Necip Fazıl Kısakürek'in "Kaldırımlar" şiiri, bireyin yalnızlık, korku ve varoluşsal sorgulama gibi duygularını işler. Şiirde anlatılan bazı temalar: Yalnızlık: Şair, ıssız bir sokakta yalnız başına yürür ve kaldırımlar dışındaki tek uyanık varlıklardır. Korku: Gece karanlığında, her sokak başını devlerin kestiği ve evlerin pencerelerinin âmâlara benzetildiği bir atmosferde korku hissedilir. Gece: Gece, bir kadına benzetilir ve ölüm arzusu ile anne karnına dönüş arasında bir ilişki kurulur. Ölüm: Şair, kaldırımlarda ölmeyi arzular; sabah, ölümle eş değerdedir. Şiir, modern bireyin çıkışsızlığını ve yalnızlığını, geleneksel temaları modern bir ruhsallıkla işleyerek anlatır.