Hikmet, Arapçadan Türkçeye geçmiş bir kelime olup, "bilgelik", "gerçek bilgi", "derin anlayış" anlamlarına gelir. Hikmet örnekleri: Ahmet Yesevi'nin şiirleri: 12. yüzyılda Orta Asya'da yazılan ve "hikmet" olarak adlandırılan şiirler, Ahmet Yesevi'nin dörtlük biçiminde ve hece ölçüsüyle düzenlenmiş şiirlerini içerir. Kur'an ve hadislerde hikmet: Genellikle bir erdem ve manevi yüksekliği simgeler. Felsefi anlamda hikmet: Evrenin yapısını, insanın varlık amacını ve hayatın anlamını sorgulayan bir düşünsel çabadır. Tasavvufta hikmet: Allah'a yakınlaşmanın ve manevi olgunlaşmanın bir göstergesidir. Hikmetin bazı özellikleri: Hem teorik bilgi hem de doğru olanı uygulama ve yaşamda en yüksek erdemi arama ile ilişkilidir. Akıl, kalp ve deneyim yoluyla edinilen derin bilgi ve anlayışın birleşimidir. İlmin nihai hedefi hikmette derinleşmektir; ilâhî sanatın "Kur'an, kâinat ve insan"da sergilediği sonsuz muammâlarını çözmektir.