Cumhuriyet ve Meşrutiyet dönemlerinde toplum şu şekilde özetlenebilir: Meşrutiyet Dönemi (1908-1918). Eğitim, demografi, üretim ilişkileri ve kentleşme gibi alanlarda değişim gözlendi. Osmanlı toplumu Müslüman ve gayrimüslimlerden oluşuyordu. Kanun-i Esasi ile Osmanlı Devleti’nde yaşayan bütün unsurlar Osmanlı olarak ifade edildi. Savaşlar ve toprak kayıpları nedeniyle Anadolu’ya büyük göçler başladı. Cumhuriyet Dönemi (1923-). Yeni Türk toplumu fikri oluşturulurken Osmanlı’dan edinilen tecrübeler göz önünde bulunduruldu. Din-devlet, devlet-ordu ve devlet-siyaset ilişkileri yeniden düzenlendi. Batı ülkeleri örnek alınarak karma bir üretim modeli benimsendi. Toplumsal yapıda önemli değişiklikler olmasa da, Atatürk’ün önderliği halkın ekonomik açılımlar elde edebileceği beklentisini besledi. Modernleşme ile dini simgelerin çelişmediği düşüncesi toplumda yaygınlaştı.