Kanun-i Esasi (1876 Anayasası) ile halkın yönetime katılması şu yollarla sağlanmıştır: Meclis-i Mebusan: Anayasa ile iki meclisten oluşan bir parlamento kurulmuştur. Yerel Yönetimler: 1864 Vilayet Nizamnamesi ile ülke, vilayet, sancak, kaza ve köy idari birimlerine ayrılmış, il genel meclisleri ve mahalle-köy yönetimleri oluşturulmuştur. Temel Haklar: Anayasa, kişi dokunulmazlığı, vicdan özgürlüğü ve mülkiyet hakkı gibi temel hakları güvence altına almıştır. Ancak, kadınların seçme ve seçilme hakkı bu dönemde henüz tanınmamıştır.