Akciğer

KOAH (Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı) teşhisinde bilgisayarlı tomografi (BT) akciğer filmi çekilir. Ayrıca, PA (Posterior-Anterior) akciğer röntgeni de KOAH'ın değerlendirilmesinde kullanılabilir.

Plörezik sıvı, akciğerleri çepeçevre saran zarların arasında sıvı toplanmasıyla sonuçlanan hastalıkların genel adıdır. Bu durum, plevral efüzyon veya zatülcenp olarak da bilinir.

Kalp akciğer makinesi, kalp ve akciğerlerin işlevlerini geçici olarak üstlenerek, açık kalp ameliyatları sırasında vücudun kan dolaşımını sağlar. İşe yaradığı durumlar şunlardır: - Kanın oksijenlenmesi: Kandaki karbondioksiti uzaklaştırıp, oksijen ekleyerek kanı yeniden pompalar. - Kalp durması: Acil durumlarda kalp durduğunda, geçici yaşam desteği sağlar. - Organ nakli: Kalp nakli gibi işlemlerde, organı vücut dışında muhafaza eder. Bu makine, cerrahların kalp üzerinde kansız ve hareketsiz bir ortamda çalışmasını mümkün kılar.

Statik akciğer hacimleri, zamanla ilişkilendirilmeden yapılan solunum manevraları sırasında ölçülen akciğer hava hacimlerini ifade eder. Ana statik akciğer hacimleri şunlardır: 1. Tidal Hacim (TV): Normal bir solunum sırasında akciğerlere alınan ve verilen hava miktarı, yaklaşık 500 ml. 2. İnspiratuar Rezerv Hacmi (IRV): Normal bir solunumdan sonra derin bir nefes alındığında akciğerlere ilave olarak alınabilecek hava miktarı. 3. Ekspiratuar Rezerv Hacmi (ERV): Normal bir solunumdan sonra derin bir nefes verildiğinde akciğerlerden atılabilecek hava miktarı. 4. Rezidüel Hacim (RV): Tam bir ekspirasyondan sonra akciğerlerde kalan hava miktarı, akciğerlerin çökmesini önler ve gaz değişimini sürekli kılar.

Hampton belirtisi, akciğer grafisinde pulmoner infarkta sekonder gelişen ve geniş tabanıyla plevraya oturan bir opasite olarak tanımlanır. Bu durum, lezyonun apeksinin konveks görünümde olmasıyla karakterizedir ve genellikle alt loblarda görülür.

Açık kalp ameliyatında akciğerlerin kapatılması, cerraha kalbin iç yapısında ve çevresindeki damarlarda rahat bir çalışma alanı sağlamak için yapılır. Bu işlem, kalp-akciğer makinesi adı verilen özel bir cihaz sayesinde gerçekleştirilir.

Akciğer atardamar basıncının 25 mmHg'nin üzerinde olması tehlikeli olarak kabul edilir.

Akciğerdeki vasküler yapılar, akciğerlere kan taşıyan ve akciğerlerden atan kan damarlarını ifade eder. Bu yapılar arasında: - Pulmoner arter: Kanı kalpten akciğerlere taşır. - Bronşiyal arter: Akciğerlerin konnektif dokusu ve visseral plevrayı besler. - Pulmoner venler: Kanı akciğerlerden kalbe geri döndürür.

Lateral akciğer grafisinde şu yapılar görülebilir: 1. Akciğerler: Akciğerlerin yan profili ve içindeki hava dolu boşluklar. 2. Göğüs kafesi ve çevresindeki kemikler: Kaburgalar ve omurga. 3. Soluk borusu ve bronşlar: Solunum yollarının durumu. 4. Kalp ve kan damarları: Özellikle göğüs kafesinin ön bölümündeki yapılar. Bu görüntüleme yöntemi, akciğerlerdeki lezyonları, tümörleri, sıvı birikimlerini ve diğer göğüs hastalıklarını tespit etmek için kullanılır.

Perifissürel nodül, akciğerlerde plevra (akciğer zarı) ile temas halinde olan ve genellikle 3 cm'den küçük yuvarlak veya oval şekilli bir lezyondur. Bu tür nodüller, bilgisayarlı tomografi (BT) taraması gibi görüntüleme yöntemleriyle tespit edilir ve çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir, bunlar arasında: - Enfeksiyonlar (tüberküloz, bakteriyel pnömoni gibi); - İnflamatuvar hastalıklar (Sarkoidoz, romatizmal hastalıklar); - Kistik lezyonlar ve metastatik kanser. Perifissürel nodüllerin yönetimi, nodülün boyutuna, hastanın genel sağlık durumuna ve diğer özelliklerine bağlı olarak değişir ve gözlem, ilaç tedavisi veya cerrahi müdahale gibi yöntemleri içerebilir.

Krepitan ral, eksüda ile dolmuş kollaps halindeki akciğer alveollerine hava geçişi sebebiyle inspirasyon sonunda duyulan çıtırtı niteliğinde bir ral türüdür. Genellikle akciğer kaidesinde duyulur ve pnömoni, konjesyon veya akciğer ödemi gibi durumlarda ortaya çıkar.

Akciğerin sağda mı solda mı olduğunu anlamak için vücudun ön kısmına bakmak gerekir. Akciğerler, göğüs kafesinin sağ ve sol tarafında yer alır.

Akciğerde schwannom, genellikle iyi huylu bir tümör türü olmasına rağmen, bazı durumlarda tehlikeli olabilir. Schwannomların neden olduğu tehlikeler arasında: - Sinir hasarı: Tümör, çevresindeki sinirlere baskı yaparak ağrı veya kas kontrol kaybına yol açabilir. - Kalıcı duyu veya hareket kaybı: Tümörün konumuna ve büyüklüğüne bağlı olarak gelişebilir. - Metastaz riski: Kötü huylu schwannomlar, diğer organlara yayılarak metastaz yapabilir. - Cerrahi sonrası komplikasyonlar: Ameliyat sırasında sinir liflerine zarar verilmesi, geçici veya kalıcı işlev bozukluklarına neden olabilir. Teşhis ve tedavi için bir doktora danışmak önemlidir.

VATS (Video Yardımlı Göğüs Cerrahisi) ile aşağıdaki ameliyatlar yapılabilir: Akciğer kanseri: Erken evre akciğer kanserlerinin çıkarılması ve biyopsi alınması. Plevral hastalıklar: Plevral efüzyon (akciğer zarında sıvı birikimi) ve plevral enfeksiyonların tedavisi. Pnömotoraks: Akciğerin çökmesi durumunda tedavi amaçlı kullanılabilir. Lenf nodu biyopsisi: Göğüs boşluğundaki lenf nodlarının değerlendirilmesi. Akciğer nodülleri: Küçük akciğer nodüllerinin çıkarılması veya incelenmesi. Mediasten kitleleri: Göğüs boşluğunun ortasındaki yapıların tümör veya anormalliklerinin tedavisi. VATS, ayrıca diyafram hastalıkları, kist hidatik ve torasik outlet sendromu gibi durumlarda da uygulanabilir.

Açık akciğer ameliyatı genellikle 1,5 ile 4 saat arasında sürer.

Evet, akciğerdeki kitle PET (Pozitron Emisyon Tomografisi) taramasında çıkabilir. PET taraması, kanser şüphesi olan kitlelerin tespitinde kullanılır ve kitlelerin kanser metabolizması gösterip göstermediğini ortaya koyar. PET taraması ayrıca, biyopsi için doğru bölgenin belirlenmesinde de yardımcı olur.

Akciğerde nodül şüphesi durumunda kalp damar doktoruna değil, göğüs hastalıkları uzmanına başvurulması önerilir.

Pnömonektomi, bir akciğerin tamamının cerrahi olarak çıkarılması işlemidir.

Akciğer ve mediasten tüberkülozunun sekelleri şunlardır: 1. Skar ve Kalsifikasyon: Genellikle iyileşme sürecinde akciğer parankim alanlarında küçülme ile birlikte fibrotik bir skar ve kalsifikasyon oluşur. 2. Bronşiektazi: Bakteriler bronşların kalıcı genişlemesine neden olabilir. 3. Plevral Efüzyon: Akciğer zarları arasında sıvı birikmesi, nefes almada güçlük ve göğüs ağrısına yol açabilir. 4. Tüberkülom: Kavite bölgelerinin iyileşmesi sonucu tüberkülomlar oluşabilir ve bunlar kalsifiye olabilir. 5. Organ Tutulumuna Bağlı Belirtiler: Çomak parmak, hepatomegali, splenomegali gibi belirtiler uzun sürmüş hastalıklarda ortaya çıkabilir. Bu sekeller, hastalığın seyrine ve tedavi edilip edilmediğine bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Zatürrede akciğerlerin normale dönmesi, tedaviye yanıt olarak ve kişinin genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir. Genellikle 10 ila 14 gün arasında süren tedavi sonrası, semptomların büyük bir kısmı kaybolur ve hastalar normal günlük aktivitelerine dönebilirler. Ancak bazı durumlarda bu süre daha uzun olabilir. Zatürre şüphesi veya teşhisi durumunda, doğru tedavi için bir doktora başvurmak önemlidir.