• Buradasın

    Otantik ve yapılandırmacı öğrenme arasındaki fark nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Otantik ve yapılandırmacı öğrenme arasındaki temel farklar şunlardır:
    1. Otantik Öğrenme: Gerçek yaşam problemlerine odaklanır ve öğrencilerin bu problemleri çözerek öğrenmelerini sağlar 12. Bu yaklaşımda, öğrenciler aktif olarak katılır, bilgiyi oluşturur ve gerçek hayatta nerede, nasıl ve niçin kullanacaklarını öğrenirler 1.
    2. Yapılandırmacı Öğrenme: Öğrencinin bilgiyi pasif bir şekilde almak yerine, mevcut bilgi ve deneyimleriyle ilişkilendirerek aktif bir şekilde yapılandırmasını vurgular 34. Bu yaklaşımda, öğretmen rehberlik eder ve öğrencilerin kendi öğrenme süreçlerini yönetmelerine yardımcı olur 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. dergipark.org.tr
        1
      2. 9lib.net
        2
      3. acikders.ankara.edu.tr
        3
      4. researchgate.net
        4
      5. egitimerkezi.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Yapılandırmacılık ve davranışçı yaklaşım arasındaki fark nedir?

    Yapılandırmacılık ve davranışçı yaklaşım arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Öğrenme Süreci: - Yapılandırmacılık, öğrenmenin bireyin deneyimleri ve etkileşimleri aracılığıyla bilgi inşa etme süreci olduğunu savunur. - Davranışçılık, öğrenmenin dışsal uyarıcılara verilen tepkiler olduğunu ve gözlemlenebilir davranışlarla ölçülmesi gerektiğini öne sürer. 2. Zihinsel Süreçler: - Yapılandırmacılık, öğrenmeyi bireyin zihinsel süreçleriyle ilişkilendirir ve içsel bir süreç olarak görür. - Davranışçılık, içsel zihinsel süreçleri göz ardı eder ve öğrenmeyi dış etkenlere bağlar. 3. Eğitim Uygulamaları: - Yapılandırmacı yaklaşım, proje tabanlı öğrenme, problem tabanlı öğrenme ve işbirlikçi öğrenme gibi yöntemleri içerir. - Davranışçı yaklaşım, ödül ve ceza sistemleri, programlı öğrenme gibi uygulamaları yaygın olarak kullanır.
    5 kaynak

    Yapılandırmacılık ve geleneksel eğitim arasındaki fark nedir?

    Yapılandırmacılık ve geleneksel eğitim arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Bilgi Aktarımı: Geleneksel eğitimde bilgi, öğretmen tarafından hazır bir şekilde öğrencilere aktarılır ve öğrenciler bu bilgiyi ezberlemek zorundadır. 2. Öğretmen Rolü: Geleneksel eğitimde öğretmen, otoritedir ve sınıfın merkezindedir. 3. Öğrenme Ortamı: Geleneksel sınıflarda sabit sıralar ve öğretmen konuşması hakimdir. 4. Değerlendirme: Geleneksel eğitimde değerlendirme, genellikle testlerle yapılır ve öğretimden ayrı olarak gerçekleştirilir.
    5 kaynak

    Yapılandırmacılık nedir?

    Yapılandırmacılık, öğrenmenin nasıl gerçekleştiğine ilişkin bir kuramdır. Yapılandırmacılığın temel ilkeleri: - Öğrenci merkezli öğrenme: Öğrenciler, öğrenme sürecinin merkezinde yer alır ve aktif rol oynar. - Ön bilgilerin kullanımı: Yeni bilgilerin yapılandırılmasında öğrencilerin mevcut bilgileri ve deneyimleri temel alınır. - Sosyal etkileşim: Öğrenme, sosyal bir süreç olarak görülür ve grup çalışmaları ile tartışmalar yoluyla gerçekleşir. - Öz-düzenleme: Öğrenciler, kendi öğrenme süreçlerini planlama, izleme ve değerlendirme sorumluluğunu alır. Yapılandırmacılığın türleri: - Bilişsel yapılandırmacılık: Bilgi, bireyin bilişsel yapıları üzerine işlenerek yapılandırılır. - Sosyal yapılandırmacılık: Öğrenme, sosyal etkileşimlerle gerçekleşir ve kültürel çevrenin etkisi önemlidir. - Radikal yapılandırmacılık: Bilgi, bireysel deneyime dayalı olarak öznel biçimde yapılandırılır.
    5 kaynak

    Yapılandırmacı öğrenme nedir?

    Yapılandırmacı öğrenme, bireylerin bilgiyi dışarıdan doğrudan ve pasif bir şekilde almadığı, aksine önceki deneyimlerini, algılarını ve sosyal etkileşimlerini kullanarak bilgiyi aktif olarak yapılandırdığı bir öğrenme kuramıdır. Bu yaklaşıma göre öğrenme süreci, sadece dışarıdan gelen bilgi aktarımıyla değil, bireyin zihinsel olarak bu bilgiyi anlamlandırmasıyla gerçekleşir. Yapılandırmacı öğrenmenin temel ilkeleri: - Öğrenci, öğrenme sürecinin merkezinde yer alan, aktif ve anlam kurucu bir özne olarak görülür. - Öğretmen, bilgiyi doğrudan aktaran bir otorite değil, öğrenme sürecini yönlendiren bir kolaylaştırıcıdır. - Öğrenme, problem çözme, proje tabanlı ve iş birliğine dayalı etkinliklerle desteklenir. - Öğrenme süreci, bireysel farklılıklara, geçmiş deneyimlere ve öğrencinin aktif katılımına bağlıdır.
    5 kaynak

    Sunuş ve buluş yoluyla öğretim arasındaki fark nedir?

    Sunuş ve buluş yoluyla öğretim arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Bilgi Aktarımı: Sunuş yoluyla öğretimde, öğretmen bilgileri organize bir şekilde sunar ve öğrencilerin bu bilgileri anlamlı bir şekilde öğrenmesini sağlar. 2. Yaklaşım: Sunuş yoluyla öğretim, tümdengelim (genelden özele) yaklaşımını kullanır. 3. Öğrenci Aktivitesi: Sunuş yoluyla öğretimde öğrenciler pasif durumdadır.
    5 kaynak

    Etkileşime dayalı öğrenme nedir?

    Etkileşime dayalı öğrenme, öğrencilerin öğrenme sürecinde aktif olarak birbirleriyle ve öğrenme materyalleriyle etkileşimde bulundukları bir eğitim yaklaşımıdır. Bu tür öğrenmede kullanılan bazı stratejiler şunlardır: Yapboz etkinliği: Karmaşık bir konuyu daha küçük parçalara bölerek her öğrenciye bir parça atama ve daha sonra tüm parçaların bir araya getirilmesi. Düşün-Eşleş-Paylaş: Öğrencilere bir soru sorma ve yanıtları hakkında bireysel düşünmeleri, ardından bir komşuyla eşleşip fikirlerini paylaşmaları. Akran düzenlemesi: Öğrencilerin yazdıkları metinleri düzenleme ve gözden geçirme için bir ortakla paylaşmaları. Etkileşime dayalı öğrenme, öğrencilerin motivasyonunu artırır, eleştirel düşünme ve problem çözme becerilerini geliştirir ve gerçek hayattaki ekip çalışmasına hazırlar.
    5 kaynak

    Yapılandırmacı eğitim yaklaşımı nedir?

    Yapılandırmacı eğitim yaklaşımı, öğrencilerin bilgiyi pasif bir şekilde almak yerine, aktif olarak kendi deneyim ve etkileşimleri aracılığıyla oluşturmalarını amaçlayan bir öğrenme kuramıdır. Temel özellikleri: - Aktif öğrenme: Öğrenciler, bilgiyi araştırır, keşfeder ve yapılandırır. - Sosyal etkileşim: Öğrenme, grup çalışmaları ve tartışmalar aracılığıyla sosyal bir süreç olarak görülür. - Öz-düzenleme: Öğrenciler, kendi öğrenme süreçlerini planlama, izleme ve değerlendirme sorumluluğunu alır. - Gerçek yaşam bağlantıları: Öğrenme materyalleri ve aktiviteleri, öğrencilerin gerçek yaşamla bağlantı kurmasına olanak tanır. Önemli temsilcileri: Jean Piaget, Lev Vygotsky, Jerome Bruner ve John Dewey'dir.
    5 kaynak