Algler

Buz kalıbının pembe renk olmasının nedeni, içinde bulunan Chlamydomonas nivalis adlı alg türüdür.

Noctiluca scintillans, dinoflagellat olarak bilinen bir tür tek hücreli algdir.

Okyanusta güneş ışığı ve alacakaranlık bölgelerinde farklı bitkiler bulunur: Güneş Işığı Bölgesi: Bu bölgede, güneş ışığının nüfuz etmesiyle fotosentez gerçekleşebilir. Alacakaranlık Bölgesi: Güneş ışığının azalması nedeniyle bu bölgede benzersiz bitkiler bulunur.

Denizde bulunan başlıca alg türleri şunlardır: 1. Yeşil Algler (Chlorophyta): Tatlı su ve deniz ortamlarında yaygın olarak bulunurlar. 2. Kahverengi Algler (Phaeophyceae): Genellikle denizlerde yaşayan büyük ve çok hücreli organizmalardır. 3. Kırmızı Algler (Rhodophyta): Özellikle tropik bölgelerde çeşitlilik gösteren, denizlerde yaygın olarak bulunan alglerdir. 4. Mavi-Yeşil Algler (Cyanobacteria): Prokaryotik yapıya sahip olup, tatlı su ve tuzlu su ortamlarında bulunurlar. 5. Altın Algler (Chrysophyta): Tatlı su ekosistemlerinde bulunan ve altın sarısı pigmentlere sahip olan organizmalardır.

Yeşil algler, yeryüzünde ışık ve nemin olduğu her yerde bulunabilirler. Başlıca yaşam alanları: - Tatlı sular: göller, gölcükler, akarsular, bataklıklardır. - Denizler: özellikle kıyı bölgeleri ve nispeten sığ sulardır. - Nemli topraklar, ağaçlar ve kayalar üzerindedir. - Simbiyotik olarak: mantarlarla likenlerin yapısında ve ilkel hayvanların vücudunda yaşarlar.

Kırmızı alg, protista canlı grubuna aittir.

Onkolit ve onkoid terimleri, benzer ancak farklı anlamlara sahiptir. Onkolit, deniz veya tuzlu göllerin güneş ışığının erişebildiği sığ kesiminde, mavi-yeşil alglerin oluşturduğu jelatinimsi çok ince laminaların bir çekirdek çevresinde sarılmasıyla oluşan küresel bir tanedir. Onkoid ise, bir çekirdek etrafında bir veya daha fazla sayıda konsantrik halkalardan oluşan, genellikle 0.5 mm ve üzeri boya sahip küresel veya küresele benzer şekilli bir tanedir. Bu nedenle, onkolit ve onkoid aynı terim değildir.

Kırmızı algler, fikoeritrin adı verilen bir pigmentin varlığından dolayı kırmızı renktedir.

Rodolit algleri, Rhodophyta filumuna ait, kırmızı renkte deniz yosunlarıdır. Özellikleri: - Yapısı: Basit tek hücreli organizmalardan karmaşık çok hücreli organizmalara kadar değişir. - Renk: Klorofil, fikoeritrin, fikosiyanin ve diğer pigmentler sayesinde kırmızı, kırmızımsı veya morumsu renktedir. - Habitat: Kutup sularından tropiklere kadar dünyanın her yerinde, gelgit havuzlarında ve mercan resiflerinde bulunur. - Kullanım Alanları: Gıda katkı maddesi, kültür ortamı, kalsiyum kaynağı ve bazı endüstriyel ürünler (örneğin, agar agar) olarak kullanılır. Rodolit ayrıca, bu alglerin oluşturduğu, kalsiyum karbonat içeren ve mercan benzeri yapılar için kullanılan bir terimdir.

Alglerde bulunan organeller şunlardır: 1. Çekirdek: Hücrenin yönetim merkezi. 2. Kloroplast: Fotosentezden sorumlu, çift zarlı organel. 3. Ribozom: Protein sentezinden sorumlu zarsız organel. 4. Endoplazmik Retikulum (ER): Hücre içinde madde taşınmasında görev alır. 5. Golgi Aygıtı: Salgı ve paketleme yapan organel. 6. Lizozom: Hücre içi sindirim ve zararlı maddeleri parçalama işlevi görür. 7. Peroksizom: Hidrojen peroksiti su ve oksijene çevirir. Bu organeller, alglerin ökaryotik hücre yapısına sahip olmasından kaynaklanır.

Kırmızı algler, dünyanın her yerinde, kutup sularından tropiklere kadar geniş bir coğrafyada bulunur. Özellikle gelgit havuzlarında ve mercan resiflerinde yaygındır.

Diatomun özellikleri şunlardır: 1. Yapısı: Diatom, tek hücreli ve mikroskobik alglerin fosilleşmiş silisli kabuklarından oluşur. 2. Fiziksel Durum: Genellikle oda sıcaklığında gaz halinde bulunur, ancak belirli koşullar altında sıvı veya katı hale geçebilir. 3. Düşük Erime ve Kaynama Noktaları: Diatomik moleküller genellikle düşük erime ve kaynama noktalarına sahiptir. 4. Reaktivite: Molekülü oluşturan atomların kimyasal özelliklerine bağlı olarak reaktif olabilir. 5. Kullanım Alanları: Diatom, filtrasyon, tarım, gıda paketleme, kozmetik, ilaç ve inşaat gibi birçok alanda kullanılır. 6. Çevreye Etkisi: Diatomlar, fotosentez yaparak atmosferdeki karbondioksiti azaltır ve oksijeni artırır, bu da küresel iklimi etkiler.

Kırmızı algler, bitki benzeri organizmalardır ancak teknik olarak bitki değildir.

Pembe kar tanesi, doğal olarak pembe renkte olmayan karın, güneş ışığının belirli açılar altında yansımasıyla pembe görünmesi durumunu ifade eder. Ayrıca, İtalyan Alpleri'nde görülen pembe kar, algler nedeniyle oluşmuş ve buzulların daha hızlı erimesine yol açmıştır.

Agar ve karragenan arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Kaynak: Agar, Gelidium ve Gracilaria gibi kırmızı alg türlerinden türetilirken, karragenan Eucheuma ve Gigartina gibi alglerden elde edilir. 2. Gelling Özellikleri: Agar, düşük konsantrasyonlarda bile güçlü ve geri dönüşü olmayan jeller oluşturur. 3. Kullanım Alanı: Agar, mikrobiyolojide kültür ortamı olarak ve mutfakta bitkisel jelatinin yerine kullanılır. 4. Çözünürlük: Agar, 100°C'de çözünür (düşük çözünürlüğe sahip türler için 65°-80°C).

Balıklı Göl'ün kırmızı olmasının iki ana sebebi vardır: 1. Dunaliella Salina Algleri: Gölde yaşayan ve aşırı tuzcul ekosistemlerde yaşayan bir alg türü olan dunaliella salina, kırmızı renge neden olur. 2. Deprem Sonrası Çamur Rengi: Kahramanmaraş merkezli depremler sonrası Balıklı Göl'ün suyu çamur rengine bürünmüş ve bu durum da kırmızılığa yol açmıştır.

Tallophyta — bitki krallığının bir bölümü, basit bitkisel yaratıkları içerir. Bu gruba algler, likenler ve mantarlar dahil edilir. Bu bitkiler farklılaşmamış bir gövdeye sahiptir ve genellikle su ortamlarında bulunurlar.

Kırmızı ve kahverengi algler, farklı sınıflara aittir. Kırmızı algler, bilimsel adıyla Rhodophyta, ökaryotik, çok hücreli deniz algleri sınıfına girer. Kahverengi algler ise Phaeophyceae sınıfına ait, büyük, çok hücreli, ökaryotik deniz algleridir.

Biyolüminesans yapabilen algler arasında dinoflagellatlar bulunur.

Evet, kırmızı algler fotosentez yapar. Kırmızı algler, klorofil a ve fikobilinler adı verilen kırmızı pigmentler sayesinde güneş ışığını emerek fotosentez sürecini gerçekleştirirler.