YöreselKelimeler

Fuşki, genellikle Karadeniz yöresine ait bir kelimedir. Lazca olarak kullanıldığında, at dışkısı anlamına gelir. Trabzon ağzında ise sivri dilli veya başkalarına laf sokan bir kişiyi tanımlamak için kullanılır.

Manisa'da kullanılan bazı yöresel kelimeler: Berenarı: "Öyle böyle değil" anlamında kullanılır. Ünlemek: Seslenmek. Dinelmek: Ayakta kalmak. Cıba: Çocuk. Hayat: Bahçe. Yalım: Galiba. Arık: Zayıf. Kumpur: Patates. Kelem: Lahana. Dambaş: Balkon. Ayrıca, Manisa ağzına ait "böğürtmek", "calgazan", "alcımak", "belgildemek" gibi ifadeler de bulunmaktadır.

Dığan, özellikle Ege Bölgesi'ne ait bir terimdir. Bazı yöreler: Değirmendere, Afyonkarahisar; Dereköy, Eşme; Yukarıdinek, Şarkikaraağaç, Isparta; İsabey, Çal, Denizli; Kuzköy, Akkuş, Ordu; Selendi, Akbisar, Manisa; Kemalpaşa, İzmir; Yassıören, Senirkent, Köprü, Şarkikaraağaç, Isparta. Ayrıca, Yalıhüyük yöresine özgü bir "dıgan balığı" da bulunmaktadır.

Peşkir, özellikle Sinop ve çevresinde kullanılan bir terimdir. Ayrıca, peşkir kelimesinin kökeni Farsça'da "piş" (ön) ve "gir" (tutulan) kelimelerinden oluştuğu için, Balkan ve Kafkas coğrafyalarında da havlu anlamında kullanıldığı bilinmektedir.

Cimbilli, Burdur iline ait bir köydür.

Mırık kelimesi, Türkçenin çeşitli yörelerinde farklı anlamlar taşır ve genellikle Anadolu'nun kırsal kesimlerinde kullanılır. Sivas yöresinde mirik köftesi olarak bilinen bir köfte türü bulunur. Malatya yöresinde babası at, anası eşek olan katır için kullanılır. Bilecik yöresinde tavşan yavrusu anlamında kullanılır. Ayrıca, mırık kelimesi cıvık çamur, bataklık gibi anlamlara da gelir.

Bitlis'e özgü bazı yöresel kelimeler: Aşıf: Çapalamak. Ayli: Gebe, hamile. Borbor: Çok kalın ses. Beroj: Güneş, güneşlenmek. Beredayi: İşe yaramaz, avare. Belengaz: Zavallı, çaresiz. Pipic: Düdük. Bump: Çeşme ve bulaktan su akan yer. Cönege: Büyük baş hayvan, tosun. Çorti: Lahana turşusu. Bu kelimeler, Bitlis'in yerel dilinde yaygın olarak kullanılan örneklerdir.

Ellam kelimesi, İç Anadolu Bölgesi'ne ait yöresel bir kelimedir. Bu kelime, özellikle Malatya, Kayseri, Sivas gibi şehirlerde yaygın olarak kullanılmaktadır. Ayrıca, "ellam" veya "ellaam" sözcüğü, Anadolu'nun bazı bölgelerinde, özellikle Çorum ilinde de yaygın olarak kullanılmaktadır.

Ellam kelimesi, İç Anadolu Bölgesi'ne ait yöresel bir kelimedir. Bu kelime, özellikle Malatya, Kayseri, Sivas gibi şehirlerde yaygın olarak kullanılmaktadır. Ayrıca, "ellam" veya "ellaam" sözcüğü, Anadolu'nun bazı bölgelerinde, özellikle Çorum ilinde de yaygın olarak kullanılmaktadır.

Kofik kelimesi, farklı anlamlara gelebilir: Yöresel bir kelime: Türkiye'de, özellikle Elazığ ve Malatya yörelerinde kullanılan bir terimdir. Başlık: Kadınların başlarına taktıkları, üstü sargılı veya altınlı bir fes türü başlıktır. Argo kullanım: Sigara izmariti anlamında da kullanılabilir. Ayrıca, "Hile Yolu" filminde bir karakterin adı olarak da yer almıştır.

Tilim kelimesi, Ege yöresine aittir.

Koçuk kelimesi, farklı bağlamlarda farklı yörelere ait olabilir: Deniz kabukları: Koçuk, deniz kabuklarının Saroz Körfezi civarında aldığı isimdir. Soyadı: Koçuk soyadı, Türkçe kökenli olup, "koç" kelimesinden türetilmiştir ve genellikle Türkiye'de yaygın olarak görülür. Yemek: Kuskus, iki farklı yörede tüketilen bir hamur işidir; Türkiye ve Afrika bölgelerinde farklı çeşitleri bulunur. Ancak "koçuk" kelimesinin kuskusla bir bağlantısı belirtilmemiştir.

Türkiye'nin farklı bölgelerine ait bazı yöresel kelimeler: Ankara: Aba (abla), badak (tek hayıtlı erkek hayvan), cımrak (kedi tırmalaması), dobalak (toprak altında yetişen bir mantar). İstanbul: Ayana (şaşkınlık, hayret ifadesi), burgaş (karşı görüş), cudam (çirkin, sevimsiz). İzmir: Andaç (okul yıllığı), bekmez (pekmez), cılk (bozuk, çürük), dalıgan (ısırgan otu). Trakya: Peşkir (havlu), kızan (çocuk), piizlenmek (kafayı çekmek). Orta Karadeniz: Sarsuk (kendinden bihaber, ne yaptığını bilmeyen), dayfalmak (sıkılmak, fenalaşmak). Konya: Gubuz (kendini beğenmiş, burnu havada). Tokat: Gelengü (fare), gelengü (fare). Bu kelimeler, farklı bölgelerde değişik anlamlar taşıyabilir.

Kofik, genellikle Elazığ, Antep ve Adana yörelerinde sevilerek tüketilen bir yemektir. Kofik kelimesi, aynı zamanda Kürtçe kökenli olup, içi boş, kurutulmuş patlıcan veya biber anlamına gelir.

"Sakarya dulum" ifadesi, Sakarya'da yaşayan ve dul olan bir kişiyi ifade edebilir. Dul, eşi ölmüş veya eşinden boşanmış kadın veya erkek anlamına gelir. Bu tür ifadeler genellikle sosyal medya platformlarında veya arkadaşlık sitelerinde karşılaşılabilir. Örneğin, TikTok'ta Sakarya'da dul bireylerle tanışmak için çeşitli ilanlar bulunmaktadır. Bu tür platformların kullanımı kişisel tercihlere bağlıdır ve dikkatli olunması önerilir.

Burul kelimesi farklı anlamlara gelebilir: Soyadı. Türk mitolojisi. Antep ağzı. Osmanlıca Türkçe sözlük. Genel kullanım.

Dadaş ve Erzurumlu aynı anlama gelir, çünkü "dadaş" kelimesi, Erzurum yöresinde yaşayan veya bu yöreye ait olan insanları ifade etmek için kullanılır. "Dadaş" kelimesi ayrıca "ağabey", "yiğit", "delikanlı" ve "arkadaş" gibi anlamlara da gelir.

"Godik" kelimesi, Erzurum ve Artvin yörelerine aittir ve "köpek yavrusu" anlamına gelir.

Gudal kelimesi, Karadeniz yöresine aittir.

Kelem kelimesi, Sivrihisar yöresine aittir.