"Ozymandias" şiiri, İngiliz şair Percy Bysshe Shelley tarafından 1818 yılında yazılmış ve antik dünyanın ihtişamını ve geçiciliğini simgeleyen bir anlatıdır. Şiir, bir gezginin çölde bulduğu yıkık bir heykelin kalıntıları üzerinden şu temaları işler: - Güç ve iktidar: Bir zamanlar güçlü olan bir hükümdarın, zamanla nasıl önemsiz bir kalıntıya dönüştüğünü ve insanın doğaya ve zamana karşı ne kadar savunmasız olduğunu. - Kibir: Heykelin üzerindeki yazıtta geçen "Eserlerime bakın, ey güçlüler, ve umutsuzluğa kapılın!" ifadesi, insanın kibir ve hırsının kaçınılmaz çöküşünü simgeler. "Ozymandias" teması, edebiyat ve sinemada da sıkça işlenmiş ve modern uyarlamalarda farklı bağlamlarda ele alınmıştır.