Tevfik Fikret'in "Doksan Beşe Doğru" şiiri, 1912'de İttihat ve Terakki'nin Meclis'i kapatması üzerine, umutların boşa çıktığını ve hiçbir şeyin değişmediğini anlatır. Şiirde, yeminlerin çiğnendiği, milletin umutlarının söndürüldüğü ve yasaların ayaklar altına alındığı eleştirilir. Şiirde geçen "açgözlü taç" ve "uğursuz baykuş" ifadeleriyle II. Abdülhamid kastedilir. "Doksan Beşe Doğru" ifadesinin, şiirin adında geçen 95 ile kastedilen Hicri 1295'ten geldiği, II. Abdülhamid'in Meclis-i Mebusan'ı kapattığı tarih olduğu belirtilir.