AnlatımTeknikleri

Öz anlatım örnekleri şunlardır: 1. "Roman en güzel yazı türüdür". 2. "İstanbul Boğazı’nın seyrine kimse doyamaz". 3. "Benim için en güzel deneyim doğa yürüyüşü yapmaktır". 4. "İkinci Dünya Savaşı, 1939'da başlayıp 1945'te sona erdi".

Hayır, abartı ve mecaz aynı şey değildir. Abartı, bir şeyi olduğundan daha büyük, daha küçük, daha güçlü veya daha zayıf göstererek anlatma sanatıdır. Mecaz ise, bir kelimenin gerçek anlamından bütünüyle uzaklaşarak kazandığı yeni anlamlarla yapılan edebi bir sanattır. Farklar: Abartı her zaman abartı içerirken, mecaz bazen abartı içerebilir. Abartı kelimelerde anlam kayması yapmaz, miktarı veya durumuyla ilgili olağanüstü değişiklik yapar.

İlahi (hakim) ve gözlemci bakış açısı, edebiyatta anlatım teknikleri olarak farklı özelliklere sahiptir: 1. İlahi Bakış Açısı: Bu bakış açısında anlatıcı, tüm karakterlerin düşünce ve duygularını bilen bir konumdadır. 2. Gözlemci Bakış Açısı: Anlatıcı, olayların içine girmediği, sadece dışarıdan gözlemlediği olayları aktarır.

Kitaplarda cansız varlıklar, insanlaştırma tekniği kullanılarak anlatılır. Örneğin, bir aletin insan gibi konuşması veya bir yerin insan gibi düşünmesi gibi anlatımlar yapılır.

Hikaye ve şiirde kullanılan dil, anlam ve yapı unsurlarının kullanılmasının nedenleri şunlardır: 1. Dil Unsurları: - Hikayede: Okuyucunun hikayeyi kolayca anlayabilmesi için açık, sade ve günlük dile yakın bir anlatım kullanılır. - Şiirde: Duyguları daha etkileyici aktarmak için kelimeler özel bir şekilde seçilir; mecazlar, benzetmeler ve söz sanatlarıyla anlatım güçlendirilir. 2. Anlam Unsurları: - Hikayede: Konunun anlaşılır olması için olaylar net bir şekilde anlatılır; ancak bazen okuyucuyu düşündürmek için örtülü mesajlar ve dolaylı anlatımlar da tercih edilebilir. - Şiirde: Kelimeler bazen birden fazla anlama gelecek şekilde kullanılır ve okuyucunun şiiri kendi hislerine göre yorumlaması sağlanır. 3. Yapı Unsurları: - Hikayede: Olayların belirli bir düzen içinde anlatılması gerekir; giriş, gelişme ve sonuç bölümleriyle akıcılık sağlanır. - Şiirde: Şiirin ahenkli olması için ölçü, kafiye, redif gibi kurallar kullanılır; dize ve bentler belli bir düzen içinde yazılır.

Döşeme ve dilek bölümleri, masalın beş bölümünden ikisidir. Döşeme bölümü, masalın tekerleme ile başladığı ve dinleyicinin masal dinlemeye hazırlandığı kısımdır. Dilek bölümü, masalın sonunda iyi temennilerde bulunulan kısımdır.

"Karıncanın Su İçtiği" romanında kanıtlayıcı anlatım bulunmamaktadır. Bu romanda daha çok öyküleyici anlatım ve destansı anlatım teknikleri kullanılmıştır.

Anlatımın temel ilkeleri şunlardır: Açıklık. Duruluk. Doğallık. Yalınlık. Tutarlılık. Özlülük. Akıcılık. Özgünlük.

Hikaye özetinde olması gerekenler: 1. Ana Fikir: Hikayenin merkezi mesajı. 2. Ana Karakterler: Hikayedeki önemli karakterlerin tanıtımı ve özellikleri. 3. Hikayenin Ana Hatları: Hikayenin nasıl başladığı, geliştiği ve sonuçlandığı. 4. Olayların Özeti: Hikayede neler olduğu ve önemli olaylar. 5. Anahtar Detaylar: Hikayenin önemli yerleri, zamanı ve atmosferi. 6. Kısa ve Öz Anlatım: Gereksiz detaylardan arındırılmış, ana hatları içeren cümleler. 7. Kendi Cümlelerinizle Anlatım: Kitabı kendi kelimelerinizle yeniden ifade etme. Özet, hikayenin anlaşılmasına ve yazarın mesajını kavramaya yardımcı olur.

Filmde karakter gelişimi, çeşitli yöntemlerle izleyiciye aktarılabilir: 1. Arka Plan ve Motivasyonlar: Karakterin geçmişi ve neden belirli davranışları sergilediği gösterilerek gelişimi ele alınır. 2. Karşılaşılan Zorluklar: Karakterin karşılaştığı zorluklar ve bunlarla başa çıkma şekli, onun kişisel sınırlarını zorlayarak değişmesini sağlar. 3. İlişkiler ve Etkileşimler: Karakterin diğerleriyle olan ilişkileri aracılığıyla gelişimi gösterilir; yan karakterlerle etkileşim, karakterin değişmesine veya büyümesine neden olabilir. 4. Davranış ve Tutum Değişiklikleri: Karakterin davranışlarında ve tutumlarındaki değişiklikler, gelişimin en belirgin göstergesidir. 5. Fiziksel ve Duygusal Dönüşüm: Karakterin fiziksel özellikleri ve duygusal dünyası, onun daha gerçekçi ve etkileyici olmasını sağlar.

İngilizce TV programlarını anlatmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 1. Ana Karakterleri Belirleme: Programdaki ana karakterleri bulmak ve onlar hakkında 3 önemli nokta yazmak. 2. Zaman ve Mekanı Tespit Etme: Hikayenin geçtiği zamanı (geçmiş, şimdiki zaman, gelecek) ve yeri belirlemek. 3. Konu Akışını Anlama: Programın genel hikayesini, sorununu, doruk noktasını ve çözümünü anlamak. 4. Program Tanıtımı: Programın adını, yayınlanma saatini, kanalını ve konusunu sesli ve canlı bir üslupla tanıtmak. 5. Dil ve İfadeler: Programda kullanılan günlük ifadeleri, kalıplaşmış sözleri ve farklı aksanları öğrencilere aktarmak. Ayrıca, öğrencilerin programları izlerken not almaları, tartışmalarına katılmaları ve kendi diyaloglarını oluşturmaları da öğrenme sürecini destekler.

Biyografide 3. kişi kullanılmasının nedeni, bu türün nesnel bir anlatım gerektirmesidir.

Bir şeyde başka şeye benzer yönler bulma ifadesi, "benzetme" olarak adlandırılır.

Doğrudan ve dolaylı anlatım örnekleri şu şekilde verilebilir: Doğrudan anlatım örnekleri: 1. "Rahmi dayım dün: 'Bu kitabı hiç okumadım.' dedi ve bir sessizlik oluştu". 2. "Dershanedeki edebiyat öğretmenimiz: 'Verdiğim bu testlerdeki sorular evde gidince çözmelisiniz.' dedi". 3. "Elindeki gazeteden gözlerini ayırmadan, teyzesine 'Okuyorum teyzeciğim.' diye seslendi". 4. "Cemal Süreyya: 'Güzel hayat isteyen güzel insan biriktirsin.' demiştir". 5. "Einstein, insanların önyargılarını yüzlerine vurmak için: 'Önyargıları yok etmek atomu parçalamaktan zordur.' diyerek mükemmel bir tespit yapmıştır". Dolaylı anlatım örnekleri: 1. "Rahmi dayım, bu kitabı hiç okumadığını söyledi". 2. "Yazar, yeni bir kitap hazırlığı içinde olduğunu ama daha fazla ayrıntı veremeyeceğini ima etti". 3. "Doktor, erken teşhis sayesinde tedaviye cevap verdiğini söyledi". 4. "Bernard Shaw, düşünmenin ruhun kendisiyle konuşması olduğunu söylerdi". 5. "Alınan kararlara özenle uyulması gerektiğini vurguladı".

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu romanı, kahraman anlatıcı tekniğiyle ve 1. tekil şahıs anlatımıyla yazılmıştır.

Bir hikaye, güçlü bir başlangıç ile dikkat çekici hale gelir. İşte hikayeye etkili bir şekilde başlamanın bazı yolları: 1. Anı Ortaya Atmak: Hikayenin ortasında, bir aksiyon ya da olay anıyla başlamak, okuyucunun ilgisini hemen çeker. 2. Çarpıcı İlk Cümle: İlk cümle, hikayenin tonunu ve atmosferini belirlemede kritik öneme sahiptir. 3. Karakter Tanıtımı: Baş kahramanı tanıtarak hikayeye başlamak, okuyucunun karakterle hemen bağlantı kurmasını sağlar. 4. Mekan Tanımlaması: Hikayenin geçtiği yeri ayrıntılı bir şekilde tanımlamak, atmosfer yaratmada etkili olabilir. 5. Sorun veya Çatışma: Hikayenin ana problemini ya da çatışmasını hemen tanıtarak başlamak, okuyucunun dikkatini çeker ve hikayenin nereye gideceği konusunda merak uyandırır. Bu yöntemler, hikayenin başlangıcını güçlü ve çekici kılmak için kullanılabilir.

Edebiyatta kullanılan bazı temel terimler şunlardır: 1. Şiir: Dilin ritmik ve imgeli kullanımıyla yaratılan eser. 2. Drama: Sahnelenen tiyatro eserleri. 3. Kahraman: Edebiyat eserinde ana karakter. 4. Metafor: Bir kavramı açıklamak için başka bir kavramla benzetme yapma sanatı. 5. Tema: Edebiyat eserinin temel fikri veya konusu. 6. İroni: Anlatılanın tam tersi bir anlamı ima eden söylem veya durum. 7. Sembol: Soyut bir kavramı temsil eden somut nesne veya olay. 8. Anlatıcı: Edebi eseri anlatan kişi. 9. Çatışma: Hikayenin merkezindeki çelişki veya mücadele. 10. Aliterasyon: Kelime veya hecelerin ardışık olarak tekrarlanmasıyla oluşturulan ses oyunu.

Karşıtlamalı anlatım, birbirine karşıt olan iki düşünce ya da iki hayali bir ilgi kurarak aynı dize veya cümle içinde kullanmayı içeren bir anlam sanatıdır. Bu anlatım tekniğinde, yazar yanlış olduğunu düşündüğü bir görüşü belirtir, ardından bu görüşe katılmadığını ifade eder ve kendi görüşünü çeşitli açılardan zenginleştirerek savunur.

Bakış açısı, bir metinde anlatıcının olayları ve karakterleri ele alış biçimini ifade eder. Dört temel bakış açısı türü vardır: 1. Hakim (İlahi/Tanrısal) Bakış Açısı: Anlatıcı, tüm karakterlerin düşünce ve duygularını bilir ve olayları 3. tekil kişi ağzıyla anlatır. 2. Kahraman Bakış Açısı: Anlatıcı, olayın merkezindeki karakterdir ve olayları kendi perspektifinden, kişisel deneyim ve duyguları çerçevesinde aktarır (1. tekil kişi). 3. Gözlemci (Kameraman/Müşahit) Bakış Açısı: Anlatıcı, olayları dışarıdan izliyormuş gibi aktarır, karakterlerin iç dünyasına tam olarak nüfuz edemez (1. veya 3. tekil kişi). 4. Çoğulcu Bakış Açısı: Birden fazla anlatıcı vardır ve olaydaki farklı karakterlerin bakış açıları çok yönlü bir şekilde aktarılır.

Bakış açısı, bir metinde anlatıcının olayları ve karakterleri ele alış biçimini ifade eder. Dört temel bakış açısı türü vardır: 1. Hakim (İlahi/Tanrısal) Bakış Açısı: Anlatıcı, tüm karakterlerin düşünce ve duygularını bilir ve olayları 3. tekil kişi ağzıyla anlatır. 2. Kahraman Bakış Açısı: Anlatıcı, olayın merkezindeki karakterdir ve olayları kendi perspektifinden, kişisel deneyim ve duyguları çerçevesinde aktarır (1. tekil kişi). 3. Gözlemci (Kameraman/Müşahit) Bakış Açısı: Anlatıcı, olayları dışarıdan izliyormuş gibi aktarır, karakterlerin iç dünyasına tam olarak nüfuz edemez (1. veya 3. tekil kişi). 4. Çoğulcu Bakış Açısı: Birden fazla anlatıcı vardır ve olaydaki farklı karakterlerin bakış açıları çok yönlü bir şekilde aktarılır.