10. sınıf Türk edebiyatı dönemlerinin genel özellikleri şunlardır: İslamiyet Öncesi Türk Edebiyatı: Yabancı etkilerden uzak, ulusal bir kimlik taşır. Nazım birimi genellikle dörtlüktür, hece ölçüsü ve yarım uyak kullanılır. Mani, türkü, destan, ağıt gibi ürünler sözlü edebiyat; Göktürk Yazıtları ve Uygur Metinleri ise yazılı edebiyat örnekleridir. Batı Etkisinde Gelişen Türk Edebiyatı: Tanzimat Edebiyatı (1860-1896): "Toplum için sanat" anlayışı, sade dil kullanımı, ilk kez noktalama işareti kullanımı. Servetifünun Edebiyatı (1896-1901): Bireysel temalar, hayal-gerçek çatışması, Batı tarzına uygun eserler. Fecriati Edebiyatı (1909-1912): Kısa süreli, Servetifünun edebiyatını eleştiren bir dönem. Millî Edebiyat (1911-1923): Dilde sadeleşme, Anadolu'ya yöneliş, yurtseverlik ve toplumsal temalar. Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı (1923-...): Gerçekçi anlayış, hece ölçüsünün aruz ölçüsünün yerini alması, şiirde günlük konuşma dilinin kullanılması. Diğer Dönemler: Geçiş Dönemi (11-12. yüzyıl): Halk edebiyatı ve dinî-tasavvufi edebiyatın başlangıcı. Divan Edebiyatı: İslam kültür ve medeniyetine bağlı, soyut düşünceler ve yüksek zümre edebiyatı.