AnlatımTeknikleri

Otobiyografide genellikle şu olaylar anlatılır: Yazarın yaşam öyküsü: Otobiyografi, yazarın doğumundan itibaren yaşadığı olayları ve hayatı boyunca karşılaştığı önemli dönüm noktalarını içerir. Aile ve sosyal çevre: Yazar, ailesiyle ve sosyal çevresiyle olan ilişkilerini, aile içi durumları da ele alır. Eğitim ve iş hayatı: Yazarın eğitimi, kazandığı başarılar, aldığı ödüller ve yaptığı işler anlatılır. Deneyimler ve duygular: Yazar, yaşam deneyimleri sırasında edindiği dersleri, duygularını ve düşüncelerini paylaşır. Önemli anılar: Çocukluk, ergenlik ve yetişkinlik dönemine ait anılar ve hikayeler aktarılır. Otobiyografide anlatılan olaylar, yazarın kendi belleği ve kişisel hatıraları ile mektuplar, fotoğraflar gibi diğer bilgi kaynakları temel alınarak yazılır.

"Karikatürde sapla geç" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, karikatürlerin genellikle mizahi veya hicivsel amaçlarla, abartılı figürler ve komik durumlarla çizildiği bilinmektedir. Karikatürle ilgili daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: sanatsanat.com sitesindeki "Karikatür Nedir?" başlıklı yazı; eksisozluk.com'daki "Karikatür" başlıklı entry; cerezforum.com.tr'deki "Karikatür Öğreniyorum" başlıklı konu.

Leylâ Erbil'in anlatım teknikleri şunlardır: Bilinç akışı, iç monolog ve geriye dönüş teknikleri. Şiirsel, çağrışımsal, imge yüklü soyut dil. Diyalog tekniğinin sınırlı kullanımı. Gösterme tekniğinin kullanımı. Postmodern anlatım teknikleri. Erbil, anlatım tekniklerini kendine özgü bir yorumla ve modernist bir bakış açısıyla kullanır.

"Bu akşam yıldızlara bakarken her birini sana benzettim" ifadesi, kişinin yıldızlara baktığında gördüğü yıldızları hayalinde sevgilisine benzettiği anlamına gelebilir. Benzetme, edebiyatta teşbih olarak adlandırılır ve dört öğesi vardır: Benzeyen. Kendisine benzetilen. Benzetme yönü. Benzetme edatı. Bu ifadede benzetme edatı "gibi" olabilir ve "yıldızlar" (kendisine benzetilen) "sevgiliye" (benzeyen) benzetilmiş olabilir.

İç çözümleme ve gösterme tekniği, edebiyatta anlatım teknikleri arasında yer alır. İç çözümleme tekniği. Anlatıcı, kahramanın zihninden geçenleri "diye düşündü" gibi ifadelerle okuyucuya aktarır. Karakterin duygu ve düşünceleri, yazarın ağzından aktarılır. Tanrısal anlatım adıyla da bilinir. Daha çok psikolojik romanlarda kullanılır. Örnekler arasında Peyami Safa'nın "Matmazel Noraliya'nın Koltuğu" adlı romanı, William Faulkner'in "Ses ve Öfke" adlı eseri ve Vladimir Nabokov'un "Cinnet" adlı eseri yer alır. Gösterme tekniği. Anlatıcı, okuyucu ile eser arasına girmez. Olaylar, kişiler ve varlıklar doğrudan sunulur. Okuyucunun dikkati eser üzerinde yoğunlaşır. Bu teknik, diyalog, iç konuşma veya bilinç akışı şeklinde olabilir. Örnekler arasında kahramanların karşılıklı konuşmalarına dayanan diyalog tekniği ve Yusuf Atılgan'ın "Aylak Adam" adlı eserindeki iç konuşma tekniği yer alır.

Özlü anlatım ve özlü söz aynı şey değildir. Özlü anlatım, az sözle çok şey anlatmak anlamına gelir. Özlü söz ise atasözleri, özdeyişler veya bazı şiirlerde kullanılan, üzerinde çokça düşünüp derin anlamlar barındıran sözlerdir. Dolayısıyla, özlü anlatım genel bir kavramken, özlü söz bu anlatım türünün özel bir örneğidir.

Düz masallar, genellikle beş bölümden oluşur. Bu bölümler sırasıyla: 1. Döşeme: Tekerleme ve giriş kısmı. 2. Serim: Kişi, zaman, mekan ve olay bilgisi verilir. 3. Düğüm: Esas olaylar yer alır ve masalın en uzun bölümüdür. 4. Çözüm: Olaylar bir sonuca bağlanır, iyiler ödüllendirilir, kötüler cezalandırılır. 5. Dilek: Masalın sonunda iyi temennilerde bulunulur.

Telmih sanatı, ifade içerisinde belirtmeden, herhangi bir olaya veya duruma, şahsa, inanışlara yahut atasözüne işaret ederek yapılır. Telmih sanatının yapılışı: Az sözcükle anlatım. Gizli benzetme. Bilgiye dayalı olma. Telmih sanatına örnek olarak, Orhan Seyfi Orhon'un "Atamız elma çaldı cennetten" dizesi verilebilir; bu dizede Adem ile Havva'nın cennetten kovulması olayına işaret edilmiştir.

Edebî söyleyişin inceliğini yansıtmak için paragraf düzeyindeki bir yazısında süreci yönetebilme, yazarın anlatım becerilerini ve düşünce yapısını metne aktarma yeteneği ile ilgilidir. Bu süreçte dikkat edilmesi gereken bazı unsurlar şunlardır: Konuya derinlemesine hakim olma. Kelime seçimi ve dilin zarafeti. Paragraf yapısının düzenlenmesi. Duygu aktarımı ve vurgular. Betimlemelerin kullanımı.

En çok kullanılan mecazlardan bazıları şunlardır: Mecaz-ı mürsel (ad değişimi). İstiare (eğretileme). Teşbih (benzetme). Kinaye. Ayrıca, günlük konuşmalarda sıkça kullanılan bazı mecaz örnekleri şunlardır: "Ağırdan alıyordu". "Burnumdan geldi". "Dünya başına yıkıldı". "Eli kulağında".

Edebi metinlerde hayal gücünün sınırsızlığı çeşitli şekillerde yansıtılır: Olağanüstü olaylar ve karakterler. Kurgusal mekânlar. Hayalî zaman. Abartma ve mecaz. Mit ve efsaneler. Ayrıca, postmodern edebiyatta yazarlar, bilinç akışı teknikleri ve metaforlar kullanarak okuyucuyu farklı perspektiflere yönlendirir.

Doğa teması şiirde çeşitli şekillerde ele alınabilir: İlham Kaynağı Olarak Doğa: Doğa, şairlere sonsuz bir ilham kaynağı sunar. Metafor Olarak Doğa: Şairler, doğayı bir metafor olarak kullanarak insana veya hayatın kendisine yön veren anlamlar yüklerler. Duygusal Derinlik: Doğa, şiirlerde duygusal derinlikleri artırmak için kullanılır. Varoluşsal Temalar: Doğa, varoluşsal temaları ve insan olma halini betimlemek için kullanılabilir. Ayrıca, şairler doğanın yabani ve kontrol altındaki hallerini de kullanarak farklı anlatım biçimleri geliştirebilirler.

Dört çeşit hikaye türü: 1. Olay Hikayesi (Maupassant Tarzı). 2. Durum Hikayesi (Çehov Tarzı). 3. Modern Hikaye. 4. Toplumsal - Gerçekçi Hikaye.

12 anlatım tekniği şunlardır: 1. Anlatma. 2. Gösterme. 3. İç Konuşma. 4. İç Çözümleme. 5. Bilinç Akışı. 6. Diyalog. 7. Tasvir. 8. Özetleme. 9. Geriye Dönüş. 10. Deus Ex Machina. 11. Ellipsis. 12. Flashback.

Hayır, kahraman anlatıcı ve yazar bakış açısı aynı değildir. Kahraman anlatıcı bakış açısında, yazar edebi eserdeki kahramanlardan biridir ve olayları kendi ağzından anlatır. Yazar bakış açısında ise anlatıcı, yazarın kendisidir. Dolayısıyla, kahraman anlatıcı ve yazar bakış açısı, anlatıcının kim olduğu ve olayları nasıl aktardığı açısından farklılık gösterir.

Spor spikerleri maçları şu şekilde anlatır: Maç öncesi hazırlık: Spikerler, maç öncesinde oyuncular, teknik direktörler, stadyumlar ve maçın oynandığı turnuva hakkında bilgi toplar. Stüdyo veya özel yayın odası: Maçları genellikle stüdyo veya özel yayın odalarından anlatırlar. Monitör kullanımı: Maçı izlemek için özel monitörler kullanırlar. Ses efektleri: Stadyumdaki atmosferi yakalamak için özel ses efektleri ve atmosfer sesleri kullanırlar. Tekrar izleme: Maç esnasında, oyuncuların yüzlerini ve özelliklerini tanımak için tekrarları izlerler. Spikerler, bu yöntemlerle maçı stadyumdaymış gibi anlatabilir ve izleyicilere canlı bir deneyim sunabilirler.

Kesit hikayesi yazarken dikkat edilmesi gereken bazı unsurlar: Olay yerine durum ve kesitler: Olaydan çok günlük yaşamın herhangi bir kesiti ele alınır. Anlatım düzeni: Giriş, gelişme, sonuç gibi klasik bir anlatı düzeni yoktur. Mesaj verme kaygısı: Belli bir mesaj verme amacı taşımaz. Betimlemeler: Fiziksel betimlemeden çok, ruhsal ve sanatsal betimleme ön plandadır. Karakterler: Genellikle "günlük" ya da "sıradan" kişiler ve durumlar seçilir. Okuyucunun rolü: Olayların ve durumların akışı okuyucunun hayal gücüne bırakılır. Örnek bir kesit hikayesi: > Karanlık bir sonbahar gecesiydi. Yaşlı banker, çalışma odasında bir ileri, bir geri yürüyor, on beş sene önce yine bir sonbahar akşamı verdiği bir partiyi hatırlıyordu. Kesit hikayeciliğinin dünya edebiyatındaki ilk temsilcisi Rus yazar Anton Çehov olduğu için bu tarz hikayeler "Çehov tarzı hikaye" olarak da adlandırılır.

Masallarda arka plan olmamasının birkaç nedeni vardır: Hayalî Unsurlar: Masallarda yer ve zaman belirli değildir; hayalî bir yer ve hayalî bir zaman söz konusudur. Eğiticilik: Masallar, eğiticilik amacı taşır ve bu nedenle yerin, kişilerin ve zamanın hayalî olması, kimsenin rencide edilmeden ders verilmesini sağlar. Sadelik ve Akıcılık: Masallar, özellikle çocuklara hitap eden, kolay anlaşılır ve akıcı metinlerdir.

"Masalın Masalı" adlı şiir, çocuk algısı ve çocuk duyarlılığıyla canlılar için yaşam kaynağı olan su ve güneşi merkeze alır. Şiirde, su ve güneşin aşkından oluşan doğanın bütün çocukları; insan, hayvan, bitki tüm canlılar sembolik sözcüklerle işlenir. Ayrıca, masalların genel olarak anlattıkları hakkında bilgi verilebilir: Masallar, olağanüstü olayların anlatıldığı ve gerçek hayatta olmayan varlıkların yer aldığı öykülerdir. Masalların amacı, çocuklara öğüt vermek, ahlaki değerleri öğretmek ve hayal güçlerini geliştirmektir. Masallar genellikle mutlu sonla biter ve iyilerin kazandığını, kötülerin ise cezalandırıldığını anlatır.

Bu cümlede öyküleyici (hikâye edici) anlatım tekniği kullanılmıştır. Öyküleyici anlatım, tasarlanmış veya yaşanmış bir olayın başkalarına sözle ya da yazıyla anlatıldığı anlatım biçimidir.