Sözdizimi

"Sen İngilizce konuşabiliyor musun?" sorusu İngilizce'de "Can you speak English?" şeklinde sorulur.

Sözdizimsel analiz, bir bilgisayar programının yapısını irdeleyen veya belirli bir programlama dilinin sözdizimine uyup uymadığını sınayan analiz olarak tanımlanır. Bu analiz, cümlelerin yapısal organizasyonunu inceleyerek cümle içindeki kelimelerin birbirleriyle olan ilişkilerini belirler ve dilin grameri ile sözdizimi kurallarını kullanarak cümle yapısını çözümler.

Mi soru ekinden sonra gelen ekler bitişik olarak yazılır.

"Where are" ve "where is" arasındaki fark, isimlerin tekil veya çoğul olmasına bağlıdır. - "Where is", tekil bir isim için kullanılır. - "Where are", çoğul bir isim için kullanılır.

"Ortak bir sıfat-fiil ya da isim-fiille kurulmuş bazı gruplarda sıfat-fiil ya da isim-fiil tekrar edilmez" ilkesi, dilbilimsel açıdan kısaltma grupları kavramı ile ilişkilidir. Bu gruplar, kelime grupları ve cümlelerin kısalmasıyla oluşan ve genellikle isim-fiil, sıfat-fiil veya zarf-fiil gruplarının kısalmış ve kalıplaşmış şekilleridir. Örnekler: - İsim-fiil grubu: "Saatlerce başları eğik (olarak) oturdular". - Sıfat-fiil grubu: "Onun fikrine müracaat (etmek) her zaman yaptığım işlerden biridir". Bu tür gruplarda, sıfat-fiil veya isim-fiil tekrar edilmez çünkü bu kelimeler, grubun diğer unsurlarıyla anlam bütünlüğü sağlar ve genellikle bir kez ifade edilir.

Tamlayan eki, isim tamlamalarında tamlayan (ilk kelime) ile tamlanan (ikinci kelime) arasında ilgi kuran eklerdir. Bu eklerin örnekleri "-ın, -in, -un, -ün" şeklindedir.

Python kodlarında girinti yapılmasının birkaç önemli nedeni vardır: 1. Kodun Yapısını Belirleme: Girinti, kod bloklarını tanımlamak için kullanılır ve programın yapısını netleştirir. 2. Okunabilirliği Artırma: Tutarlı bir girintileme, kodun daha düzenli ve okunabilir olmasını sağlar, bu da başkalarının kodu anlamasını kolaylaştırır. 3. Zorunlu Sözdizimi Kuralı: Python'da girintileme, kodun doğru çalışması için zorunlu bir sözdizimi kuralıdır.

Şaşırma cümlesi, beklenmedik bir olay veya durum karşısında duyulan hayreti ifade eden cümledir. Örnekler: - Böyle ansızın gideceğini hiç düşünmemiştim. - Ne, demek doktor oldun!. - Bir anda karşımda onu görmeyeyim mi!. - Üç yıl içinde bu kadar değişmiş mi buralar?. - Bu kadar iş yalnız başına nasıl yapılabilir?.

"Değil mi" ifadesi cümleye ayrı olarak eklenir.

Etken çatılı fiilleri bulmak için cümledeki özne ve yüklemin ilişkisini incelemek gerekir. Etken çatılı cümlelerin özellikleri: - Yüklemde belirtilen işi gerçekleştiren özne açıktır. - Bu özne, cümlede doğrudan yüklemde gösterilen işi yapan kişi olarak yer alır. Etken çatılı cümle bulma yöntemi: 1. Cümledeki yüklemi belirleyin. 2. Yüklemeye "işi yapan kim?" sorusunu sorun. - Eğer bu soruya cevap alınabiliyorsa, cümle etken çatılıdır. - Cevap alınamıyorsa, cümle edilgen çatılıdır.

"Be" fiili, İngilizce'de "olmak" anlamına gelir ve çeşitli şekillerde kullanılır. Kullanım şekilleri: 1. Olumlu cümleler: Özne + "be" fiili + tamamlayıcı. - Örnekler: I am a teacher (Ben bir öğretmenim), She is happy (O mutlu), They are students (Onlar öğrenci). 2. Olumsuz cümleler: Özne + "be" fiili + not + tamamlayıcı. - Örnekler: I am not a doctor (Ben bir doktor değilim), He is not tired (O yorgun değil), We are not late (Biz geç kalmadık). 3. Soru cümleleri: "Be" fiili + özne + tamamlayıcı + ?. - Örnekler: Am I a good student? (Ben iyi bir öğrenci miyim?), Is she your friend? (O, senin arkadaşın mı?), Are they at home? (Onlar evde mi?).

-dır ekinin temel görevi, ad ve ad soylu kelimeleri yargı bildiren birer yükleme dönüştürmektir. Ayrıca, -dır eki şu anlamlar da katabilir: Kesinlik. İhtimal. Pekiştirme. -dır eki, fiil çekimlerinde de görev alabilir ve bu çekimlerin temel unsurlarından biri olabilir. Ek, sadece üçüncü tekil şahıs için kullanılmakla başlamış, zamanla diğer kişiler için de türetilmiştir.

İngilizce'de şart cümlesi yapmak için "if" bağlacı kullanılır ve cümle genellikle iki kısımdan oluşur: şart kısmı ve sonuç kısmı. Yapısı: 1. Şart kısmı: "if" ile başlar ve eylemin gerçekleşmesi için gerekli olan koşulu ifade eder. 2. Sonuç kısmı: Şart sağlandığında gerçekleşecek olan eylemi ifade eder. Örnekler: - Type 0: Gerçekleşen bir durumun ardından başka bir durumun ortaya çıkacağını ifade eder. - Type 1: Gelecekte olması muhtemel durumları ifade eder. - Type 2: Gerçekleşmesi imkansız olan veya küçük bir ihtimal olan durumları ifade eder.

Zarfu'l müstekar, Arapça'da efal-i ammeden (umumi fiillerden) mahzuf (gizlenmiş) bir lafza müteallik olan zarflar için kullanılır. Bu durumlar şunlardır: 1. Mübtedaya haber olarak: "Zeyd evdedir" cümlesinde olduğu gibi, zarf (في الدار) mübtedanın haberi olarak kullanılır. 2. Mevsufa sıfat olarak: "Ben Zeyde evde uğradım" cümlesinde olduğu gibi, zarf (في الدار) mevsufa sıfat ekler. 3. İsmi mevsule sıla olarak: "Yanında doğru haber olan kimse geldi" cümlesinde olduğu gibi, zarf (عندَهُ) sıla cümlesidir. 4. Zilhale hal olarak: "Zeydi pazarda gördüm" cümlesinde olduğu gibi, zarf (في السوق) hal olarak kullanılır.

Almanca'da "Adınız ne?" veya "Adınız nedir?" anlamına gelen ifadeler şunlardır: Wie heißen Sie?. Wie ist Ihr Name?. Wie ist dein Name?. Örnek bir diyalog: - A: Guten Tag! Wie ist dein Name? (Günaydın! Adın nedir?). - B: Mein Name ist Mehmet. (Benim adım Mehmet).

Mefulun çeşitleri şunlardır: 1. Mef'ul-ü Bih: Fiilin doğrudan etkilediği nesnedir. 2. Mef'ul-ü Mutlak: Fiilin yapılma şeklini veya türünü açıklayan tümleçtir. 3. Mef'ul-ü Lieclih: Fiilin yapılma amacını veya sebebini belirten tümleçtir. 4. Mef'ul-ü Fih: Fiilin yapıldığı zamanı veya mekanı belirten tümleçtir. 5. Mef'ul-ü Meah: Fiilin yapılma sırasında bir kişi veya nesneyle birlikte yapıldığını belirten tümleçtir.

Emsilenin 24 kalıbı şunlardır: 1. Mazi fiil (geçmiş zamanı ifade eder). 2. Muzari fiil (şimdiki zamanı ifade eder). 3. Mastar (fiilin mastar hali). 4. İsmi fail (özne ismi). 5. İsmi mef'ul (nesne ismi). 6. Cehd-i mutlak (geçmişin olumsuzu). 7. Cehd-i müstağrak (kapsayıcı olumsuzluk). 8. Nefy-i hal (şimdiki zamanın olumsuzu). 9. Nefy-i istikbal (gelecek zamanın olumsuzu). 10. Te'kid-i nefy-i istikbal (gelecek zamanın mutlak olumsuzu). 11. Emri gaip (üçüncü şahsa emir). 12. Nehyi gaip (üçüncü şahsa yasaklama). 13. Emri hazır (ikinci şahsa emir). 14. Nehyi hazır (ikinci şahsa yasaklama). 15. İsmi zaman, ismi mekan. 16. İsmi alet. 17. Mastar bina-i merre (tek seferlik mastar). 18. Mastar bina-i nev'i (çeşit yapıcı mastar). 19. İsmi tasğir (küçültme ismi). 20. İsmi mensub (ait olma ismi). 21. Mübalağa ismi fail (özne isminin abartılmışı). 22. İsmi tafzil (en üstünlük sıfatı). 23. Fiil-i teaccub-i evvel (birincil şaşırma fiili). 24. Fiil-i teaccub-i sani (ikincil şaşırma fiili).

"Haben" ve "sein" fiilleri Almanca'da farklı anlamlar ve kullanım alanlarına sahiptir: 1. Haben: Genellikle "sahip olmak" anlamında kullanılır ve mülkiyet, fiziksel varlık veya soyut kavramları ifade eder. Örnekler: - Ich habe ein Auto. (Benim bir arabam var.) - Sie hat keine Angst. (O, korkmuyor.) 2. Sein: "Olmak" anlamında kullanılır ve varlık, durum, konum veya kimlik belirtme gibi çeşitli bağlamlarda kullanılır. Örnekler: - Ich bin müde. (Yorgunum.) - Er ist Lehrer. (O bir öğretmen.) Ayrıca, "sein" fiili geçmiş zamanlarda hareket bildiren fiillerle birlikte kullanılırken, "haben" fiili nesne alabilen fiillerle birlikte kullanılır.

Tamlayan ve tamlanan uyumsuzluğu, isim tamlamalarında tamlayan ve tamlananın ekleri veya anlamları bakımından uyumsuz olması durumudur. Bu uyumsuzluk şu şekillerde ortaya çıkabilir: 1. Tamlayan ekinin gereksiz kullanılması: Tamlayan ekinin (-in) kullanılması, sözde öznenin belirsizleşmesine neden olur. 2. Tamlayanın ve tamlananın ölçü, miktar veya çokluk bildirmesi: Belgisiz sıfat tamlamalarında tamlayanın çoğul anlam vermesi hâlinde tamlanan da çoğul olmalıdır. 3. Tamlanan eksik veya fazla kullanılması: Tamlanan sözcüğün kullanılmaması veya ortak kullanılması anlatım bozukluğuna yol açar. 4. Tamlayan veya tamlananın tekrar edilmesi: Aynı tamlayanın veya tamlananın tekrar edilmesi de tamlama uyumsuzluğuna neden olur.

Özne ve nesne İngilizce cümlelerde şu şekilde ayırt edilir: 1. Özne (Subject): Cümlede eylemi gerçekleştiren kişiyi, hayvanı, nesneyi veya kavramı ifade eder. 2. Nesne (Object): Eylemin yöneldiği kişiyi veya şeyi belirtir.