SuCanlıları

Tatlı su yengeçleri, önüne ne gelirse yiyen bir türdür. Tatlı su yengeçlerinin beslenebileceği bazı yiyecekler: evcil hayvan dükkanlarında satılan kapsül yemler; çeşitli sebzeler; beyaz et; solucanlar; deniz kabukluları; mantarlar ve bakteriler; ölü ve canlı balıklar, midyeler, salyangozlar, karidesler. Kırmızı et, tatlı su yengeçleri için tavsiye edilmez.

İnci çıkarabilen midye türleri: İstiridyeler (Ostreidae ailesi). Tatlı su midyeleri (Unionidae ailesi). Deniz midyeleri. İnci oluşumu için belirli türdeki midyeler daha yatkındır. Her midyeden inci çıkmaz; bu durum, midyenin genetik sağlığı, su sıcaklığı ve besin yoğunluğu gibi faktörlere bağlıdır.

En büyük su dinozoru olarak birkaç aday bulunmaktadır: Spinosaurus: Uzunluğu 16-19 metre arasında değişmektedir. Shastasaurus: 19,8 metreye kadar ulaşabilir. Mosasaurus: 15,2 metre uzunluğundadır. Tylosaurus: 15,2 metre uzunluğundadır. Bu dinozorlar, tarih boyunca yaşamış en büyük su canlılarından bazılarıdır.

İnci kefali, endemik bir balık türü olması ve Van Gölü Havzası'nın biyolojik çeşitliliğine katkıda bulunması nedeniyle önemlidir. İnci kefalinin önemli olmasının bazı nedenleri: Üreme göçü: Nisan'dan Temmuz'a kadar büyük sürüler halinde akarsulara göç eder, bu göç sırasında görsel şölen oluşturur. Ekonomik değer: Göl çevresinde yaklaşık 15 bin insanın geçim kaynağını oluşturur. Besin kaynağı: Fitoplankton ve zooplanktonlarla beslenir, bu da gölün ekosisteminin dengesini korur. Kültürel etkinlik: Üreme göçü döneminde "Uluslararası İnci Kefali Göçü Kültür ve Sanat Festivali" düzenlenir.

Tatlı suda yaşayan bazı canlılar şunlardır: Balıklar: Daphnia, somon, sudak, turna balığı, alabalık, bıyıklı balık, somon (somon), plati. Diğer hayvanlar: Kurbağa, kaz, ördek, kunduz, kerevit, salyangoz, sülük, su piresi (Daphnia), rotifera, hidra, amip. Yengeçler: Bazı yengeç türleri tatlı suda yaşayabilir. Kuşlar: Karabatak, pelikan. Tatlı suda yaşayabilen deniz canlılarına örnek olarak ise argus, mono, puffer, velifera verilebilir.

Axolotl'un evde nerede durması gerektiği ile ilgili bilgi bulunamadı. Ancak, axolotl'un yaşam alanı ile ilgili bazı bilgiler şu şekildedir: Axolotl'un akvaryumu için en az 40 ila 50 litre kapasitesine sahip bir tank hazırlanmalıdır. Akvaryumda düşük akıntılı bir filtre kullanmak en doğrusudur. Akvaryumda saklanabilecekleri küçük mağaralar, yumuşak bitkiler ve doğal görünümlü aksesuarlar bulundurulmalıdır. Axolotllar yalnızca kendi türleriyle birlikte beslenmelidir. Ayrıca, axolotl bakımı dikkat ve özen gerektiren bir süreç olduğundan, bir uzmana danışılması önerilir.

Su örümcekleri, tatlı su gölleri, nehirler, bataklıklar ve sulak alanlar gibi çeşitli su ekosistemlerinde yaşarlar. Özellikle Kuzey Asya, Orta Avrupa, Sibirya ve İngiltere'deki göletlerde, akarsularda ve sığ göllerde bulunabilirler.

Flamingoların beslenmesi temel olarak su kenarında yaşayan organizmalardan oluşur. Beslenme teknikleri şu şekildedir: 1. Flamingo, kafasını suya daldırarak besinlerine ulaşır. 2. Gagasını suda sallayarak küçük organizmaları yakalar. 3. Gagasının şekli ve yapısı sayesinde, besinleri daha kolay hedef alır. Sindirim süreci ise şu adımlarla gerçekleşir: 1. Flamingo, gagasıyla aldığı su ve çamuru ön gagasından içeri çeker. 2. Dilindeki ve gagasındaki kıl benzeri yapılar (lamella) filtre görevi görür ve küçük su canlılarını ağızda tutar. 3. Kalan besin, flamingonun midesine gider ve burada sindirilir.

Protula kurtları, sudaki planktonları ve bazı organik maddeleri süzerek beslenirler.

Pörtlek gözlü balıklar, yani teleskop balıkları, hem et hem de ot ile beslenirler. Yem seçenekleri arasında şunlar bulunur: - Hazır kaliteli pul, granül ve tablet yemler. - Ara ara verilebilecek dondurulmuş ve canlı yemler: su piresi, kan kurdu, tuzlu su karidesi ve solucanlar. Ayrıca, sindirim sistemini rahatlatmak için kabak, salatalık, bezelye gibi bitkiler de verilebilir.

Akuakültür, hayvansal ve bitkisel su canlılarının insan faktörü dahilinde kontrollü veya yarı kontrollü olarak gıda, stokların takviyesi, süs, hobi ve bilimsel araştırmalar için yetiştirilmesi olarak adlandırılabilir. Tüm dünyada gerçekleştirilebilecek bir faaliyet olan su ürünleri yetiştiriciliği, denizler, nehirler ve göller veya yapay su ortamları gibi farklı doğal ortamlarda kontrollü koşullar altında tatlı su ve tuzlu su popülasyonlarının yetiştirilmesini içerir. Akuakültürün bazı alt dalları şunlardır: Akuaponik. Vallikültür. Akuakültür, dünya nüfusunun artması ve doğal balık stokları üzerindeki avcılık baskıları nedeniyle önem kazanmıştır.

Taş Sinekleri (Plecoptera), hızlı akan nehirlerin ve dağların sularında yaşar. Beslenme alışkanlıkları türüne göre değişir: - Larvalar, yosun, enkaz ve bitki materyali ile beslenir. - Yetişkinler, genellikle su bitkileri ve çürüyen organik maddelerle beslenir. Ayrıca, taş sinekleri su kalitesinin önemli biyoindikatörleridir ve suyun temizliğini kontrol etmek için kullanılırlar.

Göl ekosistemlerinde yaklaşık 5.000-6.000 hayvan türü yaşadığı tahmin edilmektedir.