AnlatımTeknikleri

Kesit hikayesinin (durum hikayesi) bazı özellikleri: Olaydan ziyade günlük yaşamın bir kesiti ele alınır. Serim, düğüm, çözüm gibi bir planlama yoktur. Belli bir sonucu da yoktur. Mesaj verme kaygısı taşımaz. Olaydan çok diyalog ve gözlemlere yer verilir. Merak ve heyecandan çok duygu ve hayallere yer verilir. Kişilerin, durumların, çevrenin, olayların tasviri ayrıntılı bir şekilde verilmez. Fiziksel betimlemeden çok, ruhsal ve sanatsal betimleme ön plandadır. Kahramanlar, günlük hayattaki sıradan kişilerdir. Olayların ve durumların akışı okuyucunun hayal gücüne, sezgisine bırakılır.

Yaşar Kemal'in "Karıncanın Su İçtiği" adlı romanında kullanılan anlatım biçimleri şunlardır: Mübadele ve Göç Teması: Roman, I. Dünya Savaşı sonrası Türkiye ve Yunanistan arasında gerçekleşen mübadeleyi ve bu süreçte insanların yaşadığı zorlukları anlatır. Doğa ve İnsan Sevgisi: Savaştan dönen yakınlarını bekleyen kadınlar, yurduna dönmeyi bekleyen sürgünler ve aşkı bekleyen yüreklerin hayata olan inancı, adanın doğasına ve insanlarına duyulan sevgiyle işlenir. Balıkçı Deyimi: Romanın adı, bir Karadeniz deyimi olan "deniz o kadar durgundu ki karıncalar su içerdi" cümlesinden gelir. Karakterlerin Travmaları: Savaşlar, sürgünler ve katliamlar gibi derin acılar yaşamış karakterlerin geçmişle yüzleşmesi ve yeni bir hayat kurma çabası işlenir. Roman, bu temaları epik ve destansı bir dille aktarır.

"Sakla samanı, gelir zamanı" atasözü ile ilgili resim çizimi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, atasözleri ve deyimler ile ilgili resimlere şu sitelerden ulaşılabilir: Pinterest. İlkokul Burada.

Karşıtlamalı anlatım, bir metinde ya da konuşmada farklı düşüncelerin, duyguların veya durumların birbirine zıt olarak sunulmasıdır. Karşıtlamalı anlatım türleri: Kelime karşıtlığı. Fikir karşıtlığı. Durum karşıtlığı. Zaman karşıtlığı. Karşıtlamalı anlatım örnekleri: "Zengin olmanın tek yolu çalışmak değil, bazen şans da gereklidir" cümlesinde, "çalışmak" ve "şans" arasındaki karşıtlık. "Şair, İstanbul'u dizelerde yaşatmak istemiş fakat üslubu buna ket vurmuş" cümlesinde, "yaşatmak istemesi" ve "üslubu" arasındaki karşıtlık.

Turizm ile ilgili hikaye yazarken aşağıdaki unsurlar dikkate alınabilir: Giriş: Seyahatin başladığı nokta, yolculuk öncesi beklentiler ve hazırlıklar aktarılabilir. Gelişme: Yaşanan olaylar, karşılaşılan insanlar, sürpriz durumlar, duygusal iniş çıkışlar bu bölümde anlatılabilir. Sonuç: Seyahatin ardından edinilen duygular, dersler, pişmanlıklar veya unutulmaz anılarla hikaye tamamlanabilir. Ayrıca, anlatım üslubu da önemlidir: Birinci tekil şahıs kullanımı: "Ben" diliyle yazmak, yazıya içtenlik katar. Duyulara yer verme: Ne hissedildiğini, ne koklandığını, ne tadıldığını yazmak okuyucunun zihninde görsel bir dünya oluşturur. Betimlemeler: Tarihi veya kültürel detaylara yer vermek, mekanları betimlemek etkili olabilir. Diyaloglar: Gerçek veya kurgusal diyaloglar hikayeyi renklendirir. Örnek olarak, "Lima’da Kayboldum ama Kendimi Buldum" veya "Kaz Dağları’nda Gönüllü Tarım Deneyimim" gibi başlıklar düşünülebilir.

İzlenim kazandırma, metindeki belirli bir fikir veya görüşün okur üzerinde kalıcı bir iz bırakmasını sağlama sanatıdır. İzlenim kazandırma şu şekillerde yapılabilir: Canlı ve etkileyici dil kullanımı. Net ve özlü ifadeler. Örnekler ve kanıtlar. Karşıt görüşlerle tartışma. Doğrudan hitap. İzlenim kazandırmanın önemi, okuyucuların dikkatini çekmesi, mesajın kalıcı olmasını sağlaması ve ikna edici argümanlar oluşturmayı kolaylaştırmasıdır.

Öyküleyici anlatımda çözümleme hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, öyküleyici anlatım hakkında bilgi verilebilir. Öyküleyici anlatım, olay anlatımına dayanan bir anlatım biçimidir. Bu anlatım biçimi, öykü, roman, masal, biyografi gibi eserlerin temel örgüsünü oluşturur.

Ömer Seyfettin'in "Forsa" adlı hikayesinde kullanılan bazı edebi sanatlar şunlardır: Tasvir: Hikayede Akdeniz'in ve esirlerin yaşadığı adanın detaylı tasvirleri yapılır. Benzetme: "İnce uzun dallı badem ağaçlarının alaca gölgeleri sahile inen keçi yoluna düşüyor" cümlesinde olduğu gibi, gölgelerin keçi yoluna düşmesi benzetme yoluyla ifade edilmiştir. Kişileştirme: "Gökle denizin birleştiği dumandan çizgiye dikkatle baktı" cümlesinde deniz ve gökyüzü kişileştirilmiştir. Tekrar: "Kırk yılı geçmişti" ifadesi, hikayenin zaman unsurunu vurgulamak için tekrar edilmiştir. Hikayede ayrıca ironi, alegori ve sembolizm gibi diğer edebi sanatlar da bulunabilir, ancak bunlar belirtilmemiştir. "Forsa" adlı hikayede kullanılan edebi sanatlar, hikayenin akıcılığını ve etkisini artırmak için kullanılmıştır.

Ernest Hemingway'in anlatım tekniği, "buzdağı teorisi" olarak adlandırılır. Hemingway'in anlatım tekniğinin temel özellikleri: Kısa cümleler: Duyguların ve eylemlerin sade bir şekilde sunulması, okuyucunun aklında kalıcı imgeler oluşturur. Dolaylı anlatım: Derin anlamlar, doğrudan ifade edilmek yerine okuyucunun algılaması gereken gizli unsurlardır. Yalın dil: Gereksiz süslemelerden kaçınarak, doğrudan ve net bir anlatım tercih edilir. Doğa kullanımı: Doğa, karakterlerin duygusal durumlarını ve iç dünyalarını anlamada bir araç olarak kullanılır. Hemingway, bu tekniği gazeteci kariyeri sırasında geliştirmiş ve yazarlık hayatı boyunca uygulamıştır.

Kırmızı Pazartesi romanı, ters kronolojik bir yapıya sahiptir çünkü yazar Gabriel García Márquez, bu anlatım şekliyle okuyucunun olayın nasıl engellenmediğini ve neden ve nasıl geliştiğini adım adım keşfetmesini sağlar. Bu yapı, aynı zamanda sonucu baştan bilinen bir olayın neden durdurulmadığını sorgulatır ve her sayfada okuyucuya farklı bir ahlaki sorumluluk yükler.

Devrik cümleler, çeşitli nedenlerle kullanılır: Edebî sanat yapmak: Devrik cümleler, edebî eserlerde vurgu ve anlatım zenginliği sağlamak için sıkça kullanılır. Yüklemi vurgulamak: Cümlede en fazla vurgulanmak istenen öğenin yükleme yakın olmasını sağlamak için devrik cümle kullanılabilir. Pratik amaçlar: Özellikle soru cümlelerinde düşündürücülük oluşturmak için tercih edilir. Konuşma dilinde akıcılık: Günlük konuşmalarda ve yazılarda daha akıcı ve dinamik bir ifade tarzı yaratmak için kullanılır. Devrik cümleler, hatalı veya bozuk cümleler değildir; sadece cümledeki kelime veya kelime gruplarının alışıldık sırasının değiştirilmesiyle oluşturulur.

"Eskici Hikayesi" için fotoğraflı bir özet oluşturmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Mekan ve Atmosfer: Dış Mekan: Eski, keresteleri dökülen, küçük pencereli bir bina veya köşeye konumlanmış eski bir işyeri seçilebilir. İç Mekan: Loş bir ambiyans, tozlu raflar ve eski eşyalar (örneğin, eski teraziler, yıpranmış sandalyeler) kullanılabilir. 2. Duygusal Etki: Nostalji ve Hüzün: Hafif dağınık ve eski eşyalar üzerinden yalnızlık ve yoksulluk duygusu işlenebilir. Samimiyet: İnsani ilişkilerin sıcaklığı, duvardaki soluk fotoğraflar veya misafir iskemleleri ile yansıtılabilir. 3. Kostüm ve Figür: Eskicinin giyimi ve aksesuarları (örneğin, fötr şapka, yün hırka, eski el arabası) döneme uygun seçilmelidir. Fotoğrafta, eskici veya bir müşteri gibi bir figür yer alabilir. 4. Açı Seçimi: Dükkan kapısı hafif aralık gösterilerek iç ve dış mekan aynı karede yakalanabilir. 5. Yasal İzinler: Fotoğraf çekilecek yer özel mülkse izin alınmalıdır. "Eskici Hikayesi"nin fotoğraflı özeti için "edebiyatvesanatakademisi.com" ve "edebiyatfatihi.net" sitelerindeki özetlerden yararlanılabilir.

Sami Paşazade Sezai, "Pandomima" adlı öyküyü, dış görünüşün yanıltıcı olduğunu ve bazı insanlar için önemsiz olan şeylerin başkaları için hayati bir önem taşıyabileceğini vurgulamak amacıyla yazmıştır. Ayrıca, toplumda duygularını dile getiremeyen insanların sesi olmak istemiştir. Yazar, bu öyküyü kaleme alırken farklı kaynaklardan esinlenmiş, kendi gözlem ve deneyimlerini de katmıştır. "Pandomima", Samipaşazade Sezai’nin 1891 yılında yayımladığı ve Küçük Şeyler ismini verdiği eserde yer alan son öyküdür.

Peyami Safa, eserlerinde çeşitli edebi teknikler kullanmıştır: Psikolojik çözümleme: Eserlerinde olaydan çok psikolojik tahlillere ve ruhsal çözülmelere yer vermiştir. İroni ve hiciv: Toplumsal kusurları ve insan çılgınlıklarını vurgulamak için bu teknikleri kullanmıştır. Sembolizm: Nesneler ve ortamları kullanarak gelenek ile modernite arasındaki mücadele gibi kavramları somutlaştırmıştır. Metafor: Metinle birden fazla düzeyde etkileşim sağlamak için metaforlar kullanmıştır. İç monolog, iç diyalog ve bilinç akışı: Karmaşık ruh durumlarını bu tekniklerle aktarmıştır. Safa, ayrıca anlatımdan gösterme ve özetleme gibi anlatım tekniklerini de kullanmıştır.

Paragrafta aktarma anlatım, yazarın herhangi bir düşünceyi veya durumu ortaya koyma biçimidir. Bazı aktarma anlatım türleri: Betimleme (Tasvir). Öyküleme. Açıklama. Tartışma. Yazar, aktaracağı duruma uygun bir anlatım biçimi seçmezse, yazısının etki gücü azalır.

Divan edebiyatında konu anlatımı şu özelliklerle karakterize edilir: Konuların Sınırlılığı: İslam mitolojisi, klasik aşk öyküleri, kadın, şarap, din ve tasavvufla ilgili konular ile bazı felsefi düşünceler en çok işlenen konulardır. Parça Bütünlüğü: Her beyit ayrı bir konuyu işler, bu nedenle şiirde konu bütünlüğü aranmaz. Soyutluk: Düşünce ve duygular gerçekte olduğundan farklı biçimde, soyut bir dille anlatılır. Sanatsal Anlatım: Ne söylendiği değil, nasıl söylendiği önemlidir; sanat yapmak amaçtır. Nazım Biçimleri: Gazel, kaside, mesnevi, rubai gibi nazım biçimleri kullanılır. Mazmunlar: Klişeleşmiş, kalıplaşmış sözler (mazmunlar) kullanılır. Dil: Arapça, Farsça ve Türkçenin birleşiminden oluşan Osmanlıca kullanılır. Kafiye: Göz için kafiye anlayışı vardır, genellikle tam ve zengin kafiye kullanılır.

Masallar genellikle beş bölümden oluşur: 1. Döşeme (Giriş). 2. Serim (Gelişme). 3. Düğüm. 4. Çözüm. 5. Dilek (Bitiş).

Kahraman bakış açısı, metinlerde yazarın, edebi eserdeki kahramanlardan biri olması durumudur. Bu bakış açısında: Anlatıcı, olayların içinde yer alır ve yaşama, görme, düşünme, duyma, bilme gibi yetenekleriyle olayları okuyucuya aktarır. Yazar, olayları bizzat yaşayan asıl kahraman olabileceği gibi, geri planda kalmış bir kahraman da olabilir. Anlatıcı, bir insanın sahip olabileceği tüm yeteneklerle olayların içinde bulunur, ancak bu yeteneklerin ötesine geçemez. Anlatıcı, olayları kendi başından geçtiği gibi anlatır ve kendine özgü dil ve anlatım özelliklerini kullanır. Kahraman bakış açısı, genellikle otobiyografik karakterlidir ve okuyucu ile daha samimi, inandırıcı bir diyalog kurar.

Sayıp dökme anlatım tekniği, genellikle kitap eleştirisi, tartışma yazıları ve günlük hayatta yapılan şikayetler gibi durumlarda kullanılır. Kitap eleştirisinde: Yazar, kitabın üslubu, karakter gelişimi ve konu işleyişi gibi unsurları detaylı bir şekilde sıralar. Tartışma yazılarında: Kişi, eleştirilerini ve fikirlerini aynı doğrultuda sunar. Günlük hayatta: Bir müşteri, bir restorandaki şikayetini yemeğin sunumu, lezzeti ve servis kalitesi gibi tüm detaylarla ifade edebilir. Ayrıca, tarih yazılarında bir olayın kronolojik olarak detaylandırılması da sayıp dökme tekniği olarak değerlendirilebilir.

Fablın beş özelliği: 1. Kahramanlar genellikle hayvanlardır. 2. Sonunda mutlaka bir ahlak dersi verilir. 3. Zaman ve yer genellikle belirsizdir. 4. Olaylar, insan başına gelebilecek herhangi bir olaydır. 5. Fabllar, manzum (şiir) veya nesir (düz yazı) biçiminde yazılabilir.