Şüphecilik, her tür bilgi savını kuşkuyla karşılayan, bunların temellerini, etkilerini ve kesinliklerini irdeleyen, ayrıca aklın kesin bir bilgi elde edemeyeceğini, hakikate erişilse dahi sürekli ve tam bir kuşku içinde kalınacağını savunan felsefi bir görüştür. Şüpheciliğin iki temel yaklaşımı vardır: 1. Değişmez tutum: Eşya ve olaylarla onlara dair bilgilerin gerçekliğinden hiçbir zaman emin olunamayacağını düşünür ve bu nedenle şüphelenmeyi değişmez bir tutum olarak benimser. 2. Yöntem olarak şüphe: Gerçeğe ulaşmak için düşünme faaliyetine bilinenlerden şüphelenerek başlanması gerektiğini savunur ve şüphelenmeyi bir yöntem olarak kullanır. Önemli şüpheci filozoflar arasında Protagoras, Pyrrhon ve Descartes bulunur.