Sözdizimi

"What for?" ve "For what?" ifadeleri arasındaki temel fark, kullanım bağlamlarına ve anlamlarına bağlıdır. - "What for?" genellikle bir şeyin nedenini veya amacını sormak için kullanılır ve daha gayri resmi bir ifadedir. - "For what?" ise daha çok bir durumun nedenini veya sebebini sormak için kullanılır ve daha resmi bir ifadedir. Özetle, "What for?" daha çok sürpriz veya inançsızlık ifadesi içerirken, "For what?" daha çok bir durumun nedenini sormak için kullanılır.

Belirtisiz ve belirtili isim tamlamaları arasındaki temel farklar şunlardır: Belirtili tamlama: Tamlayan ve tamlanan ek alır. Tamlayan ilgi eki ("-ın /-in /-un /-ün") alır, tamlanan ise iyelik eki ("-ı /-i /-u /-ü") alır. Tamlanana sorulan "kimin, neyin?" sorularıyla tamlayan bulunabilir. Tamlayan ile tamlanan yer değiştirebilir ve araya başka sözcükler girebilir. Belirtisiz tamlama: Tamlayan ek almaz, tamlanan ise iyelik eki alır. Tamlayan ile tamlanan yer değiştiremez ve araya başka sözcük giremez. Genellikle tamlayan sonundaki "-ı, -i, -u, -ü" harfi kapatılarak okunduğunda iki sözcük arasındaki anlam bağı koparsa, bu bir belirtisiz tamlamadır. Örnekler: Belirtili tamlama: "uçağın motoru". Belirtisiz tamlama: "erik ağacı".

Noun clauses ve if clauses arasındaki temel fark, kullanım amaçları ve yapılarıdır. Noun clauses, cümlede isim gibi işlev görür ve genellikle "that", "what", "whether" veya "if" ile başlar. If clauses ise koşul ifadeleri için kullanılır ve "if" ile başlar. Özetle: - Noun clauses: İsim gibi işlev görür, "that", "what", "whether" veya "if" ile başlar. - If clauses: Koşul ifadeleri için kullanılır, "if" ile başlar ve bir koşul ile bu koşulun sonucunu içerir.

JavaScript'te virgülün kullanım alanlarından bazıları şunlardır: Virgül operatörü. Değişken bildirimi. Ayrıca, JavaScript'te satır sonunda virgül kullanmak, yeni satıra geçildiğinde ifadenin bittiğini belirtmez. Daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklara başvurulabilir: tr.javascript.info sitesindeki "Kod Yapısı" başlıklı makale; tr.wikibooks.org sitesindeki "JavaScript: Operatörler" başlıklı sayfa; youtube.com'da "Noktalı Virgül Kullanmak" başlıklı video.

Sözde özne ve belirtisiz nesneyi ayırt etmek için şu adımlar izlenebilir: 1. Özneyi Bulma: Belirtisiz nesneyi bulmak için önce özneyi belirlemek gereklidir. 2. Soru Sorma: - Özne: "Ne" veya "kim" sorularıyla bulunur. - Belirtisiz Nesne: "Ne" sorusuyla bulunur. 3. Ek Kontrolü: - Belirtisiz Nesne: Belirtme hâl eki (-ı, -i, -u, -ü) almaz, yalın hâldedir. Örnek: - Özne: "Annem" (kim sorularıyla bulunur). - Belirtisiz Nesne: "Elbise" (ne sorusuyla bulunur). Sözde özne, edilgen çatılı fiillerin yüklem olduğu cümlelerde, işten etkilenen unsurdur. Örnek: - "Bu konu çok iyi anlaşıldı" cümlesinde "bu konu" sözde öznedir.

Bağlaçlar, kelimeleri, kelime gruplarını veya cümleleri biçim veya anlam yönüyle birbirine bağlar. Bazı bağlaçların kullanım örnekleri: "Ve" bağlacı: "Şiir ve roman okuma alışkanlığı edinin". "Ama" bağlacı: "Ders çalışmıştı, ama sınavdan düşük not aldı". "Ki" bağlacı: "Çok çalışmadı ki, istediği başarıyı elde edemedi". "Ne ... ne (de)" bağlacı: "Ne teyzesini ne de halasını aramış". "Çünkü" bağlacı: "Eve gittim, çünkü babam çağırmıştı". Bağlaçlar, cümleden çıkarılınca anlam bozulmaz, sadece biraz daralabilir.

İngilizcede karmaşık cümle oluşturmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Bağlaçlar: "and", "but", "or", "because", "although" gibi bağlaçlar kullanılarak iki cümle birbirine bağlanabilir. Subordinating conjunctions: "because", "if", "although", "since", "when" gibi bağlaçlar, ana cümleyi ve yan cümleyi birbirine bağlar. Relative clauses: "who", "which", "that" gibi kelimelerle kurulan relative clauses, cümleleri daha detaylı hale getirir. Gerund ve infinitive yapıları: Gerund (-ing) ve infinitive (to + verb) yapıları, cümleleri daha sofistike hale getirir. Karmaşık cümle kurarken anlaşılırlıktan ödün vermemek ve doğal akışı korumak önemlidir.

"Yargıç bütün anlatılanları dinledikten sonra son kararını verdi" cümlesinde: Özne: "yargıç" (gizli özne). Yüklem: "verdi". Nesne: Yok, çünkü cümle geçişsiz fiil içermektedir ve nesne bulunmaz.

Belirli nesne, yükleme sorulan “neyi, kimi?” sorularına cevap veren sözcük ya da sözcük gruplarıdır. Belirli özne, cümlede yer alan ve “kim? ne?” sorularına cevap veren kelime veya kelime grubudur. Örnekler: Belirli nesne: "Kardeşim için bu saati beğendim" cümlesinde "bu saati". Belirli özne: "Mehmet sabahtan beri seni arıyor" cümlesinde "Mehmet". Özneyi belirtili nesneden ayırt etmek için önce yüklemi, sonra özneyi, daha sonra da nesneyi bulmak gerekir.

Dolaylı tümleç (yer tamlayıcısı) ve edat tümleci (ilgeç tümleci) arasındaki temel fark, edat tümlecinin yüklemi araç, birliktelik ve amaç yönlerinden tamamlamasıdır. Edat tümlecini ayırt etmek için yükleme şu sorular sorulur: ne ile; kiminle; ne için; kimin için. Örnekler: "Emre Bey, İstanbul'a uçakla gitti" cümlesinde "uçakla" sözcüğü, "neyle" sorusuna cevap verdiği için edat tümlecidir. "Bu kazağı annem için aldım" cümlesinde "annem" sözcüğü, "kimin için" sorusuna cevap verdiği için edat tümlecidir. Dolaylı tümleci ayırt etmek için yükleme şu sorular sorulur: kime; kimde; kimden; nereye; nerede; nereden. Örnekler: "Bütün yolcular arabaya bindi" cümlesinde "arabaya" sözcüğü, yükleme sorulan "neye" sorusuna cevap verdiği için dolaylı tümleçtir. "Bu çiçekleri bahçeden senin için topladım" cümlesinde "bahçeden" sözcüğü, yükleme sorulan "nereden" sorusuna cevap verdiği için dolaylı tümleçtir.

"Dünya bir kaç kişi mahallenin sorunlarını çözmek için valiyle görüştü" cümlesindeki ögeler şu şekildedir: Yüklem: görüştü. Özne: bir kaç kişi. Nesne: mahallenin sorunlarını. Açıklama: Yüklem: Cümlede yapılan işi bildiren unsurdur. Özne: Yüklemde bildirilen işi yapan unsurdur. Nesne: Öznenin yaptığı işten etkilenen unsurdur.

Öge eksikliğinde genellikle şu ögeler eksik olur: Özne. Yüklem. Nesne. Dolaylı tümleç. Zarf tümleci.

Tamlama çeşitleri şunlardır: Sıfat tamlaması. İsim tamlaması. İsim tamlaması çeşitleri: Belirtili isim tamlaması. Belirtisiz isim tamlaması. Takısız isim tamlaması. Zincirleme isim tamlaması.

Yüklem ve yüklem eksikliği arasındaki fark şu şekilde ayırt edilebilir: Yüklem: Cümlede eylemin veya durumun bildirildiği, fiille ifade edilen unsurdur. Yüklem Eksikliği: Cümlede iki farklı yüklemeye bağlanması gereken sözlerin tek bir yüklemeye bağlanmasından kaynaklanır. Örnekler: Yüklem: "Kahvaltıda peynir ekmek ve çay içtik" cümlesinde "içtik" kelimesi yüklemdir. Yüklem Eksikliği: "Bugün ben yemek, o ise temizlik yaptı" cümlesinde, "ben" öznesine ait bir yüklem kullanılmadığı için yüklem eksikliği vardır.

Türkiye Türkçesinin bazı gramer özellikleri: Sayı kategorisi: İsimler tekil veya çoğul olabilir. Belirtme kategorisi: Ayrı bir belirtme eki yoktur. Cinsiyet kategorisi: Türkçede gramatik cinsiyet yoktur. Hal kategorisi: İsimler başka bir isimle veya fiile bağlantılı halde bulunur. Ek sıralaması: Yapım ekleri çekim eklerinden sonra gelmez, bazı istisnalar vardır. Yabancı ekler: Türkçe sözcükler yabancı eklerle yeni yapılar oluşturabilir. Söz dizimi: Belirtisiz isim tamlamasında ikinci öge iyelik eki alır, bu ekin atılması Türkçenin yapısına aykırıdır. Türkiye Türkçesi grameri hakkında daha detaylı bilgi için Zeynep Korkmaz'ın "Türkiye Türkçesi Grameri" adlı kitabı incelenebilir.

Virgül (,) birçok görevde kullanılır: Eş görevli kelime ve kelime gruplarının arasında kullanılır. Sıralı cümleleri ayırmak için kullanılır. Ara söz ve ara cümlelerin başında ve sonunda kullanılır. Tırnak içine alınmamış aktarma cümlelerinden sonra kullanılır. Hitap sözcüklerinin arkasına konulur. Yer ve tarihlerin ayrılmasında kullanılır. Sayı yazımında kesirlerden önce kullanılır. Virgül, bu görevlerin dışında da kullanılabilir. Ancak, cümle başı ve sonu, soru cümlesi sonu ve ikilemeler arasında virgül kullanılmaz.

"Ağaç çiçek açıyor" ve "çiçek açıyor" ifadeleri tersine kullanılabilir. Örneğin, "Çiçek açıyor, ağaç" şeklinde bir cümle dil bilgisi açısından doğru ve anlamlı olacaktır. Örnekler: - "Çiçek açıyor, ağaç." - "Ağaç çiçek açıyor." Bu tür ifadeler, cümlenin yapısına ve anlamına bağlı olarak tersine çevrilebilir.

Uzun ve kısa kelimeleri için kullanılabilecek bazı kelimeler şunlardır: Uzun. Kısa. Ayrıca, "uzun" ve "kısa" kelimeleri, zaman, mesafe, süre gibi soyut kavramları tanımlamak için de kullanılır. "Uzun" ve "kısa" kelimeleri, birbirlerinin zıt anlamlıları olup, eş anlamlı değildir.

"Seninle konuşabilir miyim" ifadesi İngilizce'de aşağıdaki şekillerde ifade edilebilir: Can I talk to you?; May I speak with you?; Can I have a word with you?.

"Yandex dinliyorum, 3 nokta bekleyin" ifadesi, Yandex'in bir hizmet veya uygulamasında bir işlemin devam ettiğini ve kısa bir süre beklemenin gerektiğini belirtir. Bu tür ifadeler genellikle bir işlemin arka planda gerçekleştiğini ve sonucun yakında çıkacağını ifade eder. Örneğin, bir arama veya yükleme işlemi sırasında bu mesaj görünebilir. Daha fazla bilgi için Yandex'in resmi destek kanallarına başvurulması önerilir.