Velayet

Erkek çocuğun anneye verilmesi, 6 ile 7 yaşına kadar genel olarak kabul edilir. Ancak, her durum özeldir ve hakim, çocuğun üstün yararını gözeterek karar verir.

Velayetin çocuğa verilmesi, çocuğun bakım, sağlık, eğitim gibi önemli hususlarda karar verme yetkisinin bir ebeveyne veya vasiye bırakılması anlamına gelir. Bu durumda, velayeti alan kişi çocuğun tüm ihtiyaçlarını karşılamakla yükümlü olur.

Velayet davasında sunulan deliller çocuğun üstün yararını sağlamak amacıyla mahkemeye sunulur ve dava konusu ile mahkeme taleplerine bağlı olarak değişebilir. Bazı yaygın delil türleri: Çocuk psikolojisi ve davranışı ile ilgili raporlar. Tanık ifadeleri. Ebeveyn davranışları. Okul kayıtları ve notlar. Tıbbi kayıtlar. Sosyal hizmet raporları. İletişim kayıtları. Delil toplama süreci, avukatlar ve uzmanlar tarafından yönlendirilmeli ve hukuki prosedürlere uygun olarak yürütülmelidir.

Veliler, eğitim ücretini ödemezse şu sonuçlar ortaya çıkabilir: 1. Kayıt Silme: Özürsüz olarak aralıksız 30 gün okula devam etmeyen ve aidatını yatırmayan çocukların kaydı silinebilir. 2. Gecikme Faizi: Ücretlerin ödenmemesi durumunda gecikme faizleri uygulanabilir ve ödenmesi gereken miktar artırılabilir. 3. Hukuki İşlemler: Eğitim kurumu, borcun tahsili için hukuki yollara başvurabilir, dava açabilir veya diğer hukuki işlemler başlatabilir. Bu tür durumlarda, velilerin okul müdürlüğüyle iletişime geçerek durumu açıklamaları ve mümkünse ödeme planı talep etmeleri önerilir.

Türk Medeni Kanunu'nun 353. maddesi şu şekildedir: "Evlilik sona erince velayet kendisinde kalan eş, hâkime çocuğun malvarlığının dökümünü gösteren bir defter vermek ve bu malvarlığında veya yapılan yatırımlarda gerçekleşen önemli değişiklikleri bildirmek zorundadır".

Okullarda öğrenci velisi yerine, velinin yazılı izni ile okul yöneticilerinden biri imza atabilir.

8 yaşındaki bir çocuğun velayeti, çocuğun üstün yararı gözetilerek belirlenir. Bu belirlemede dikkate alınan bazı faktörler şunlardır: Çocuğun yaşı ve gelişim ihtiyaçları. Ebeveynlerin maddi ve manevi durumu. Ebeveynlerin çocuğa sağladığı destek ve ilgi. Çocuğun görüşü. Ebeveynin davranışları. Her çocuğun kendine has gereksinimleri dikkate alınarak yapılan bu değerlendirmelerde, çocuğun sağlıklı, güvenli ve sevgi dolu bir ortamda yetişmesi hedeflenir.

Babanın yanında kalmak için belirli bir yaş sınırı yoktur. Çocuğun velayeti, hakim tarafından çocuğun menfaati gözetilerek her olay özelinde değerlendirilir. Genel olarak: - 0-4 yaş arasındaki çocuklar anne bakımına muhtaç kabul edilir ve genellikle anneye verilir. - 6-12 yaş arasındaki okul çağındaki çocukların velayeti, hangi ebeveynin çocuklarının derslerine yardımcı olduğu ve onlarla ilgilendiği gibi kriterlere göre belirlenir. - 13 yaşından sonra çocuklar kendi fikirlerini ifade edebilirler ve eğer çocuk babayla kalmak istediğini belirtirse, bu durum mahkeme tarafından dikkate alınır.

Ortak velayetin dezavantajları şunlardır: 1. İletişim ve Koordinasyon Zorlukları: Ebeveynler arasındaki anlaşmazlıklar ve iletişim eksiklikleri, çocuğun yaşamını olumsuz etkileyebilir. 2. Farklı Ebeveynlik Tarzları: Anne ve babanın farklı disiplin anlayışlarına sahip olması, çocuk üzerinde karmaşa yaratabilir ve davranış sorunlarına yol açabilir. 3. Yer Değiştirme ve Seyahat Zorlukları: Çocuğun sık sık yer değiştirmesi, düzenli bir yaşam kurmasını zorlaştırabilir. 4. Hukuki ve Mali Zorluklar: Mali konularda anlaşmazlıklar ortaya çıkabilir ve bu da çocuğun ihtiyaçlarının karşılanmasını zorlaştırabilir. 5. Çocuğun Sesinin Duyulmaması: Ortak velayet kararları alınırken, çocukların istek ve ihtiyaçları göz ardı edilebilir.

Geçici velayet kararı, boşanma davasının sonuçlanmasına kadar geçerlidir.

Hepatit taşıyıcısı olmak, velayet almaya engel değildir.

Velayet davasında son durum, çocuğun menfaatinin korunması esasına göre belirlenir. Velayet davasında olası son durumlar: 1. Velayetin anneye verilmesi: Çocuğun menfaatinin annenin yanında daha iyi korunacağına inanıldığında bu karar verilir. 2. Velayetin babaya verilmesi: Annenin çocuğa bakamayacak durumda olması veya çocuğun menfaatini tehlikeye atacak davranışlar sergilemesi gibi durumlarda babaya velayet verilebilir. 3. Ortak velayet: Anlaşmalı boşanmalarda, çocuğun velayetinin anne ve baba tarafından birlikte üstlenilmesi kararı alınabilir. Velayet davası süreci, aile mahkemesinde görülür ve karar kesinleşmeden uygulanmaz.

Tam velayet sahibi, çocuğu şehir dışına çıkarabilir. Ancak, bu durum diğer eşin çocukla kişisel ilişki kurma haklarını ihlal etmemelidir.

Velayetin 2 yıl sonra değiştirilmesi davası her zaman açılabilir, çünkü bu dava için belirli bir süre öngörülmemiştir.

Hamile bir kadının boşanma durumunda sahip olduğu haklar şunlardır: 1. Tedbir Nafakası: Boşanma davası süresince kadının ve doğacak çocuğun geçimini sağlamak için eşten tedbir nafakası talep edilebilir. 2. İştirak Nafakası: Çocuğun velayeti anneye verilirse, çocuğun eğitim, sağlık ve genel bakım masraflarını karşılamak üzere babadan iştirak nafakası istenebilir. 3. Yoksulluk Nafakası: Boşanma kararı verildiğinde, kusuru daha ağır olan taraftan kadının yoksulluk nafakası alma hakkı vardır. 4. Velayet Hakkı: Hamile kadın, doğacak çocuğun velayetini talep edebilir; bu karar çocuğun üstün yararına göre mahkeme tarafından verilir. 5. Ortak Konutun Tahsisi: Kadın, boşanma davası sırasında ortak konutun kendisine tahsis edilmesini talep edebilir. Bu hakların detayları ve uygulanması hakkında daha fazla bilgi almak için uzman bir avukattan destek almak faydalı olacaktır.

Çocukla şahsi ilişkinin kaç gün olması gerektiği, çocuğun yaşı ve ihtiyaçları gibi çeşitli faktörlere bağlı olarak değişir. - 0-3 yaş arasındaki çocuklar için genellikle haftada bir gün 2 ila 6 saat arası şahsi ilişki belirlenir. - 3-6 yaş arasındaki çocuklar için şahsi ilişki daha uzun süreli olabilir ve yatılı olarak düzenlenebilir. - 7 yaşından büyük çocuklar için şahsi ilişki, çocuğun kendi öz bakımını yapabilmesi ve kendini ifade edebilmesi nedeniyle daha uzun süreli ve yatılı olarak ayarlanabilir. Şahsi ilişkinin süresi, mahkeme tarafından çocuğun üstün yararı gözetilerek belirlenir ve bu konuda psikologların raporları da dikkate alınır.

Türk hukukuna göre, çocuğun 6-7 yaşına kadar velayeti genellikle anneye verilir.

Çocuğun yüksek yararına uygun karar almak için yeterli bilgiye sahip olup olmadığını kontrol etme ve gerektiğinde velayet sorumluluğunu elinde bulunduranlardan ek bilgi sağlama yükümlülüğü, Türk Medeni Kanunu'nun 336. maddesinin 2. fıkrasında düzenlenmiştir.

Okula anneyle gitmek zorunlu değildir. Okula gitme zorunluluğu, 5 ile 18 yaş arasındaki her çocuk için geçerlidir ve bu, velilerin sorumluluğundadır.

Türk Medeni Kanunu (TMK) velayet hükmü, 335. maddede şu şekilde düzenlenmiştir: "Madde 335: Ergin olmayan çocuk, ana ve babasının velayeti altındadır. Yasal sebep olmadıkça velâyet ana ve babadan alınamaz. Hâkim vasi atanmasına gerek görmedikçe, kısıtlanan ergin çocuklar da ana ve babanın velayeti altında kalırlar". Bu maddeye göre: - Evlilik devam ettiği sürece velayet, anne ve baba tarafından birlikte kullanılır. - Boşanma durumunda ise velayet, çocuğun üstün yararı gözetilerek eşlerden birine verilir.