TMK

Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 688 ve 691-692 arasındaki farklar şu şekildedir: Madde 688: Paylı mülkiyet düzenlemelerini içerir. Madde 691-692: Paylı malın yönetimi ve tasarrufuyla ilgili kuralları belirler. - Madde 691: İşletme usulünün veya tarım türünün değiştirilmesi, adi kiraya veya ürün kirasına ilişkin sözleşmelerin yapılması veya feshi, toprağın ıslahı gibi önemli yönetim işleri için pay ve paydaş çoğunluğuyla karar verilmesi gerekir. - Madde 692: Paylı malın özgülendiği amacın değiştirilmesi, korumanın veya olağan şekilde kullanmanın gerekli kıldığı ölçüyü aşan yapı işlerine girişilmesi veya paylı malın tamamı üzerinde tasarruf işlemlerinin yapılması, oybirliğiyle aksi kararlaştırılmış olmadıkça, bütün paydaşların kabulüne bağlıdır. Bu maddeler arasındaki temel fark, 691. maddenin önemli yönetim işlerini, 692. maddenin ise olağanüstü yönetim işlerini ve tasarrufları düzenlemesidir. 691. madde için çoğunluk kararı yeterliyken, 692. madde için tüm paydaşların oybirliği gereklidir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) Madde 318, evlat edinme işleminin esasa ilişkin noksanlıklardan biriyle sakat kalması durumunda, Cumhuriyet savcısı veya ilgili kişilerin evlatlık ilişkisinin kaldırılmasını isteyebileceğini belirtir. Maddenin tam metni şu şekildedir: > "Evlat edinme esasa ilişkin diğer noksanlıklardan biriyle sakatsa, Cumhuriyet savcısı veya her ilgili evlatlık ilişkisinin kaldırılmasını isteyebilir. Noksanlıklar bu arada ortadan kalkmış veya sadece usule ilişkin olup ilişkinin kaldırılması evlatlığın menfaatini ağır biçimde zedeleyecek olursa, bu yola gidilemez". Madde, İsviçre Medeni Kanunu'nun 269a maddesinden alınmıştır.

Türk Medeni Kanunu (TMK) Madde 187, evlenen kadının kocasının soyadını almasını, ancak evlendirme memuruna veya daha sonra nüfus idaresine yapacağı yazılı başvuruyla kocasının soyadı önünde önceki soyadını da kullanabileceğini düzenler. Daha önce iki soyadı kullanan kadın, bu haktan sadece bir soyadı için yararlanabilir. 22.02.2023 tarihli Anayasa Mahkemesi'nin 2022/155 E., 2023/38 K. sayılı kararıyla TMK 187. maddenin birinci ve ikinci cümlelerinin iptaline karar verilmiştir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) 605. madde, mirasın reddi ile ilgili iki farklı durumu düzenler: 1. Gerçek (Fiili) Red: Yasal ve atanmış mirasçıların, mirası kayıtsız ve şartsız olarak reddetmeleridir. 2. Hükmen Red: Mirasbırakanın ölüm tarihi itibariyle borçlarını ödemekten aciz durumda olduğu açıkça belli veya resmen tespit edilmişse, mirasın reddedilmiş sayılmasıdır. Hükmen red için gereken koşullar: Mirasbırakanın birçok icra dosyasının bulunması; Karşılıksız çek kayıtları; Vergi borçları; Murisin iflas etmiş olması. Mirasın reddi, üç aylık hak düşürücü süreye tabidir ve bu süre, mirasçıların mirasın intikalini öğrenmelerinden itibaren işlemeye başlar.

Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 426/1, vesayet makamının, belirli hallerde ilgilisinin isteği üzerine veya resen temsil kayyımı atayacağını düzenler. Bu haller: 1. Ergin bir kişinin kendi işlerini yürütememesi. 2. Yasal temsilcinin menfaati ile küçüğün veya kısıtlının menfaatinin çatışması. 3. Yasal temsilcinin görevini yerine getirmesine engel olan bir durumun bulunması. Kayyım atanması, yalnızca mahkeme kararı ile mümkün olup, keyfi bir atama söz konusu olamaz.

Türk Medeni Kanunu (TMK) Madde 692, paylı mülkiyet durumunda olağanüstü yönetim işleri ve tasarrufları düzenler. Maddeye göre: Paylı malın özgülendiği amacın değiştirilmesi, korumanın veya olağan şekilde kullanmanın gerekli kıldığı ölçüyü aşan yapı işlerine girişilmesi veya paylı malın tamamı üzerinde tasarruf işlemlerinin yapılması, oybirliğiyle aksi kararlaştırılmış olmadıkça, bütün paydaşların kabulüne bağlıdır. Paylar üzerinde taşınmaz rehni veya taşınmaz yükü kurulmuşsa, paydaşlar malın tamamını benzer haklarla kayıtlayamazlar.

Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 610. maddesi, "Mirasın Kazanılması - Ret - Ret Hakkının Düşmesi" başlığını taşır. Maddenin içeriği: Yasal süre içinde mirası reddetmeyen mirasçı, mirası kayıtsız şartsız kazanmış olur. Ret süresi sona ermeden, mirasçı olarak tereke işlemlerine karışan, terekenin olağan yönetimi niteliğinde olmayan veya mirasbırakanın işlerinin yürütülmesi için gerekli olanın dışında işler yapan ya da tereke mallarını gizleyen veya kendisine maleden mirasçı, mirası reddedemez. Zamanaşımı veya hak düşümü sürelerinin dolmasına engel olmak için dava açılması ve cebri icra takibi yapılması, ret hakkını ortadan kaldırmaz.

Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 193. maddesi, eşlerin hukuki işlemlerini düzenler: "Kanunda aksine hüküm bulunmadıkça, eşlerden her biri diğeri ve üçüncü kişilerle her türlü hukuki işlemi yapabilir". Bu madde, eşlerin bireysel hukuki ehliyetlerini koruma amacı taşır ve evlilik birliği içinde bağımsız malvarlığına sahip olabilmelerine imkân tanır. TMK'nın 194. maddesi ise aile konutu üzerindeki hakları düzenler: "Eşlerden biri, diğer eşin açık rızası bulunmadıkça, aile konutu ile ilgili kira sözleşmesini feshedemez, aile konutunu devredemez veya aile konutu üzerindeki hakları sınırlayamaz". Bu düzenleme, eşlerin aile konutu ile ilgili bazı hukuki işlemlerinin diğer eşin rızasına bağlı olduğunu belirterek, eşlerin hukuki işlem özgürlüğünü "aile birliğinin" korunması amacıyla sınırlandırır.

Türk Medeni Kanunu (TMK) kapsamında aile meclisi, özel vesayet (aile vesayeti) durumunda vesayet makamının yetki, görev ve sorumluluklarının devredildiği kuruldur. Özel vesayet, vesayet altındaki kişinin menfaatinin gerektirdiği durumlarda, özellikle bir işletmenin veya ortaklığın sürdürülmesi gerektiğinde, vesayet makamının yerine geçmek üzere kurulur. Aile meclisi, en az üç kişiden oluşur ve vesayet altındaki kişinin eşi de bu meclise üye olabilir.

Türk Medeni Kanunu'na (TMK) göre iştirak nafakası, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Çocuğun erginlik kazanması şu şekillerde gerçekleşebilir: 18 yaşını doldurarak reşit olması; evlilik yoluyla ergin sayılması; mahkeme kararıyla ergin kılınması. Ayrıca, çocuğun 18 yaşını doldurmadan önce meslek veya sanat edinerek kendi geçimini sağlayabilmesi durumunda, nafaka yükümlüsü mahkemeye başvurarak nafakanın sona erdirilmesini talep edebilir. Çocuğun eğitimine devam etmesi halinde, nafaka ödemeleri genellikle okul hayatının sona erdiği 24 yaşına kadar devam edebilir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 501, "Mirasçı bırakmaksızın ölen kimsenin mirası Devlete geçer" ifadesini içerir. Maddenin gerekçesi şu şekildedir: Maddenin kenar başlığı, yürürlükteki 448. maddede "Hazine" olarak geçmektedir. "Devlet" sözcüğünün kullanılması, maddenin anlamını daha iyi ifade edeceği düşüncesiyle değiştirilmiştir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) 440. ve 432. maddeleri arasındaki temel fark, 432. maddenin koruma amacıyla özgürlüğün kısıtlanmasını, 440. maddenin ise vesayeti düzenlemesidir. TMK 432. madde, akıl hastalığı, akıl zayıflığı, alkol veya uyuşturucu madde bağımlılığı gibi sebeplerle toplum için tehlike oluşturan ergin kişilerin, kişisel korunmalarının başka şekilde sağlanamaması hâlinde, tedavi, eğitim veya ıslah amacıyla bir kuruma yerleştirilmesini veya alıkonulmasını düzenler. TMK 440. madde ise velayetin kapsamını belirler ve ana-babanın çocuğu eğitme, onun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve toplumsal gelişimini sağlama ve koruma yükümlülüklerini düzenler. Bu iki madde, bireyin korunması ve toplum güvenliğinin sağlanması amacıyla farklı hukuki mekanizmaları ele alır.

Evet, Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 166. maddesi değişmiştir. 14.11.2024 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan değişiklikle, TMK'nın 166/4 maddesi şu şekilde düzenlenmiştir: > "Boşanma sebeplerinden herhangi biriyle açılmış bulunan davanın reddine karar verilmesi ve bu kararın kesinleştiği tarihten başlayarak bir yıl geçmesi hâlinde, her ne sebeple olursa olsun ortak hayat yeniden kurulamamışsa evlilik birliği temelden sarsılmış sayılır ve eşlerden birinin istemi üzerine boşanmaya karar verilir." Bu değişikliğin kaynağı, Anayasa Mahkemesi'nin 22.02.2024 tarihli, 2023/116 E. ve 2024/56 K. sayılı kararı olup, bu kararla TMK m. 166/4 hükmünün iptaline karar verilmiştir.

Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 174. ve 161. maddeleri arasındaki temel fark, 174. maddenin boşanmaya bağlı maddi ve manevi tazminatla, 161. maddenin ise zina nedeniyle boşanma davasıyla ilgili olmasıdır. Madde 174: Mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen kusursuz veya daha az kusurlu taraf, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebilir. Madde 161: Eşlerden biri zina ederse, diğer eş boşanma davası açabilir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) kapsamında saklı pay, miras bırakanın belirli kişilerin yasal miras paylarının bir bölümüne dokunamayacağı, kanunen korunan asgari miras hakkını ifade eder. Saklı pay oranları: Altsoy (çocuklar, torunlar) için yasal miras payının yarısıdır. Anne ve baba için yasal miras payının dörtte biridir. Sağ kalan eş için, altsoy veya ana-baba zümresiyle birlikte mirasçı olması hâlinde yasal miras payının tamamı, diğer hâllerde yasal miras payının dörtte üçüdür. Saklı paylı mirasçılar: Miras bırakanın altsoyu; Miras bırakanın anne-babası; Miras bırakanın eşi. Kardeşler, saklı paylı mirasçı değildir.

Evet, Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 166/4. maddesi iptal edilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 22.02.2024 tarihli, 2023/116 E. ve 2024/56 K. sayılı kararı ile iptal edilen madde, "Boşanma sebeplerinden herhangi biriyle açılmış bulunan davanın reddine karar verilmesi ve bu kararın kesinleştiği tarihten başlayarak üç yıl geçmesi hâlinde, her ne sebeple olursa olsun ortak hayat yeniden kurulamamışsa evlilik birliği temelden sarsılmış sayılır ve eşlerden birinin istemi üzerine boşanmaya karar verilir." hükmünü içeriyordu. İptal kararı, Resmi Gazete'de yayımlanmasından başlayarak dokuz ay sonra yürürlüğe girecektir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 463, vesayet altındaki bireylerin gerçekleştirebileceği bazı işlemler için vesayet makamının izninden sonra denetim makamının da onayının gerektiğini düzenler. Bu işlemler şunlardır: vesayet altındaki kişinin evlat edinmesi veya evlat edinilmesi; vesayet altındaki kişinin vatandaşlığa girmesi veya çıkması; bir işletmenin devralınması veya tasfiyesi, kişisel sorumluluğu gerektiren bir ortaklığa girilmesi veya önemli bir sermaye ile bir şirkete ortak olunması; ömür boyu aylık veya gelir bağlama veya ölünceye kadar bakma sözleşmeleri yapılması; mirasın kabulü, reddi veya miras sözleşmesi yapılması; küçüğün ergin kılınması; vesayet altındaki kişi ile vasi arasında sözleşme yapılması.

Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 2. ve 3. maddeleri şu konuları düzenler: TMK 2. madde: Dürüstlük kuralı. Hakkın kötüye kullanılması yasağı. TMK 3. madde: İyiniyet.

Türk Medeni Kanunu (TMK) Madde 215, eşlerden birinin açık veya örtülü olarak mallarının yönetimini diğer eşe bırakması halinde, aksi kararlaştırılmadıkça vekalet hükümlerinin uygulanacağını belirtir. Bu maddeye göre: Yönetimin diğer eşe bırakılması için mal rejimi sözleşmesi yapılması şart değildir; iş veya şirket sözleşmesi gibi durumlarda da bu hüküm geçerlidir. Eş, mallarının yönetimini açıkça veya ses çıkarmayarak (örtülü) bırakabilir. Aksi belirtilmediği sürece, bu durumda eşler arasında vekalet ilişkisi doğar.

TMK 701, Türk Medeni Kanunu'nun 701. maddesini ifade eder. Elbirliği mülkiyetinin özellikleri: Ortakların payları belirli değildir. Yönetim ve tasarruf işlemleri oybirliği ile yapılır. Ortaklar, mülkiyetten kaynaklanan borçlardan müteselsilen sorumludur. Elbirliği mülkiyeti, kanun veya kanunda öngörülen sözleşmeler uyarınca oluşan topluluk nedeniyle bir mala birlikte malik olma durumudur.