Anatomi

El bileği anatomisi şu yapılardan oluşur: 1. Kemikler: El bileği, sekiz adet karpal kemik içerir ve bu kemikler iki sıra halinde dizilmiştir. 2. Eklemler: El bileği, radius ve ulna kemikleri ile karpal kemikler arasında bulunan eklemler aracılığıyla hareket eder. 3. Ligamentler: El bileğinde palmar ve dorsal ligamentler bulunur. 4. Tendonlar: El bileği, çeşitli kaslardan gelen tendonlar ile donatılmıştır. 5. Sinirler: El bileği, median, ulnar ve radial sinirler tarafından beslenir.

Parmakların bazı işlevleri: Beslenme: Yiyeceklerin tutulması ve ağza götürülmesi, çatal, bıçak ve kaşık gibi araçların kullanılması. İletişim: Yazı yazma, klavye veya mobil cihaz kullanma, jestlerle iletişim kurma. İş yapma: Özellikle el emeği gerektiren mesleklerde (marangozluk, cerrahi, müzik, resim gibi) önemli beceriler. Keşfetme: Nesnelerin hissedilmesi ve çevrenin dokunarak keşfedilmesi. Hijyen: Enfeksiyon ve hastalıklardan korunma sağlamak için parmakların temizlenmesi. Ayrıca, cinsel uyarılma amacıyla da parmaklar kullanılabilir; klitoris, vajina veya anüsün uyarılması gibi durumlarda.

Teres kası, iki farklı kastan oluşur: teres majör ve teres minör. Teres majör kası şu işlevleri yerine getirir: - Humerusun (üst kol kemiği) ekstansiyonu (geriye doğru uzatma) ve iç rotasyonu (orta dönme). - Kolun kaldırılmasına yardımcı olur. Teres minör kası ise: - Omuzu dışa doğru döndürür. - Kolların hareketine katılır. Bu kaslar, üst ekstremitenin denge ve koordinasyonunu sağlamak için birlikte çalışır.

Eksenel ve apendiküler iskelet, insan iskelet sisteminin iki ana bölümdür. Eksenel iskelet, vücudun orta eksenini oluşturan kemikleri içerir ve şu kısımlardan oluşur: - Kafatası: Beyni ve diğer önemli organları korur. - Omur sütunu (vertebral kolon): Üst üste dizilmiş 33 ayrı omurdan oluşur, vücuda destek ve esneklik sağlar. - Göğüs kafesi: Omur sütununa bağlanan ve kalp ile akciğerler gibi göğüs organlarını koruyan 12 çift kaburgadan oluşur. Apendiküler iskelet, kollar, bacaklar, pelvis ve omuz kuşağı kemiklerini içerir: - Omuz kemeri: Köprücük kemiği ve kürek kemiğinden oluşur, kolları vücuda bağlar. - Bacak kemikleri: Femur, tibia ve fibulayı içerir. - Pelvis: Üreme organlarını korur ve vücudun üst kısmının ağırlığını destekler.

Tendon, kası kemiğe ve eklemlere bağlayan fibröz bir bağ dokusudur. İşe yararları: - Hareket sağlama: Kasların ürettiği gücü kemiklere ileterek vücudun hareket etmesini sağlar. - Koruma: Eklemlerin ve kemiklerin yapısını destekleyerek koruma sağlar.

Özofageal sfinkterler, yemek borusunu (özofagus) açıp kapatan ve yiyecek ile içeceğin ağızdan mideye taşınmasını sağlayan kas bantlarıdır. İki tür özofageal sfinkter bulunur: 1. Üst Özofageal Sfinkter: Yemek borusunun üst kısmında yer alır. 2. Alt Özofageal Sfinkter (AÖS, Kardiyo-Özofageal Sfinkter): Yemek borusunun mide ile birleştiği yerde bulunur ve mide asidinin ve yiyecek içeriklerinin yemek borusuna geri akmasını önler.

Kulağın 3 ana bölümü şunlardır: 1. Dış Kulak: Kulak kepçesi ve dış kulak yolundan oluşur. 2. Orta Kulak: Kulak zarı, çekiç-örs-üzengi kemikçikleri zinciri, östaki borusu ve orta kulak boşluğundan oluşur. 3. İç Kulak: Koklea (işitme) ve yarım daire kanalları (denge) gibi yapıları içerir.

Üç ana çeşit epitel vardır: 1. Squamous Epitel (Yassı Epitel): Düz ve ince hücre tabakalarından oluşur. 2. Kübik Epitel: Kübik şeklindeki hücrelerden oluşur ve genellikle bezlerde ve böbrek tübüllerinde bulunur. 3. Silindirik Epitel: Yüksek ve ince hücrelerden oluşur, sindirim sistemi ve solunum yollarında bulunur.

Ayak anatomisi üç ana bölüme ayrılır: 1. Arka ayak. 2. Orta ayak. 3. Ön ayak.

Midenin üç ana bölümü şunlardır: fundus, korpus (mide gövdesi) ve antrum.

Tarantulanın vücudu iki ana bölümden oluşur: sefalotoraks (prosoma) ve karın (opisthosoma). İçindekiler: - Bacaklar: Tarantulanın sekiz bacağı vardır ve bu bacaklar yedi parçalıdır. - Dişler: Gözlerin altında yer alan chelicerae veya dişler, zehiri enjekte etmek için kullanılır. - İpek üretim organları: Karın arka kısmında yer alan iplik memeleri, ipek üretir. - Sindirim sistemi: Yiyecekleri parçalamak için mide ve bağırsak sistemi bulunur. Tarantulalar ayrıca, kendilerini savunmak için kullandıkları dikenli tüylere de sahiptir.

Pankreas, karın bölgesinde, midenin arkasında ve omurgaya yakın bir konumda yer alır. Ne işe yarar: Pankreasın iki ana işlevi vardır: 1. Ekzokrin fonksiyonu: Yağların, karbonhidratların ve proteinlerin sindirimi için gerekli olan enzimleri salgılar. 2. Endokrin fonksiyonu: Kan şekerini dengeleyen insülin hormonunu üretir ve kana salar.

Alveollerin temel görevleri: Havayı temizleme: Alveoller, burundan giren havayı temizleyip kılcal damarlara iletir. Gaz alışverişi: Kılcal damarlardaki karbondioksiti alıp oksijeni verir, bu süreç difüzyon yoluyla gerçekleşir. Oksijen sağlama: Kana oksijen transferini sağlar. Karbondioksit atma: Metabolik atık ürün olan karbondioksitin vücuttan atılmasını sağlar. Alveoller, yalnızca memeli canlılarda bulunur.

Akalazya radyolojik tipleri: 1. Tip I (Fusiform Akalazya). 2. Tip II (Huni Şeklinde Akalazya). 3. Tip III (Sigmoid (Mega) Akalazya). Ayrıca, yüksek çözünürlüklü manometre ile akalazya hastaları tip I (klasik), tip II (özofagal kompresyonun eşlik ettiği), tip III (spastik akalazya) olarak sınıflandırılır.

Alveoler ve bronşiyol solunum sisteminin farklı kısımlarını ifade eder: Alveoler, solunum sisteminin gaz değişiminin gerçekleştiği kısmını tanımlar. Bronşiyol, akciğerlerdeki hava yollarının bir parçasıdır. Bronşiyoller, membranöz bronşiyoller ve respiratuar bronşiyoller olarak ikiye ayrılır.

Fistül, vücuttaki iki boşluk arasında anormal bir bağlantı oluşturan bir tünel veya kanaldır. Fistül türleri arasında en yaygın olanları: - Anorektal fistül: Anüs ile dış deri arasında meydana gelir. - Enteroenterik fistül: İki bağırsak bölümü arasında oluşur. Fistül nedenleri genellikle enfeksiyon, kronik iltihaplı bağırsak hastalıkları, cerrahi müdahaleler veya travmadır. Belirtileri arasında ağrı, akıntı, tahriş ve bazen kanama bulunur. Tedavisi, fistülün tipine ve ciddiyetine bağlı olarak değişir ve çoğunlukla cerrahi müdahale gerektirir.

Odo tıpta "koku, güzel koku" anlamına gelen bir terimdir.

Büyük kan dolaşımı, kalbin sol karıncığından çıkan temiz kanın vücutta kirlendikten sonra kalbin sağ kulakçığına gelmesi sürecidir. Özeti: 1. Başlangıç: Kalbin sol karıncığında temiz ve oksijeni bol kan bulunur. 2. Aort: Temiz kan, kalpten tüm vücuda yayılan ana atardamar olan aort aracılığıyla alt ve üst organlara taşınır. 3. Kılcal Damarlar: Aorttan çıkan kan, kılcal damarlara geçerek dokulara ulaşır. 4. Karbondioksit: Kılcal damarlarda yer alan kanda oksijen düzeyi düşer ve karbondioksit miktarı artar, yani kan kirlenir. 5. Toplardamarlar: Kirli kan, vücutta meydana gelen toplardamarlar aracılığıyla kalbe geri taşınır. 6. Son: Toplardamarlarla gelen kirli kan, sağ kulakçığa ulaşır ve büyük kan dolaşımı tamamlanır.

Linea obliqua externa mandibula (dış eğik çizgi), alt çenenin (mandibula) dış yüzeyinde bulunan iki sırttan biridir. Bu çizgi, trigonum mentale'nin alt köşelerinden başlayıp ramus mandibulae'nin ön kenarına doğru uzanır.

Tıpta "LYC" kısaltması lycopene anlamına gelir.