Arthur Schopenhauer'a göre hayatın anlamsız olmasının bazı nedenleri: Kör ve irrasyonel irade: Dünya, kökeni aşkın bir alanda yatan "irade"nin eseridir ve bu irade, türü korumak ve sürdürmek amacıyla bireyleri aldatarak kendi hizmetine koşar. Sürekli arzu ve tatminsizlik: İnsanlar, ulaştıkları her tatminle birlikte yeni arzular edinirler, bu da beyhude bir çabaya ve bitmeyen bir mücadeleye yol açar. Acı ve can sıkıntısı: Hayat, sürekli bir mücadele ve hoşnutsuzluk kaynağıdır; ihtiyaçlar ve yanılsamalar kaybolduğunda hayatın boşluğu ve değersizliği ortaya çıkar. Hayal kırıklığı: Gençlikte beklentiler yüksekken, zamanla bu beklentilerin gerçekleşmediği görülür ve bu da hayata karşı bir hayal kırıklığı yaratır. Schopenhauer'a göre, bu anlamsızlıktan kurtulmak için iradeye "hayır" denmeli ve hayattan el çekilmelidir.