"Dokuzuncu Hariciye Koğuşu" romanının dil ve üslup özellikleri şunlardır: 1. Sade ve akıcı dil: Roman, sade bir dille yazılmıştır. 2. Birinci tekil şahıs anlatımı: Olaylar, kahramanın kendi bakış açısından, birinci tekil şahıs anlatımıyla aktarılmıştır. 3. İç monolog ve retrospektif anlatım: Karakterlerin içsel dünyasını ve olayların geçmişteki etkilerini vurgulamak için bu teknikler kullanılmıştır. 4. Psikolojik derinlik: Yazar, karakterlerin düşüncelerini, korkularını, umutlarını ve çaresizliklerini akıcı bir dille anlatmıştır. 5. Betimlemeler: Hastane, sokak ve köşk tasvirleri, kahramanın iç dünyasını yansıtacak biçimde dış mekânla paralellik kurar. 6. Epigraflar: Bölümle başlık arasına yerleştirilen epigraflar, metinde işlenen tema ile başlık arasında bağlantıyı sağlar.