Müstezat, Divan edebiyatında uzunlu kısalı (bir uzun, bir kısa) mısralar halinde yazılan bir nazım şeklidir. Örnek müstezat şiirleri: 1. Ahmet Haşim - "O Belde": Bu şiirde uzun ve kısa mısraların düzensiz bir şekilde sıralandığı, ahengin serbest bir şekilde sağlandığı görülür. 2. Mehmet Akif Ersoy - "Süleymaniye Kürsüsünde": Bu eserde, konunun akıcılığını ve anlatım gücünü artırmak için serbest müstezatın esnekliği kullanılmıştır. 3. İzzet Molla: "Bülbül yetişir bağrımı hûn etti figânın" dizesiyle başlayan şiiri, müstezat nazım biçimine örnektir.