Yapılandırmacı eğitim yaklaşımı, öğrencilerin bilgiyi pasif bir şekilde almak yerine, aktif olarak kendi deneyim ve etkileşimleri aracılığıyla oluşturmalarını amaçlayan bir öğrenme kuramıdır. Temel özellikleri: - Aktif öğrenme: Öğrenciler, bilgiyi araştırır, keşfeder ve yapılandırır. - Sosyal etkileşim: Öğrenme, grup çalışmaları ve tartışmalar aracılığıyla sosyal bir süreç olarak görülür. - Öz-düzenleme: Öğrenciler, kendi öğrenme süreçlerini planlama, izleme ve değerlendirme sorumluluğunu alır. - Gerçek yaşam bağlantıları: Öğrenme materyalleri ve aktiviteleri, öğrencilerin gerçek yaşamla bağlantı kurmasına olanak tanır. Önemli temsilcileri: Jean Piaget, Lev Vygotsky, Jerome Bruner ve John Dewey'dir.