Sözdizimi

Hayır, "ondan sonra" ve "bundan sonra" aynı değildir. "Ondan sonra", bir olayın ardından gelen durumu ifade eder ve genellikle sıralı olayları anlatmak için kullanılır. "Bundan sonra" ise, şimdiki zamandan sonra, gelecekte olacakları belirtir. Her iki ifade de birçok bağlamda kullanılabilir ve zaman zaman birbirlerinin yerine geçebilirler.

Almanca'da "haben" ve "sein" fiillerini ayırt etmek için şu özellikler kullanılabilir: Temel anlamları: "Haben", sahip olmak anlamına gelir ve genellikle mülkiyet veya bir durumun mevcut olmasıyla ilgilidir. "Sein", olmak anlamına gelir ve varlık, durum veya konum bildirir. Yardımcı fiil olarak kullanımları: "Haben", çoğu durumda geçmiş zaman (Perfekt) oluşturulurken yardımcı fiil olarak kullanılır. "Sein", hareket bildiren, durum veya konum değişikliği ifade eden fiillerle kullanılır. Cümle yapısı: Her iki fiil de Almanca cümle yapısında önemli bir role sahiptir ve sık sık kullanılırlar. "Haben" ve "sein" fiillerinin kullanımı, ifade edilmek istenen anlama ve eylemin türüne bağlıdır.

Tamlayan ve tamlanan uyumsuzluğu, isim ve sıfat tamlamalarında görülen bir anlatım bozukluğudur. Başlıca tamlayan-tamlanan uyumsuzluğu türleri: Aynı tamlanana bağlanma: Sıfat ve isim tamlamalarının aynı tamlanana bağlanması anlatım bozukluğuna neden olur. Tamlayan veya tamlayan eki eksikliği: Cümlede tamlayanın veya tamlayan ekinin eksik olması, anlatımın bozulmasına yol açar. Tamlanan eksikliği: Tamlananlar ortak olmadığı hâlde, ortakmış gibi kullanmak anlatım bozukluğuna yol açar.

İngilizce'de özne ve nesneyi ayırt etmek için şu kurallara dikkat edilebilir: Özne (Subject). Nesne (Object). Soru cümlelerinde ve yan cümlelerde özne ve yüklemin yerleri değişebilir.

Yabancılara Türkçe bilip bilmediğini sormak için "Türkçe biliyor musun?" veya "Türkçe konuşabiliyor musun?" ifadeleri kullanılabilir. Ayrıca, "Yabancılara Türkçe öğretiyorum" ifadesi, kişinin yabancılara Türkçe bildiğini ve bu konuda eğitim verdiğini belirtmek için kullanılabilir.

Sıralı cümlelerde öge ortaklığını bulmak için şu adımlar izlenebilir: 1. Cümlelerin öğelerini ayrı ayrı belirlemek. 2. Aynı kelimelerin farklı cümlelerde ortak olup olmadığını kontrol etmek. Öge ortaklığı olan cümleler bağımlı sıralı cümle, öge ortaklığı bulunmayan cümleler ise bağımsız sıralı cümle olarak adlandırılır. Bazı öge ortaklığı örnekleri: Özne ortaklığı: "Çocuklar bahçede oynuyor, neşeyle koşuşturuyor, kahkahaları etrafa yayılıyordu" cümlesinde "çocuklar". Nesne ortaklığı: "Kitabı elime aldım, sayfalarını çevirdim, satırlarını okumaya başladım" cümlesinde "kitap". Tümleç ortaklığı: "Markete gittim, meyve aldım, eve döndüm" cümlesinde "market". Öge ortaklığı örnekleri de şu sitelerde bulunabilir: turkedebiyati.org; haberturk.com; cokbilgi.com.

Elif-lam takısı, Arapçada isimleri belirli (marife) yapmak için kullanılır. Kullanım kuralları: Harflerin baş harfine göre: "ا ب ج ح خ ع غ ف ق ك م و ه ى" harflerinden biriyle başlayan kelimelerin başına elif-lam takısı gelirse, lam harfi cezimli olarak okunur. "أَبْغِ حَجَّكَ وَخَفْ عَقِيمَهُ" cümlesindeki gibi ( ء ب ج ح خ ع غ ف ق ك م و هـ ى) 15 harften biri geldiğinde, lam harfi yazılır ancak okunmaz; sonraki harf şeddeli okunur. Elif-lam takısı, Türkçede belirlilik özel eklerle teşkil edilen bir kategori teşkil etmez.

"I'm not" ve "I am not" arasındaki temel fark, kullanım tarzlarıdır: "I'm not", günlük konuşmalarda sıkça kullanılan bir kasılmadır. "I am not" ise daha resmi bir ifade olarak kabul edilir. Her iki ifade de aynı anlamı taşır.

Almancada "Adın ne?" sorusuna verilebilecek bazı cevaplar: Ich heiße [isim]. Mein Name ist [isim]. Ich bin [isim]. Daha resmi bir ortamda cevap verirken "Mein Name ist [soyadınız]" şeklinde soyadınızı kullanmanız önerilir. Örnek bir diyalog: - Hallo! Wie heißt du? (Merhaba! Adın ne?). - Hallo! Ich heiße Anna. Und du? (Merhaba! Benim adım Anna. Ya sen?). - Ich heiße Ahmet Kaya. Freut mich! (Benim adım Ahmet Kaya. Memnun oldum!).

Prepositional phrase (edat tümleci) kullanımı şu şekilde özetlenebilir: Edat ve nesne tespiti. Anlam belirleme. Cümle içinde kullanım. Örnekler. "Jason is from New York" cümlesinde "from New York" prepositional phrase'dir. "My cat loves to jump on the counter" cümlesinde "on the counter" prepositional phrase'dir ve fiille birlikte kullanılarak iki isim arasındaki ilişkiyi tanımlar. "Susan complained about last week’s exam" cümlesinde "about" edatı, "last week’s exam" nesnesine bağlanarak prepositional phrase oluşturur. Prepositional phrase kullanımında yapılan yaygın hatalar arasında yanlış edat seçimi, edattan sonra gelen kelimelerde hata ve kullanılması gereken edatların gözden kaçırılması yer alır.

İngilizcede izin istemek için kullanılabilecek bazı yapılar: "Can": Günlük konuşmalarda sıkça kullanılır. "Could": "Can" kelimesine göre daha kibar bir kullanımdır. "May": Resmi ve saygılı bir izin isteme şeklidir. Ayrıca, "Would it be okay / alright / acceptable if..." kalıbı da kibar bir izin isteme yöntemidir. "Do / Would you mind if..." ifadesi de izin istemek için kullanılabilir.

"I love my mother" ve "I love my mother very much" arasındaki fark, ifadelerin yoğunluk ve vurgu açısından farklı olmasıdır. - "I love my mother" ifadesi, annenin sevildiğini genel olarak belirtir. - "I love my mother very much" ifadesi ise bu sevgiyi daha yoğun ve belirgin bir şekilde vurgular, yani annenin çok sevildiğini belirtir. Bu nedenle, ikinci ifade ilkine göre daha duygusal bir vurgu ekler.

Virgül, özneden sonra değil, yüklemden sonra konur. Virgülün kullanım alanlarından bazıları şunlardır: Özneyi belirtmek için. Ara sözleri ve ara cümleleri ayırmak için. Özne ile yüklem arasına virgül koymak, bu bağı bozarak cümlede gereksiz bir duraksama yaratır ve anlam kaymasına neden olur.

TYT'de cümlede özne ve yüklem bulmak için şu adımlar izlenebilir: 1. Önce yüklem bulunur. 2. Özne, yükleme sorulan “kim, ne” soruları ile bulunur. Örnek: "Çocuklar bahçede neşeyle koşuyor" cümlesinde "koşan kim?" sorusu ile "çocuklar" öznesi bulunur. "Bugün hava çok güzeldi" cümlesinde "güzel olan ne?" sorusu ile "hava" sözcüğü özne görevindedir. Özne, üç grupta incelenir: Gerçek (açık) özne: Yüklemin bildirdiği yargıyı gerçekleştiren varlığın cümlede açıkça ifade edildiği öznedir. Gizli özne: Cümlede bir sözcük olarak bulunmayan, yüklemin çekiminden anlaşılan öznelerdir. Sözde özne: Eylemin kim tarafından yapıldığı belli olmayan cümlelerde işten etkilenen unsurdur. Cümlenin öğeleri bulunurken özne ve nesneyi karıştırmamak için önce yüklemi, sonra özneyi, daha sonra da nesneyi bulmak gerekir.

"I will send you a mail" ifadesi yanlış değildir. Bu, İngilizce'de gelecek zaman (future tense) olarak kullanılan "will + infinitive" yapısına bir örnektir. Örnekler: - I will play football this afternoon. - I will be 50 next year. Bu tür ifadeler, gelecekteki kesin olayları veya inançları ifade etmek için kullanılır.

Harf-i cer bulmak için şu adımlar izlenebilir: 1. Kelimenin yapısını analiz etmek: Harf-i cerler, isimlerin önüne gelerek bu isimlerin sonunu kesra yaparlar. 2. Anlamı belirlemek: Harf-i cerlerin bazı anlamları şunlardır: Bâ (اَلْبَاءُ): "ile" anlamında olup, ilsâk (bağlamak, bitiştirmek) için kullanılır. Min (مِنْ): "den-dan" anlamında olup, ibtida (başlangıç) için kullanılır. İlâ (إِلَى): "e-a" anlamında olup, intiha (bitiş) için kullanılır. An (عَنْ): "den-dan" anlamında olup, mücaveze (uzaklaşma) için kullanılır. Alâ (عَلَى): "üzerinde-üzerine" anlamında olup, istila için kullanılır. Lâm (لِ): "için" anlamında olup, istikak (hak etme) ve mülkiyet (sâhib olma) için kullanılır. 3. Cümlede kullanımı incelemek: Harf-i cerler, cümlenin oluşumunu sağlayan temel unsurlardan biridir ve anlamı olan kelimelerle birlikte kullanılarak anlam kazanırlar. Klasik Arapça metinlerinde yirmiden fazla harf-i cer kullanılırken, modern Arapça’da bu sayı 12’ye kadar düşmektedir.

İngilizce'de özne ve fiili bulmak için cümlenin yapısını analiz etmek gerekir. Temel İngilizce cümle yapısı "özne + fiil + nesne" şeklindedir. Özne (Subject), cümlenin kim veya ne hakkında olduğunu belirtir. Fiil (Verb), eylemin veya durumun ne olduğunu ifade eder. İngilizce'de özne ve fiil arasında uyum sağlamak önemlidir; özne tekilse, fiil de tekil formda olmalıdır; özne çoğulsa, fiil de çoğul formda olmalıdır. Örnek: "He runs every morning" (O her sabah koşar) cümlesinde "he" özne, "runs" fiildir. İngilizce cümle yapısını öğrenmek için çeşitli dilbilgisi kaynakları ve yapay zeka destekli uygulamalar kullanılabilir.

"By far" ifadesinden sonra genellikle sıfat veya zarf gelir. Bu ifade, bir şeyin başka bir şeyden çok daha iyi, daha kötü, daha büyük, daha küçük veya daha önemli olduğunu vurgulamak için kullanılır. Örnek cümleler: "The new iPhone is by far the most expensive phone on the market" (Yeni iPhone, piyasadaki açık ara en pahalı telefon). "Jane is by far the most talented singer in the competition" (Jane, yarışmadaki açık ara en yetenekli şarkıcı). Ayrıca, "by far" ifadesi "the best" veya "the most" ile birlikte kullanıldığında, "en iyi" veya "en çok" anlamlarını taşır.

E durumu, Türkçe dilbilgisinde yönelme hali olarak adlandırılır ve isimlere getirilen "-e, -a" ekleriyle oluşturulur. E-duruşma ise, avukatların mahkeme salonuna gitmeden duruşmaya katılmalarını sağlayan bir sistemdir. E-fatura durum kodları ise, elektronik faturaların düzenleme ve iletim süreçlerindeki durumlarını izlemek için kullanılır.

Belirtisiz nesne, herhangi bir hâl eki almaz ve yalın hâlde bulunur. Örneğin: "Yolda eşime çiçek aldım" cümlesindeki "çiçek" kelimesi; "Yarın terziye bir takım elbise diktireceğim" cümlesindeki "takım elbise" ifadesi.