• Buradasın

    1940-1960 arası 4 hikaye örneği nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    1940-1960 yılları arasında yazılmış dört hikaye örneği:
    1. Sabahattin Ali - "Değirmen" 5.
    2. Sait Faik Abasıyanık - "Alemdağ'da Var Bir Yılan" 4.
    3. Yaşar Kemal - "Sarı Sıcak" 35.
    4. Kemal Tahir - "Göl İnsanları" 15.
    Bu dönemde yazılan hikayelerde, Anadolu'nun köy ve kasabalarındaki sorunlar, yoksulluk, cehaletle mücadele, köyden kente göç gibi konular işlenmiştir 145. Ayrıca, bireysel konular olarak yalnızlık, memleket özlemi ve aşk acısı gibi temalar da ele alınmıştır 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. quizlet.com
        1
      2. eokultv.com
        2
      3. edebiyathocam.net
        3
      4. turkdiliveedebiyati.com
        4
      5. edebiyathocam.com.tr
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    1940-1970 yılları arasındaki hikayelerde hangi konular ele alınmıştır?

    1940-1970 yılları arasındaki hikayelerde ele alınan bazı konular: Toplumsal konular. Bireysel konular. II. Dünya Savaşı ve etkileri. Yenilikçi anlatım teknikleri. Bu dönemde hikayelerde realizm, natüralizm, toplumcu gerçekçilik ve modernizm gibi akımların etkileri görülmüştür.
    5 kaynak

    1950-1960 yılları arasında Türk hikayesinde hangi konular işlenmiştir?

    1950-1960 yılları arasında Türk hikayesinde işlenen bazı konular: Toplumsal konular: Köylülerin, işçilerin ve kenar semt halkının sorunları; 27 Mayıs 1960 askeri darbesi ve 12 Mart askeri muhtıra gibi dönemin siyasi olayları; Köyden kente göç; Almanya'ya işçi göçü ve bu göçün getirdiği sorunlar; Fırsat eşitsizliği ve işsizlik. Bireysel konular: İnsanın çevresiyle uyumsuzluğu ve toplumla çatışması; Bunalım, yalnızlık, içsel sıkıntılar ve yabancılaşma. Bu dönemde yazarlar, modernizm ve postmodernizm akımlarıyla hikayeyi teknik ve anlatım olarak geliştirmişlerdir.
    5 kaynak

    1940-1960 arası romanda hangi akımlar vardır?

    1940-1960 yılları arasında Türk romanında öne çıkan bazı akımlar şunlardır: Toplumsal Gerçekçilik: Kemal Tahir, Orhan Kemal, Yaşar Kemal, Samim Kocagöz, Fakir Baykurt gibi yazarlar köy ve köylünün sorunları, toprak kavgaları, köyden kente göç gibi konuları işlemiştir. Bireyin İç Dünyasını Esas Alan Hikayeler: Ahmet Hamdi Tanpınar, Tarık Buğra gibi yazarlar bireyin iç dünyasını, bunalım, bilinçaltı, yalnızlık ve yabancılaşma gibi temaları ele almıştır. Modernist Hikayeler: Nezihe Meriç, Yusuf Atılgan, Ferit Edgü gibi yazarlar modernist çizgide eserler vermiştir. Milli ve Dini Duyarlılıkları Yansıtan Hikayeler: Hüseyin Nihal Atsız, Mustafa Necati Sepetçioğlu, Sevinç Çokum gibi yazarlar bu temaları işlemiştir. Bu dönemde ayrıca realizm, natüralizm ve varoluşçuluk akımlarının etkileri de görülmektedir.
    5 kaynak

    1923-1940 ve 1940-1960 arası Cumhuriyet dönemi edebiyatı arasındaki farklar nelerdir?

    1923-1940 ve 1940-1960 arası Cumhuriyet dönemi edebiyatı arasındaki bazı farklar şunlardır: Sanat Anlayışı: 1923-1940 arasında "sanat toplum içindir" anlayışı hakimken, 1940-1960 arasında bireyin iç dünyasını esas alan ve modernist yaklaşımlar ön plana çıkmıştır. Konu Çeşitliliği: 1923-1940'ta milli mücadele, toplumsal sorunlar ve ahlaki bozukluklar gibi konular işlenirken, 1940-1960'ta Anadolu'ya, köy ve halkın yaşamına ağırlık verilmiştir. Hikaye Türleri: 1923-1940'ta olay hikayeleri (klasik hikaye) yaygınken, 1940-1960'ta durum hikayeleri (Çehov tarzı) öne çıkmıştır. Toplumsal Gerçekçilik: 1940-1960'ta toplumcu gerçekçi anlayışın etkisiyle sınıfsal çatışmalar, töre, geçim sıkıntısı gibi temalar işlenmiştir. Ayrıca, 1940 sonrası dönemde İkinci Dünya Savaşı'nın etkisi ile psikolojik ve sosyolojik konular da hikayelerde yer bulmuştur.
    5 kaynak

    1960 sonrasında hangi hikaye anlayışı vardır?

    1960 sonrasında Türk hikayeciliğinde çeşitli anlayışlar ön plana çıkmıştır: Bireysel duyarlılık: Varoluş, kuşak çatışması ve yalnızlık gibi bireysel konular işlenmiştir. Toplumsal gerçekçi hikayeler: Gecekondularda yaşayanlar, işçiler, memurlar, işsizlik ve köyden kente göç gibi toplumsal sorunlar ele alınmıştır. Dini ve milli duyarlılıkta yazılan hikayeler: Bu anlayışta eser veren yazarlar, önceki dönemlere kıyasla artmıştır. Ayrıca, modernizm ve postmodernizm akımlarının etkisiyle hikayelerde anlatım ve teknik açıdan gelişmeler görülmüştür. Bu dönemde öne çıkan bazı yazarlar: Leyla Erbil, Demir Özlü, Demirtaş Ceyhun, Erdal Öz, Bilge Karasu, Dursun Akçam, Orhan Duru, Necati Cumalı, Mehmet Seyda, Talip Apaydın, Sevgi Soysal, Ferit Edgü, Yusuf Atılgan, Bekir Yıldız.
    5 kaynak

    1940-1980 arası roman türleri nelerdir?

    1940-1980 yılları arasında Türk edebiyatında çeşitli roman türleri gelişmiştir. Bu dönemde öne çıkan türler şunlardır: Toplumcu Gerçekçi Romanlar: Kemal Tahir, Orhan Kemal, Yaşar Kemal gibi yazarlar, toprak kavgaları, tarımın makineleşmesi ve köyden kente göç gibi toplumsal konuları işlemiştir. Bireyin İç Dünyasını Esas Alan Romanlar: Peyami Safa, Abdülhak Şinasi Hisar, Ahmet Hamdi Tanpınar gibi yazarlar, bireyin psikolojik derinliklerini ve içsel sıkıntılarını ele almıştır. Modernist Romanlar: Yusuf Atılgan, Oğuz Atay, Ferit Edgü, Adalet Ağaoğlu gibi yazarlar, modernist anlatım teknikleri ve postmodernist anlayışla eserler vermiştir. Millî ve Dinî Duyarlılıkları Yansıtan Romanlar: Hüseyin Nihal Atsız, Mustafa Necati Sepetçioğlu, Bahaeddin Özkişi gibi yazarlar, millî ve dinî temaları işlemiştir. Bu dönemde ayrıca tarihsel romanlar, sosyal romanlar ve tezli romanlar da önemli bir yer tutmuştur.
    5 kaynak

    1940 ve 1960 yılları arasında hangi hikaye anlayışı vardır?

    1940 ve 1960 yılları arasında Türk edebiyatında çeşitli hikaye anlayışları ön plana çıkmıştır: Toplumcu-gerçekçi hikaye: Sadri Ertem, Sabahattin Ali, Kemal Tahir, Yaşar Kemal gibi yazarlar, Anadolu'daki köy ve kasabaların sorunlarını, ağa-köylü, zengin-fakir çatışmalarını işlemiştir. Bireyin iç dünyasını esas alan hikaye: Ahmet Hamdi Tanpınar, Tarık Buğra, Mustafa Kutlu gibi yazarlar, bireylerin bunalımlarını, yalnızlıklarını ve karmaşık ruh hallerini ele almıştır. Modernist hikaye: Bu anlayışta geleneksel anlatım reddedilmiş, şiirsel ve sembolik bir dil kullanılmıştır. Ayrıca, bu dönemde yazarlar, dilde sadeleşme hareketine bağlı kalarak eserlerini herkesin anlayabileceği bir dille kaleme almışlardır.
    5 kaynak