer iki kenarın karelerinin toplamına eşit olduğunu ifade eder.

Antik Yunan deseni oluşturmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Stencil (Şablon) Kullanımı: Antik Yunan bordür desenleri, stencil şablonlarla duvar süslemeleri, zanaat projeleri ve tekstil tasarımlarında kullanılabilir. El Çizimi: Antik Yunan desenleri, geometrik şekiller (kareler, üçgenler, zikzaklar, spiraller) kullanılarak elde çizilebilir. Antik Yunan desenlerine Pinterest gibi platformlardan da ulaşılabilir.