SoyutSanat

Soyut balık resimleri, soyut resim (abstre) akımına aittir. Soyut resim, 20. yüzyılda ortaya çıkmış bir akım olup, resimde dış nesnelere ihtiyaç olmadığını; resimsel ve görsel heyecanların soyut bir çizgi ve renk diliyle aktarılabileceğini savunur. Bu akımın temsilcileri arasında Wassily Kandinsky, Paul Klee, Piet Mondrian ve Mark Rothko gibi sanatçılar bulunur.

Nurullah Berk'in sanat anlayışı şu şekilde özetlenebilir: Modernleşme: Berk, Türk resim sanatında form ve içeriğin modernleştirilmesi gerektiğini savunmuştur. Batı ve Doğu sentezi: Geleneksel Türk sanatını modern tekniklerle harmanlayarak yeni bir üslup geliştirmeye çalışmıştır. Kübizm ve konstrüktivizm: Eserlerinde kübizm ve konstrüktivist anlayışların etkilerini kullanmıştır. Toplumsal eleştiri: Eserlerinde sık sık toplumsal eleştirilerde bulunmuş ve sanatın toplumun gelişimine katkıda bulunması gerektiğini savunmuştur. Eğitimcilik: Güzel Sanatlar Akademisi’nde uzun yıllar öğretim üyeliği yapmış, genç sanatçılara modern sanatın teknik ve teorik yönlerini aktarmıştır.

Fahrelnissa Zeid, dışavurumculuk ve modern sanat akımlarına mensuptur. Fransa'da "Fahrelnisa" mahlasını kullanan sanatçı, École de Paris akımı içinde de değerlendirilmiştir.

Kazimir Maleviç'in "Siyah Kare" tablosu, sanatta saf soyutluğa ulaşma çabası ve süprematizm akımının başlangıcı nedeniyle önemlidir. Önemi: Süprematizm: Maleviç, bu eserle süprematizm adını verdiği sanat görüşünün temellerini atmıştır. Yeni bir dil: "Siyah Kare", resimdeki figürleri ve formları ortadan kaldırarak yeni bir soyut dil oluşturmuştur. Gelenekselliğe karşı duruş: Eser, sanatta geleneksel ikonlara ve dinsel inançlara karşı bir duruş sergilemiştir. Eleştirel yaklaşım: "Siyah Kare", zamanla çatlayarak içinden çıkan renkler nedeniyle farklı yorumlara yol açmıştır. "Siyah Kare", 1915 yılında 0.10 Son Fütürist Sergisi'nde sergilenmiştir.

Soyut heykel, gerçek dünyadaki nesnelerin doğru bir temsilinden ziyade soyut kavramları, düşünceleri veya duyguları ifade etmek amacıyla oluşturulan heykellerdir. Soyut heykellerde: Biçimler, hatlar, renkler ve dokular dikkate alınır. Görsel bir dil kullanılarak izleyicinin duygusal tepkilerine hitap edilir. İzleyicinin hayal gücünü harekete geçirme ve her bireyin eseri farklı yorumlamasını sağlama amacı vardır. Soyut heykel sanatının öncüleri arasında Henry Moore ve Barbara Hepworth bulunur. Soyut heykel sanatı, 20. yüzyılın başlarında ortaya çıkmış ve Konstrüktivizm, De Stijl, soyut dışavurumculuk ve Op-art gibi akımlarla gelişmiştir.

Wassily Kandinsky'nin eserlerindeki daireler, içsel olasılıkları ve pozitif bir gücü temsil eder. Kandinsky'nin daire formlarını kullanmasının bazı nedenleri: Ruhsal yükseliş: Büyük ve ışık saçan daireler, ruhsal bir yükseliş olarak yorumlanabilir. İç kuvvet: Kandinsky, dairelerin onu çeken bir iç kuvvete sahip olduğunu belirtmiştir. Şamanizm etkisi: Yazar Peg Weiss, Kandinsky'nin kullandığı dairelerin, Lapp ve Siberya şaman davullarındaki sembollerden etkilenmiş olabileceğini düşünmektedir. Kandinsky'nin eserlerindeki dairelerin tam olarak ne anlattığına dair bir yorum yapmak zordur, çünkü bu eserler somut nesneleri veya sahneleri tasvir etmek yerine duyguları uyandırmayı amaçlar.

Elif Naci, Çallı Kuşağı ve Türk İzlenimcileri akımına mensuptur. Ayrıca, 1933 yılında Nurullah Berk, Zeki Faik İzer, Cemal Tollu, Abidin Dino ve Zühtü Müridoğlu ile birlikte D Grubu'nu kurmuştur. Elif Naci'nin sanat hayatı, Batılı etkilerin ışığında yöresel bir beğeniyi yansıtma çabası içinde sürekli bir değişim ve farklı yaklaşımlarla şekillenmiştir.

Kandinsky'nin doğaçlama sanatı, sanatçının iç dünyasındaki izlenimlerin yüzeye yansıması olarak tanımlanır. Doğaçlama çalışmalarında Kandinsky, nesneleri resimden dışlayarak soyutlamış ve duyguları renk ve çizgi üzerinden aktarmıştır. Kandinsky, 1909 ile 1914 yılları arasında otuzbeş resimden oluşan "Doğaçlama" serisini yapmıştır. Kandinsky'nin doğaçlama sanatı, otomatist veya spontane çizgilere ve renklere sahip çalışmalarla karakterize edilir.

Elif Naci, kendi içinde sürekli bir değişmenin ve farklı dönemlerde farklı yaklaşımların ürünü olan tablolar ortaya koyan bir ressamdır. Sanatçının resimlerinin bazı özellikleri şunlardır: Batılı etkilerin ışığı altında yöresel bir beğeniyi yansıtmak ve ulusal kültür kökenleriyle bağı sürekli canlı tutmak. Toplum ve kültür yaşamından yeni sentezler ve arayışlar çıkararak özgün bir Türk resmi oluşturmak. Yarı-akademik ve yarı-empresyonist bir eğilimi akla getiren, peyzaj ve natürmort gibi klasik konuları içeren resimler. Geometrik-soyut denemeler. Zaman zaman eski hat sanatının uzantısı sayılabilecek motifler. Tezhip, minyatür, halı gibi geleneksel sanat ürünlerinin dolaylı etkisi. Elif Naci, 1933 yılında Nurullah Berk, Zeki Faik İzer, Cemal Tollu, Abidin Dino ve Zühtü Müridoğlu ile birlikte D Grubu'nu kurmuştur.

Piet Mondrian'ın "Kırmızı Ağaç" (Avond (Evening) Red Tree) tablosu, sanatçının soyutlamaya geçişini simgeler. Bu eserde: Ağaç, neredeyse bir işaret gibi resmedilmiştir. Formda sadeleşme ve renklerde yoğunluk baş göstermiştir. Kırmızı, mavi ve sarı gibi ana renkler ile siyah, beyaz ve gri gibi nötr tonlar kullanılmıştır. Mondrian, "Kırmızı Ağaç" ile doğanın öz yapısını kavramaya yönelmiş ve teosofiden esinlenen düşünceleriyle sanatında evrensel uyumu sade çizgiler ve saf renklerle aramıştır. Ayrıca, "Kırmızı Ağaç" Mondrian'ın "De Stijl" (Stil) akımının öncüsü olmasına giden yolda önemli bir adımdır.

Erbil resmi, Neo-Ekspresyonizm akımına aittir. Neo-Ekspresyonizm, bireyin ve toplumun trajik ve psikolojik durumlarının bir yansıması olarak tanımlanır. Erbilli sanatçılar, eserlerinde Neo-Ekspresyonizmin genel prensipleri çerçevesinde kalmışlardır. Ayrıca, Devrim Erbil'in eserleri de soyut ve peyzaj eserler olarak değerlendirilebilir.

Üç Renk: Beyaz filmi, Yeni Fransız Sineması akımına aittir. Yeni Fransız Sineması, 1980'ler ve 1990'lar boyunca Fransız sinemasında etkili olan, deneysel ve özgün yapıtlarıyla tanınan bir akımdır.

Minimalizm ve soyut sanat kavramları birbirine yakın olsa da aynı değildir. Minimalizm, sanat eserlerinde gereksiz detaylardan kaçınarak basit, sade ve temiz bir ifadeyi amaçlayan bir estetik anlayıştır. Soyut sanat ise gerçek dünyayı yansıtmak yerine soyut ifadeler kullanarak farklı bir anlam katmayı hedefleyen bir yaklaşımdır. Dolayısıyla, minimalizm soyut sanatın bir türü olarak kabul edilebilir ancak soyut sanat daha geniş bir kavramı ifade eder.

Geometrik resim tekniği, resim sanatında geometrik şekillerin, açıların ve çizgilerin kullanılarak eserlerin oluşturulması yöntemidir. Bu teknikte: - Kübizm gibi akımlarda, nesneler birden fazla perspektiften parçalara ayrılarak geometrik formlarla yeniden tasarlanır. - Minimalist heykel anlayışında, basit prizmatik veya küresel heykeller kullanılarak mekân içinde düzen, simetri ve oran duygusu yansıtılır. - Soyut sanat eserlerinde, üçgen, kare, daire gibi temel şekiller kompozisyon oluşturmak için kullanılır. Geometrik resim tekniği, eserlere düzen, denge ve ritim gibi görsel unsurları güçlendirmenin yanı sıra, estetik bir ifade biçimi de kazandırır.

Soyut ve dışavurumcu sanat akımı, empresyonizm (izlenimcilik) akımına tepki olarak doğmuştur.

Siyah Kare adlı eserin hikayesi, Rus ressam Kazimir Maleviç ile ilişkilidir. Maleviç, 1915 yılında "Siyah Kare" adlı soyut sanat eserini yarattı. "Siyah Kare"nin bazı anlamları şunlardır: - Süprematizm Akımı: Maleviç, bu eserle süprematizm akımının temellerini attı ve nesnelerin biçimsellikten sıyrılarak hiçliğe ulaşmasını hedefledi. - Sanatta Yeni Bir İkonik Sembol: Eser, geleneksel sanatın yerine geçen ve saf duyguyu temsil eden yeni bir ikon olarak kabul edildi. - Eleştirmenlerin Tepkisi: Maleviç'in sanata yaklaşımı, eleştirmenlerin alaycı yorumlarına neden oldu, ancak ressam sanatın kimseye ihtiyacı olmadığını savundu. Ayrıca, Maleviç'in yatağının başında ölürken "Siyah Kare" asılı olduğu ve küllerinin eserin sergilendiği Nemçinovka'daki yazlık evinin yakınına gömüldüğü bilinmektedir.

Soyut ve somut resim arasındaki fark, kullanılan temaların ve anlatım biçimlerinin farklı olmasıdır. Somut resim, gerçek hayatta var olan nesnelerin ve durumların doğrudan betimlendiği eserlerdir. Soyut resim ise, somut gerçekliğin dışına çıkarak duygusal veya soyut düşünceleri sembolize eden sanat eserleridir.

Joan Miró'nun eserleri soyut olarak kabul edilir çünkü hayvanlar, doğadan ilham alan şekiller ve semboller kullanarak gerçeklikten uzaklaşmış, hayal gücüne dayalı bir dünya yaratır. Miró, otomatizm tekniğini kullanarak, bilinçli bir düşünce olmaksızın "otomatik bir şekilde" resim yaparak bilinçaltını ifade etmeye çalışmıştır.

Kübizmin amacı, geleneksel perspektif ve biçim kavramlarını reddederek nesneleri parçalara ayırıp farklı açılardan inceleyerek yeni bir sanatsal ifade biçimi geliştirmektir. Bu akım, izleyicinin nesneyi daha derinlemesine incelemesine ve çoklu perspektiflerden algılamasına olanak tanır.