YerelTarih

Taşbaşı ismi, farklı yerlerde farklı hikayelerle anılmaktadır. Kars'ın Arpaçay ilçesine bağlı Taşbaşı köyü: Bu yerleşim, Orta Çağ'da Gürcistan'ın sınırları içindeydi ve Osmanlılar bölgeyi 16. yüzyılın ikinci yarısında ele geçirdi. Ordu'nun Altınordu ilçesindeki Taşbaşı Kilisesi: 1853 yılında yörede yaşayan Ortodoks Hıristiyanlar tarafından inşa edilmiştir. Trabzon'daki Taşbaşı Parkı: Bu alan, Osmanlı döneminde vakıf olarak kabul edilmiş, ancak 1700'lü yıllarda bu vasfını yitirmiştir.

Teketaban'ın tarihi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Sakarya'nın Karapürçek ilçesine bağlı Teketaban mahallesi, 28 Ağustos 1993 tarihinde bu ilçeye bağlanmıştır. Daha genel olarak, tarihin "kaç yıllık" olduğu sorusu, insanlık tarihinin başlangıcına işaret eder ve bu, yazılı kayıtların başlangıcına kadar uzanır. İlk yazı sistemleri, Mezopotamya'da Sümerler tarafından yaklaşık MÖ 3500-3000 civarında geliştirilmiştir, bu da yazıyla başlayan tarihin yaklaşık 5500 yıllık bir süreç olduğunu gösterir.

Kayseri halkının "Kayserili" olarak adlandırılmasının birkaç nedeni vardır: Tarihî ve kültürel köken: Kayseri, Oğuz/Türkmen soylu insanların yaşadığı tarihi bir Türk şehridir. Zeka ve ticaret yeteneği: Kayserililer, hayatlarını idame ettirmek için ticaret yapmak zorunda kalmışlardır. Zor şartlar: Kayseri'nin kıraç toprakları ve olumsuz iklimi, insanları daha fazla düşünmeye ve yaratıcı olmaya zorlamıştır.

Eğirdir, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli idari yapılara bağlı kalmıştır: Anadolu Selçuklu Devleti döneminde Eğirdir, "Cennetabad" olarak anılmış ve Selçuklu sultanları tarafından sayfiye yeri olarak kullanılmıştır. Hamitoğulları Beyliği döneminde başkent olmuş ve bu dönemde "Felekabad" olarak adlandırılmıştır. Osmanlı İmparatorluğu döneminde, Tanzimat'tan sonra Konya Vilayeti Hamid Sancağı'na bağlı bir ilçe merkezi olmuştur. Türkiye Cumhuriyeti döneminde ise ilçe statüsünü korumuştur.

Kaleli köyünün eski ismi "Mişkan" olarak geçmektedir.

Söğütlü Çeşme'nin hikayesi şu şekilde özetlenebilir: Konumu ve Özellikleri: Söğütlü Çeşme, İstanbul'un Kadıköy ilçesinde, halen binalar arasında sıkışmış bir vaziyette bulunan, küfeki taşından yapılmış klasik üslupta bir çeşmedir. Tarihi: 16. veya 17. yüzyıla ait olduğu düşünülmektedir. Adını Alması: Çeşmenin, ayağında onun suyuyla beslenen büyük bir salkım söğüt ağacından dolayı bu adı aldığı belirtilmektedir. Eski Kullanımı: Geçmişte, surre alaylarının, doğu yönüne sefere çıkan Osmanlı ordusunun ve kervanların uğurlandığı Haydarpaşa Çayırının kıyısında yer aldığı bilinmektedir. Günümüzdeki Durumu: Kurak bir yılda çeşmenin suyu dindiği için söğüt ağacı da kurumuş, ancak daha sonra bir hayırsever tarafından çeşme yeniden yaptırılmıştır.

Kuzguncuk'un tarihi ve kültürü hakkında bilgi veren bazı kitaplar şunlardır: A'dan Z'ye Kuzguncuk Ansiklopedisi. Kuzguncuk. Anti-Greek Riots of 6-7 September 1955 and Their Effects in Istanbul’s Kuzguncuk Quarter.

Yozgat Lise Caddesi, 1950'li yıllarda yapılmıştır.

Karacabey, Osmanlı İmparatorluğu döneminde Kirmastı (Mustafakemalpaşa) ve Lipodyum (Uluabat) bölgelerine bağlıydı. 1336 yılında Osmanlıların Lipodyum Kalesi'ni almasından sonra, Kalemastarya (Kirmastı-Mustafakemalpaşa) ve Mihaliç (Karacabey) tekfurları, Orhan Gazi'ye bağlılıklarını bildirerek Osmanlı beyliği sınırlarına katıldılar.

Ersun Yanal, İzmirlidir.

Tepecik köyünün eski adı, farklı bölgelerde değişiklik göstermektedir: Rize, Fındıklı'daki Tepecik köyü: Eski adı Zebeliti'dir. Kütahya, Tavşanlı'daki Tepecik beldesi: Eski adı Peteskiri'dir, ancak bu, Zebeliti köyünün bir mahallesiydi. Giresun, Bulancak'taki Tepecik köyü: 1455 yılı kayıtlarında Yoma, 1928 yılı kayıtlarında ise Tepe Yoma olarak geçmektedir.

Çarmıklı ailesi, Artvin ve Ardahan kökenlidir. Aile, baba Eyüp Sabri Çarmıklı'nın ticaret, terzilik ve inşaat tecrübesini üç kardeşin (Nurettin, Erol ve M. Oğuz Çarmıklı) vizyonuyla birleştirerek 1966 yılında Nurol Holding'i kurmuştur.

Artvin'in adının kökeni farklı teorilere dayanmaktadır: Zerdüştlük inancı: Artvin, eski Gürcüce kaynaklarda “Artavani” olarak geçer ve bu isim, Zerdüştilik inancında "Aša" olarak bilinen tanrının adı olan "Arta"ya dayanır. Halk hikâyeleri: Bir rivayete göre, Svetibari köyünden iki kardeş olan Arutin ve Livane, Korzul Köprüsü yakınlarında eski bir kilise bulur ve köy halkı buraya yerleşerek yeni yerleşim yerine büyük kardeş Arutin'in adını yaşatmak için Artvin adını verir. Ermeni göçü: Bir başka rivayete göre, Dvin şehrinin çeşitli istilalara uğramasının ardından Ermeni nüfus göç eder ve "Yeni Dvin" anlamına gelen Ard-Dvin adını verdikleri bir yerleşim kurar. Artvin'in isminin tam olarak ne zaman kullanılmaya başlandığı bilinmemektedir.

Doğubayazıt'ın "Doğu Beyazıt" olarak adlandırılmasının nedeni, 1934 yılında ilçenin adının resmi olarak değiştirilmesidir. Cumhuriyet'in ilanından sonra mutasarrıflıklar valiliğe dönüştürülmüş ve Doğubayazıt, Iğdır ve Tuzluca ile birlikte Ağrı iline bağlanmıştır.

Turgutlu, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli idari yapılara bağlı olmuştur. Osmanlı Dönemi: Turgutlu, XVI. yüzyılın başlarında Manisa'nın Saruhan Sancağı'na bağlı bir nahiye olarak yer almaktaydı. Cumhuriyet Dönemi: 1988 yılında Ahmetli'nin bağımsız bir ilçe haline gelmesiyle, Turgutlu'ya bağlı olan Ahmetli bu ilçeden ayrılmıştır. Günümüzde Turgutlu, Manisa ilinin bir ilçesidir.

Bahşili'nin eski adı Bahşili Köyü veya Bahçeli Mahallesi olarak bilinmektedir. 1984 yılında belediye statüsünü kazanmış, 1990 yılında ise 3644 sayılı kanunla ilçe olarak Kırıkkale iline bağlanmıştır. 2019 yılında, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde (TBMM) kabul edilen bir kanunla ilçenin adı resmi olarak Bahşılı olarak değiştirilmiştir.

İntepe'nin tarihi 6000 yıl öncesine dayanmaktadır. İntepe, antik dönemde "Boğazın Alnı" anlamına gelen Orfion olarak anılmıştır. İntepe'nin ismi, 1947 yılına kadar Erenköy olarak kaydedilmiştir. 2025 yılı itibarıyla, İntepe'nin tarihi yaklaşık 6050 yıl öncesine uzanmaktadır.

Durağan halkının nereden geldiğine dair kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, ilçenin tarihçesi ve isim kökeni hakkında bazı bilgiler mevcuttur. Durağan, adını 1265 yılında Pervaneoğulları zamanında inşa edilen Durağan Kervansarayı'ndan almıştır. Tarihsel olarak Durağan, Danişmentliler, Selçuklular ve Osmanlılar gibi çeşitli devletlerin egemenliği altında kalmıştır. Durağan'ın eski ipek yolu üzerinde bulunması ve Sinop'u Anadolu'nun iç kısımlarına bağlayan yolların buradan geçmesi, ilçenin tarihsel önemini artırmıştır.

Çaltıkoru köyünün eski adı, 1840 yılı kayıtlarında Kürtçede "elmalı" anlamına gelen Sîwîne olarak geçmektedir.

Tatavla'nın eski adı olan "Tatavla"nın Kurtuluş olarak değiştirilmesinin nedeni, 1929 yılında çıkan büyük yangın sonrası semtin tamamen yok olması ve milliyetçilik politikalarıdır. Yangın sonrasında, resmi makamlar Tatavla'nın adının "Kurtuluş" olarak değiştirilmesini uygun görmüştür. Tatavla, nüfusunun büyük kısmı Rumlardan oluşan ve tarihsel olarak Rumlarla özdeşleşmiş bir semtti.