Hukukta zamanaşımı, hukuken tanınan bir hakkın, yasanın belirlediği belirli bir süre içinde kullanılmaması durumunda, o hakkın dava yoluyla ileri sürülme kabiliyetini kaybetmesi anlamına gelir. Zamanaşımı, iki ana kategoriye ayrılır: 1. Dava zamanaşımı: Bir davanın açılması için gereken süreyi ifade eder. 2. Hak zamanaşımı: Belirli bir hakkın kullanılmaması durumunda o hakkın kaybolması demektir. Zamanaşımı, hukuk sisteminde aşağıdaki amaçlara hizmet eder: Hukuki güvenliği sağlamak: Belirsizlikleri ortadan kaldırarak bireylerin ve kurumların geleceğe yönelik plan yapmalarına olanak tanır. Kanıt zorluklarını azaltmak: Delillerin kaybolması veya tanıkların unutması gibi durumları göz önünde bulundurarak tarafların makul bir süre içinde delillerini toplamasını teşvik eder. Davalarda yığılmayı önlemek: Zamanaşımı olmasaydı, insanlar yıllar sonra bile dava açabilirlerdi, bu da mahkemelerin iş yükünü artırırdı. Atıl hakların ortadan kaldırılması: Uzun süre kullanılmayan hakların tasfiye edilmesini sağlayarak hukuk düzeninin etkinliğini artırır.