İbn Rüşd'e göre nedensellik ilkesi, ontolojik ve epistemolojik bir temele dayanır. İbn Rüşd'ün nedensellik ilkesiyle ilgili bazı görüşleri: Tanrı ve nedensellik: Tanrı, ilk neden olarak kabul edilir ve şeyler, tanrısal sudur yoluyla neden-sonuç ilişkisiyle zorunlu olarak varlığa gelir. Nesnelerin doğası: Nesnelerin eylemlerini gerektiren bir doğaları ve özleri vardır. Mucize ve düzen: Nedensellik ilkesinin reddi, evrende mantıklı bir düzenin anlaşılmasını zorlaştırır ve bu, yaratıcı bir varlığın varlığını reddetmeye yol açabilir. Determinizm: İbn Rüşd, determinizmi reddeder; her olgunun bir nedene bağlı olduğunu, ancak aynı nedenlerin her zaman aynı sonuçları doğurmayacağını savunur.